Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 63 Bible Online

Esay 63 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 63

¹Crist yn dinistrio ei elynnion, ac yn cynnescaeddu ei ffyddlonniaid ag amryw ddaioni. Pwy [yw] hwn yn dyfod o Edom, yn wŷch ei ddillad o Bozra? hwn [sydd] hardd yn ei wisc, yn ymdaith yn amlder ei rymm? myfi yr hwn a lefaraf mewn cyfiawnder, [ac ydwyf] gadarn i iachaû.

²Pa ham [yr ydwyt] yn gôch yn dy ddillad, a’th wiscoedd fel yr hwn a sathre mewn gwinwryf?

³Sethrais y gwin-wryf fy hunan, ac o’r bobl nid [oedd] vn gyd â mi, am hynny y sathraf hwynt yn fy nig, ac y mathraf hwynt yn fy llidiawgrwydd, ai gwaed hwynt a daenellir ar fy nillad, a’m holl wiscoedd a lychwinaf.

⁴Canys dydd dial wrth [fodd] fyng-halon a blwyddyn fyng-waredigion a ddaeth.

⁵Edrychais hefyd, ac nid [oedd] gynnorthwyudd, rhyfeddais hefyd am nad [oedd] gynhaliwr, yna fy mraich a’m hachubodd, a’m llidiawgrwydd a’m cynhaliodd.

⁶Felly y sathraf y bobl yn fy nîg, ac y meddwaf hwynt yn fy llidiawgrwydd: ai goruwchafiaeth a ddescynnaf i’r llawr.

⁷Coffâf drugaredd yr Arglwydd, [a] moliant Duw, megis am yr hyn oll a dâlodd Duw i ni, ac amlder llesâd tŷ Israel, yr hyn a dalodd efe iddynt yn ôl ei dosturiaethau, ac yn ôl amlder ei drugareddau.

⁸Ac efe a ddywedodd diau fy mhobl maufi [ydynt] hwy, meibion ni ddywedant gelwydd, ac efe a aeth yn iachawdwr iddynt,

⁹Yn eu holl gystudd hwynt nid [oedd] cystudd, ac Angel ei gydrycholdeb ai hachubodd hwynt, er mwyn ei gariad, ac er mwyn ei drugaredd y gwaredodd efe hwynt: efe ai cludodd hwynt, ac ai harweiniodd bôb amser.

¹⁰A hwythau oeddynt wrthryfelgar, ac a ofidiasant ei Yspryd sanctaidd ef, fel y trôdd efe yn elyn iddynt, [ac] yr ymladdodd efe yn eu herbyn hwynt.

¹¹Yna y cofiodd [Israel] ddyddiau Moses gynt, ai bobl, [gan ddywedyd:] mae’r hwn ai dygodd hwynt i fynu o’r môr gyd â bugeiliaid ei braidd? mae’r hwn a osododd ei Yspryd sanctaidd oi fewn ef?

¹²Yr hwn ai tywysodd [hwynt] â deheu-law Moses, ac ai ogoneddus fraich, gan hollti y dyfroedd oi blaen hwynt, i wneuthur iddo ei hun enw tragywyddol,

¹³Gan eu harwein hwynt trwy y dyfnderau, fel march yn yr anialwch heb dramgwyddo o honynt.

¹⁴Fel y descyn anifail i’r dyffryn, y gwnaiff Yspryd yr Arglwydd iddo orphywys: felly y tywysaist dy bobl i wneuthur it enw gogoneddus.

¹⁵Edrych o’r nefoedd a gwêl, [sef] o annedd dy sancteiddrwydd, a’th ogoniant: mae dy zêl, a’th gadernid, lluosogrwydd dy dosturiaethau, a’th drugareddau? hwynt a ymattaliasant oddi wrthif?

¹⁶Canys ti yw ein tâd ni, er nad edwyn Abraham ni, ac na’n cydnebydd Israel, ti Arglwydd [fyddi] dâd i ni, a’n gwaredudd: dy enw [sydd] ’r ioed.

¹⁷Pa ham Arglwydd y gwnaethost i ni gyfeiliorni o’th ffyrdd? [ac] y caledaist ein calonnau oddi wrth dy ofn? dychwel er mwyn dy weision, [sef] llwythau dy etifeddiaeth.

¹⁸Tros ychydig ennyd y meddiannodd dy bobl sanctaidd [dy gyssegr,] ein gwrthwyneb-wŷr a fathrasant dy gyssegr di.

¹⁹Nyni oeddem [eiddot ti] er ioed [pryd] nad oeddit ti yn arglwyddiaethu arnynt hwy, [ac] na elwid dy enw arnynt.