Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 65 Bible Online

Esay 65 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 65

¹Galwedigaeth eglwys Grist o’r cenhedloedd, ac o weddill yr Iddewon. 11 Dryg-fyd yr anffyddloniaid a gwyn-fyd y rhai duwiol Yspysswyd fi i’r [rhai] ni ofynnasant am [danaf,] cafwyd fi gan [y rhai] ni’m ceisiasant: dywedais, wele fi, wele fi, wrth genhedlaeth ni alwodd ar fy enw.

²Estynnais fy llaw hyd y dydd at bobl wrthryfelgar, y rhai a rodient y ffordd nid [oedd] dda, yn ôl eu meddyliau eu hun.

³Pobl y rhai a’m llidient i yn wastad yn fyng-ŵydd, yn aberthu mewn gerddi, ac yn arogl-darthu ar bridd-lechau,

⁴Y rhai a arhoent ym mysc y beddau, ac a letteuent yn y gwilfeudd, y rhai a fwyttaent gîg môch, ac iscell ffiaidd gig [yn] eu llestri,

⁵Y rhai a ddywedent, nessa attat, na nessa attafi, canys sancteiddiach ydwyf nâ thi, y rhai hyn [ydynt] fŵg yn fy ffroenau, [a] thân yn llosci ar hŷd y dydd.

⁶Wele scrifennwyd ger fy mron, ni thawaf: eithr talaf îe talaf yn eu monwes.

⁷Eich anwireddau chwi, ac anwireddau eich tadau chwi yng-hyd medd yr Arglwydd: y rhai a fwg-darthasant ar y mynyddoedd, ac a’m cablasant ar y brynnau: am hynny y messuraf eu hên weithredoedd hwynt iw monwes.

⁸Fel hyn y dywedodd yr Arglwydd, megis y ceir gwin mewn cangen o rawn, ac y dywedir, na ddifwyna hi, canys [y mae] rhâd ynddi: felly y gwnaf er mwyn fyng-weision, na ddifwyner y cwbl.

⁹Eithr dygaf hâd allan o Iacob, ac o Iuda [vn] a etifeddo fy mynyddoedd: yna fy etholedigion ai hetifeddant, a’m gweision a drigant yno.

¹⁰Saron hefyd fydd yn gorlan defaid, a glynn Ackor yn orweddfa gwarthec i’m pobl y rhai a’m ceisiant.

¹¹Ond chwi y rhai a wrthodasoch yr Arglwydd, y rhai a anghofiasoch fy mynydd sanctaidd, y rhai a arlwyasoch fwrdd, ac a lanwasoch ddiod offrwm i’r planedau.

¹²Rhifaf chwithau i’r cleddyf, a chwi oll a ymostyngwch i’r lladdedigaeth, o herwydd gelwais chwi, ac nid attebasoch, lleferais, ac ni wrandawsoch, gwnaethoch hefyd ddrygioni yn fyng-olwg, a dewisasoch yr hyn ni fynnaswn.

¹³Am hynny fel hynn y dywedodd yr Arglwydd Dduw, wele fyng-weision a fwyttant, a chwithau a newynwch: wele, fyng-weision a yfant, a chwithe a sychedwch: wele fyng-weision a lawenychant a chwitheu a gywilyddir.

¹⁴Wele fyng-weision a ganant o hyfrydwch calon, a chwithau a waeddwch rhac gofid calon, ac a vdwch rhac ysigtod yspryd.

¹⁵A’ch enw a adewch yn rhegen ym mysc fy etholedigion, canys yr Arglwydd Dduw a’ch ladd chwi, ac a eilw ei weision [ar] enw arall.

¹⁶Yr hwn a ymfendigo ar y ddaiar a ymfendiga yn y gwîr Dduw, a’r hwn a dyngo ar y ddaiar, a dwng i’r gwîr Dduw: am anghofio y trallodau cyntaf, ac am ymguddio o honynt o’m golwg.

¹⁷Canys wele fi yn creu nefoedd newydd, a daiar newydd, a’r rhai cyntaf ni chofir, ac ni feddylîr am danynt.

¹⁸Eithr llawenychwch, a gorfoleddwch yn dragywydd, [o herwydd] y rhai a grewyfi, canys wele fi yn creu Ierusalem yn orfoleddus, ai phobl yn llawen.

¹⁹Gorfoleddaf hefyd yn Ierusalem, a llawenychaf yn fy mhobl, ac ni chlywir ynddi mwyach lais wylofain, na llef gwaedd.

²⁰Ni bydd o hynny allan blentyn o oed, na henaf-gwr yr hwn ni chyflawna ei [Duw] ei ddyddiau, canys y bachgen fydd marw yn fab can-mlwydd, a’r pechadur yn fab can-mlwydd a felldithir.

²¹Yna’r adailadant dai, ac y cyfanneddant: plannant hefyd winllannoedd, a bwyttânt eu ffrwyth.

²²Nid adailadant fel y cyfanneddo arall, ac ni phlannant fel y bwyttao arall: eithr megis dyddiau’r pren [y bydd] dyddiau fy mhobl, a’m hetholedigion a fwynhânt waith eu dwylo.

²³Ni lafuriant yn ofer, ac ni chenhedlant mewn dychryn, canys hâd rhai bendigedic yr Arglwydd [ydynt] hwy ai heppil gyd â hwynt.

²⁴A bydd cyn galw o honynt, i mi atteb, a hwynt etto yn llefaru mi a wrandawaf.

²⁵Y blaidd a’r oen a borant yn gydtûn, y llew fel ŷch a bawr wellt: ond am y sarph llwch [fydd] ei bwyd hi: ni ddrygant, ac ni lygrant yn fy holl fynydd sanctaidd medd yr Arglwydd.