Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 66 Bible Online

Esay 66 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 66

¹Ofered gan Dduw bob gwasanaeth gweledic heb ffydd oddi fewn. 5 Cyssur i’r ffyddloniaid truain, o gwymp y drygionus, a chynnydd yr eglwys. 10 Diolchgarwch y duwiol am amryw ddoniau Duw. Fel hyn y dywedodd yr Arglwydd, y nefpedd [ydynt] fyng-orsedd-faingc, a’r ddaiar [yw] lleithic fy nhraed: mae’r tŷ hwnnw’r hwn a adailedwch i mi? ac mae’r fan honno y gorphywysaf?

²A hyn oll a wnaeth fy llaw, a [thrwofi] y mae hyn oll medd yr Arglwydd, ac ar hwn yr edrychaf [sef] ar y truan a’r cystuddiedic o yspryd, a’r hwn sydd yn ofni fyng-air.

³Yr hwn a laddo ŷch [sydd fel] yr hwn a laddo ŵr, yr hwn a abertho oen [sydd fel] yr hwn a dorfynyglo gî: yr hwn a offrymma fwyd offrwm [sydd yn offrymmu] gwaed môch, yr hwn a arogl-dartha thus, sydd yn bendigo gwagedd: etto hwynt a ddewisasant eu ffyrdd eu hun, eu henaid a ewyllysiodd eu ffieidd-dra.

⁴Minne hefyd a ddewisaf eu gwatwar hwynt, ac a ddygaf arnynt yr hyn a ofnant, am alw o honof, ac nad [oedd] a attebe, lleferais, ac ni wrandawsant: eithr gwnaethant yr hyn oedd ddrwg yn fyng-olwg, a’r hyn nid fynnwn a ddewisasant,

⁵Gwrandewch air yr Arglwydd, y rhai a grynwch rhag ei air ef, eich brodyr y rhai a’ch casânt [ac] a’ch gyrrant ar encil, er mwyn fy enw i, a ddywedasant, gogoneddir yr Arglwydd: etto eich llawenydd chwi y gwelir ef, a hwynt a waradwyddir,

⁶Llef soniarus [a glywir] o’r ddinas, llef o’r Deml, llef yr Arglwydd yn gobrwyo ei elynnion.

⁷Cyn ei hanwylo ’r escorodd, a chyn dyfod gwewyr arni y rhydd-hauwyd hi ar fab.

⁸Pwy a glybu y fath beth â hyn? pwy a welodd y fath beth â hyn? a wneir i’r ddaiar dyfu mewn vn dydd? a ênir cenhedlaeth [ar] vnwaith? pan anhwylodd Sion yr escorodd hefyd ar ei meibion.

⁹A ddattodaf fi, ac ni pharaf escor? ai myfi yr hwn sydd yn peri escor a luddiaf hefyd medd dy Dduw?

¹⁰Llawenhewch gyd ag Ierusalem, a byddwch hyfryd oi phlegit y rhai oll ai cerwch hi, llawenhewch gyd â hi yn llawen, y rhai oll a alerwch am dani.

¹¹Fel y sugnoch, ac i’ch diwaller o fronnau ei diddanwch, fel y godrôch, ac y byddoch hyfryd o ddiscleirdeb ei gogoniant hi.

¹²Canys fel hyn y dywedodd yr Arglwydd, wele fi yn estyn iddi heddwch fel afon, a gogoniant y cenhedloedd fel ffrŵd lifeiriol: yna y sugnwch [hwynt,] ar ei hystlys [hi] i’ch dygir, ac ar ei gliniau i’ch diddanir:

¹³Fel vn yr hwn y diddano ei fam ef, felly y diddanaf fi chwi, ac yn Ierusalem i’ch diddanir.

¹⁴Yna y gwelwch, y llawenycha eich calon, eich escyrn hefyd a flodeuant fel llyssieun: pan adweinir llaw’r Arglwydd gyd ai weision, ai lidiawgrwydd wrth ei elynnion.

¹⁵Canys wele’r Arglwydd a ddaw mewn tân, ai gerbydau fel trô-wynt, i dalu ei ddigter mewn llidiawgrwydd, ai gerydd mewn fflammau tân.

¹⁶Canys yr Arglwydd a ymgyfreithia â thân, ac ai gleddyf yn erbyn pôb cnawd, a lladdedigion yr Arglwydd fyddant aml.

¹⁷Y rhai a ymsancteiddiant, ac a ymlanhant yn y gerddi yn ôl eu gilydd yn amlwg: gan fwytta cîg môch, a ffiaidd-dra, a llygod, a gyd-ddiweddir medd yr Arglwydd.

¹⁸Canys mi a [adwen] eu gweithredoedd hwynt ai dychymmygion, y mae[’r amser] yn dyfod, i gasclu’r holl genhedloedd ar ieithoedd, a phan ddelant y gwelant fyng-ogoniant.

¹⁹A gosodaf arnynt arwydd, ac anfonaf y rhai dihangol o honynt at y cenhedloedd, Tharsis, Affrica, a Lydia, y rhai a dynnant [mewn] bwa, Italia, a Groec yr ynysoedd pell, y rhai ni chlywsant sôn am danaf, ac ni welsant fyng-ogoniant: a mynegant fyng-ogoniant ym mysc y cenhedloedd.

²⁰A hwynt a ddygant eich holl frodyr o blith yr holl genhedloedd yn offrwm i’r Arglwydd ar feirch, ac ar gerbydau, ac ar elorau meirch, ac ar fulod, ac ar anifeiliaid buain i’m mynydd sanctaidd Ierusalem medd yr Arglwydd, megis y dyge meibion Israel offrwm mewn llestr glân [i] dŷ’r Arglwydd.

²¹Ac o honynt hwy y cymmeraf [rai] yn offeiriaid, ac yn Lefiaid medd yr Arglwydd.

²²Canys megis y saif ger fy mron y nefoedd newydd, a’r ddaiar newydd y rhai a wnafi medd yr Arglwydd: felly y saif eich hâd chwi, a’ch enw chwi.

²³Bydd hefyd o newydd-loer i newydd-loer, ac o Sabboth i Sabboth i bob cnawd ddyfod i addoli ger fy mron medd yr Arglwydd.

²⁴A hwy a ânt allan, ac a welant gelanedd y rhai a wnaethant gamwedd i’m herbyn, canys eu pryf ni bydd marw, ai tân ni ddiffudd, a byddant yn ddirmyg gan bob cnawd. Terfyn llyfr y proffwyd Esay