Read William Morgan Bible 1588 original edition Esay 7 Bible Online

Esay 7 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Esay 7

¹Am ryfel y Syriaid yn erbyn Ierusalem. 14 Ac am fab y forwyn. Ac yn nyddiau Ahaz fab Iotham, fab Uzia frenin Iuda, y daeth Rezin brenin Syria, a Phecah mab Remaliah brenin Israel i fynu [yn erbyn] Ierusalem i ryfela arni: ond ni allodd efe ymladd iw herbyn.

²A mynegwyd i dŷ Ddafydd, gan ddywedyd, Syria a gydtunodd ag Ephraim: am hynny ei galon ef a gyffrôdd, a chalon ei bobl, megis y cyffru prennau y coed o flaen y gwynt.

³Yna y dywedodd yr Arglwydd wrth Esay, dôs allan yr awr hon i gyfarfod Ahaz ti a Sear Iasub dy fâb, wrth ymyl aber y llynn vchaf, ar lwybr maes y pann-wr:

⁴A dywet wrtho ef, ymgadw a bydd lonydd, nac ofna, ac na feddalhaed dy galon rhag dwy gloren y pentewynnion myglyd hyn: [sef] rhag enyniad llid Rezin, a Syria, a mab Remaliah.

⁵Canys Syria a ymgynghorodd gyngor drwg yn dy erbyn: [felly] Ephraim, a mab Remaliah gan ddywedyd:

⁶Escynnwn yn erbyn Iuda, a blinwn hi, torrwn hi hefyd attom, ac vrddwn fab Tabel yn frenin ynddi.

⁷Fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw, ni saif, ac ni bydd [hyn.]

⁸Canys pen Syria [yw] Damascus, a phen Damascus Rezin: ac o fewn pum mhlynedd a thri vgain y difeir Ephraim o [fod] yn bobl.

⁹Hefyd pen Ephraim [yw] Samaria, a phen Samaria [yw] mab Remaliah: oni chredwch, diau na’ch siccrheuir chwi.

¹⁰A’r Arglwydd a chwanegodd lefaru wrth Ahaz gan ddywedyd.

¹¹Gofyn it arwydd gan yr Arglwydd dy Dduw: cais o’r dyfnder, neu o’r vchelder oddi arnodd.

¹²Yna y dywedodd Ahaz, ni ofynnaf, ac ni themptiaf yr Arglwydd.

¹³A dywedodd yntef, gwrandewch yr awr hon tŷ Ddafydd, ai bychan gennwch flino dynion, yni flinoch hefyd fy Nuw?

¹⁴Am hynny yr Arglwydd ei hun a ddyry i chwi arwydd: wele y forwyn a fydd feichiog, ac yhi a escor ar fab, a thi a elwi ei enw ef, Immanu-El.

¹⁵Ymenyn a mêl a fwyttu efe, hyd onni fedro efe ymwrthod a’r drwg, ac ethol y dâ.

¹⁶Canys cyn medru o’r bachgen ymwrthod a’r drwg, ac ethol y da, y gwrthodir y wlâd yr hon a ffieiddiaist heb ei dau frenin.

¹⁷Yr Arglwydd a ddŵg arnat ti, ac ar dy bobl, ac ar dŷ dy dadau ddyddiau y rhai ni ddaethant er y dydd yr ymadawodd Ephraim oddi wrth Iuda, sef brenin Assyria.

¹⁸A bydd yn y dydd hwnnw i’r Arglwydd chwibianu ar y gwybedyn yr hwn [sydd] yn eithaf afonydd yr Aipht, ac ar y wenŷnen yr hon [sydd] yn nhir Assyria:

¹⁹A hwynt oll a ddeuant, ac a orphywysant yn nyffrynnoedd y diffaethwch, ac yng-hromlechydd y creigiau: ac yn yr yspydded oll, ac yn y perthi oll.

²⁰Yn y dydd hwnnw yr eillia’r Arglwydd (a’r ellin yr hwn a gyflogir o’r tu hwnt i’r afon [sef] â brenin Assyria) y pen, a blew’r traed; a’r farf hefyd a ddifa efe.

²¹A bydd yn y dydd hwnnw i ŵr fagu anneir-fûwch, a dwy ddafad.

²²Bydd hefyd o amlder y llaeth a roddant, iddo fwytta ymenyn, a mêl a fwyttu y sawl a adewir o fewn y tîr.

²³A bydd y dydd hwnnw, fod pob lle yr hwn y mae ynddo fil o win-wydd [yn talu] mîl o arian [bathol] yn ddrain, ac yn fieri.

²⁴A saethau, ac â bwâu y daw yno: canys yn ddrain, ac yn fieri y bydd yr holl wlâd.

²⁵Eithr yr holl fynyddoedd y rhai a geibiir â cheibiau ni ddaw yno ofn drain na mieri: ond bydd yn hebryngfa gwarthec, ac yn sathrfa defaid.