Read William Morgan Bible 1588 original edition Lefiticus 11 Bible Online

Lefiticus 11 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Lefiticus 11

¹Yr anifeiliaid, y pyscod, a’r Adar sy lân neu aflan. A llefarodd yr Arglwydd wrth Moses ac Aaron, gan ddywedyd wrthynt:

²Lleferwch wrth feibion Israel gan ddywedyd, dymma y bwyst-fil yr hwn a fwyttewch o bôb anifail yr hwn [sydd] ar y ddaiar.

³Pôb anifail yn cnoi ei gil, a hollto’r cwin, ac a fforchogo hollt yr ewinedd, hwnnw a fwytewch.

⁴Ond hynn ni fwyttewch o’r rhai a gnoant eu cîl, ac o’r rhai a holltant yr ewin, [sef] y Camel er ei fod y cnoi [ei] gîl, am nad yw yn hollti’r ewin, aflan, [sydd] efe i chwi.

⁵A’r gwningen am ei bod yn cnoi [ei] chîl, ac heb fforchogi’r ewin, aflan yw i chwi.

⁶A’r yscyfarnog am ei bod yn cnoi [ei] chil, ac heb fforchogi’r ewin, aflan yw i chwi.

⁷A’r llwdn hŵch am ei fod yn hollti’r ewin ac yn fforchogi fforchedd yr ewin, ac yntef heb gnoi [ei] gîl: aflan yw efe i chwi.

⁸Na fwyttewch oi cig hwynt, ac na chyffyrddwch ai burgyn hwynt: aflan ydynt i chwi.

⁹Hynn a fwyttewch o bôb dim, a’r sydd yn y dyfroedd: pôb peth yr hwn [y mae] iddo ascell, achenn, yn y dyfroedd, yn y moroedd ac yn yr afonydd, y rhai hynny a fwyttewch.

¹⁰A phôb dim nid [oes] iddo ascell, a chem yn y moroedd, ac yn yr afonydd: o bôb dim a ymlusco yn y dyfroedd, ac o bôb peth byw y rhai [fyddant] yn y dyfroedd byddant ffiaidd gennych.

¹¹Byddant ffiaidd gennych: na fwyttewch or cig hwynt, a ffeiddiwch eu burgyn hwynt.

¹²Yr hynn oll yn y dyfroedd ni [byddo] escyll a chenn iddo: ffieidd-beth yw i chwi.

¹³A’r rhai hyn a ffieiddiwch chwi o’r adar, na fwyttewch [hwynt] ffieidd-dra ydynt: sef yr Eryr a’r wydd-walch, a’r for-wennol.

¹⁴A’r fwltur, a’r barcyd, yn ei ryw.

¹⁵Pôb cig-fran yn ei rhyw.

¹⁶A chyw’r estris, a’r frân nos, a’r gôg, a’r gwalch yn ei rhyw.

¹⁷Ac aderyn y corph, a’r fulfran, a’r ddylluan.

¹⁸A’r gocfran, a’r pelican, a’r biogen.

¹⁹A’r ciconia, a’r crŷr yn ei rhyw, a’r gorn-chwigl, a’r stlym.

²⁰Pôb ehediad a ymlusco [ac] a gerddo ar bedwar-troed ffieidd-dra yw efe i chwi.

²¹Ond hynn a fwyttewch o bob ehediad a ymlusco, ac a gerddo ar bedwar [troed] yr hwn ni byddo garrau iddo oddi ar ei draed i neidio wrthynt ar hyd y ddaiar.

²²O’r rhai hynny, y rhai hynn a fwyttewch: yr Arb yn ei ryw, a’r Selam yn ei ryw, a’r Hargol yn ei ryw, a’r Hagab yn ei ryw.

²³A phob ehediad [arall] a ymlusco yr hwn [y mae] pedwar troed iddo, ffieidd-dra yw efe i chwi.

²⁴Ac yn y rhai hynn y byddwch aflan: pwy bynnac a gyffyrddo ai burgyn hwynt a fydd aflan hyd yr hwyr.

²⁵A phwy bynnac a ddygo eu burgyn hwynt, golched ei ddillad, ac aflan fydd hyd yr hwyr

²⁶Am bôb anifail sydd yn hollti’r ewin, ac heb ei hollti trwodd, ac heb gnoi ei gil, aflan yw y rhai hynny i chwi, aflan fydd yr hynn oll a gyffyrddo a hwynt.

²⁷Pob vn hefyd a gerddo ar ei balfau, o bôb bwyst-fil a gerddo ar bedwar [troed] aflan ydynt i chwi, pôb dim a gyffyrddo ai burgyn a fydd aflan hyd yr hwyr.

²⁸A’r hwn a ddygo eu burgyn hwynt golched ei ddillad, a bydded aflan hyd yr hwyr: aflan yw y rhai hynn i chwi.

²⁹A hynn sydd aflan i chwi o’r ymlusciaid a ymlusco ar y ddaiar: y wengci, a’r llygoden, ar llyffant yn ei ryw.

³⁰A’r draenog, a’r lysard, a’r stelio, a’r falfoden, a’r wâdd.

³¹Y rhai hynn ydynt aflan i chwi o bôb ymlusciaid: pôb dim a gyffyrddo a hwynt pan fyddant feirw a fydd aflan oi plegit hyd yr hwyr.

³²A phôb dim y cwympo [vn] o honynt wedi ei marw arno a fydd aflan, pôb offeryn, o bôb llestr pren, neu wisc, neu groen, neu sâch, y rhai y gwnelir dim gwaith ynddynt, rhodder ef mewn dwfr, a bydded aflan hyd yr hwyr, yna bydded lân.

³³A phôb llestr pridd yr hwn y syrthio [vn] o’r rhai hynn iw fewn, aflan fydd yr hynn oll [fydd] oi fewn, a thorwch yntef.

³⁴Aflan sydd pôb bwyd a fwytteir, a’r hwn y del dwfr [aflan] arno: ac aflan fydd pôb diod yr hon a yfir mewn llestr [aflan.]

³⁵Aflan fydd pôb dim yr hwn y cwympo [dim] oi burgyn arno, y ffwrn a’r badell a dorrir, aflan ydynt, ac aflan fyddant i chwi.

³⁶Etto glân fydd y ffynnon, a’r pydew [a’r] llynn: ond yr hynn a gyffyrddo ai burgyn a fydd aflan.

³⁷Ac os syrth [dim] oi burgyn hwynt ar ddim hâd hauedic, yr hwn a heuir glân yw efe.

³⁸Ond os rhoddir dwfr ar yr hâd, a syrthio dim oi burgyn hwynt arno ef: aflan fydd efe i chwi.

³⁹Ac os bydd marw vn anifail yr hwn sydd i chwi yn fwyd, yr hwn a gyffyrddo ai furgyn ef a fydd aflan hyd yr hwyr.

⁴⁰A’r hwn a fwyttu ei furgyn ef, golched ei ddillad, a bydded aflan hyd yr hwyr: a’r hwn a ddygo ei furgyn ef, gloched ei ddillad, a bydded aflan hyd hwyr.

⁴¹A phôb ymlusciad a ymlusco ar y ddaiar, ffieidd-dra yw: na fwyttaer ef.

⁴²Pôb vn a gerddo ar ei dorr, a phôb vn a gerddo, ar bedwar [troed] hyd yn oed pôb aml ei draed o bôb ymlusciad a ymlusco ar y ddaiar, na fwyttewch hwynt, canys ffieidd-dra ydynt.

⁴³Na wnewch eich eneidiau yn ffiaidd o blegit vn ymlusciad a ymlusco, ac na fyddwch aflan oi plegit, canys aflan fyddech oi herwydd.

⁴⁴O herwydd myfi yw’r Arglwydd eich Duw chwi, ymsancteiddiwch a byddwch santaidd, o herwydd sanctaidd [ydwyf] fi: ac nac aflanhewch eich eneidiau wrth vn-ymlusciad, a ymlusco ar y ddaiar.

⁴⁵Canys myfi [yw]’r Arglwydd yr hwn a’ch dug chwi o dir yr Aipht, i fod yn Dduw i chwi, byddwch chwithau sanctaidd, canys sanctaidd [ydwyf] fi.

⁴⁶Dymma gyfraith yr anifail, a’r ehediad a phôb peth byw, yr hwn sydd yn ymlusco yn y dyfroedd, ac am bôb peth sydd yn croppian ar y ddaiar.

⁴⁷I wneuthur gwahan rhwng yr aflan a’r glan, a rhwng yr anifail a fwytteir, a’r anifail yr hwn nis bwytteir.