Read William Morgan Bible 1588 original edition Lefiticus 20 Bible Online

Lefiticus 20 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Lefiticus 20

¹Cyfraith yn erbyn y rhai a roddant eu plant i Moloch. 6 neu a ymgynghorant a dewiniaid. 19 am insest neu loscach. 27 cosbedigaeth y dewiniaid. A llefarodd yr Arglwydd wrth Moses gan ddywedyd:

²Dywet hefyd wrth feibion Israel, pob vn o feibion Israel, neu o’r dieithr, a ymdeithio yn Israel yr hwn a roddo oi hâd i Moloch a leddir yn farw, pobl y tîr ai llabyddiant ef a cherric.

³A mi a roddaf fy wyneb yn erbyn y dŷn hwnnw, ac ai torraf o fysc ei bobl: am iddo roddi oi hâdi Moloch, i aflanhau fyng-hyssegr, ac i halogi fy enw sanctaidd.

⁴Ac os pobl y wlâd gan guddio a guddiant eu llygaid oddi wrth y dŷn hwnnw (pan roddo efe ei hâd i Moloch) rhac ei ladd ef.

⁵Yna y gosodaf fy wyneb yn erbyn y dŷn hwnnw ac yn erbyn ei dylwyth, a thorraf ymmaith ef, a phawb a ddilynant ei butteindra ef, gan butteinio yn ol Moloch, o fysc eu pobl.

⁶A’r dŷn yr hwn a edrycho am ddewiniaid, ac am frud-wŷr, gan butteinio ar eu hol hwynt, rhoddaf fy wyneb yn erbyn y dŷn hwnnw hefyd, a thorraf ef ymmaith o fysc ei bobl.

⁷Ymsancteiddiwch chwithau, a byddwch sanctaidd canys myfi [ydwyf] yr Arglwydd eich Duw chwi.

⁸Cedwch hefyd fy-neddfau, a gwnewch hwynt, myfi [ydwyf] yr Arglwydd eich sancteiddudd.

⁹Os bydd neb a ddirmygo ei dâd neu ei fam lladder efe yn farw: ei dâd neu ei fam a ddirmygodd efe, ei waed [fydd] arno ei hun.

¹⁰A’r gŵr yr hwn a odinebo gyd a gwraig gŵr [arall] sef yr hwn a odinebo gyd a gwraig ei gymydog lladder yn farw y godinebwr a’r odineb-wraig.

¹¹A’r gŵr yr hwn a orweddo gyd a gwraig ei dâd, a noethodd noethni ei dâd, lladder yn feirw hwynt ill dau, eu gwaed [fydd] arnynt eu hunain.

¹²Am y gŵr yr hwn a orweddo yng-hyd ai waudd lladder yn feirw hwynt ill dau, cymyscedd a wnaethant, eu gwaed [fydd] arnynt eu hunain.

¹³A’m y gŵr yr hwn a orweddo gyd a gwr, fel gorwedd gyd a gwraig, ffieidd-dra a wnaethant ill dau, lladder hwynt yn feirw, ell gwaed [fydd] arnynt eu hunain.

¹⁴A’m y gŵr a gymmero wraig, ai mam, scelerder [yw] hynny: lloscant ef a hwyntau yn tân, ac na fydded scelerder yn eich mysc.

¹⁵A lladder yn farw y gŵr yr hwn a ymgydio ag anifail, lladdant hefyd yr anifail.

¹⁶A’r wraig yr hon a êl at vn anifail i orwedd tano, lladd di y wraig a’r anifail hefyd, lladder hwynt yn feirw: eu gwaed [fydd] arnynt eu hunain.

¹⁷A’r gŵr yr hwn a gymmero ei chwaer, merch ei dâd, neu ferch ei fam, ac efe yn gweled ei noethni hi, a hethe’n gweled ei noethni yntef, gwradwydd [yw] hynny, torrer hwythau ymmaith yng-olwg meibion eu pobl: noethni ei chwaer a noethodd efe, efe a ddwg ei anwiredd.

¹⁸A’r gŵr yr hwn a orweddo gyd a gwraig glâf oi misglwyf, ac a noetha ei noethni hi, ei diferlif hi a ddadcuddiodd efe, a hithe a ddadcuddiodd ddiferlif ei gwaed ei hun: am hynny torrer hwynt ill dau o fysc eu pobl.

¹⁹Ac na noetha noethni chwaer dy fam, neu chwaer dy dad, o herwydd ei gyfnessaf ei hun y mae [y cyfryw] yn ei noethi: dygant eu hanwiredd.

²⁰A’r gŵr a orweddo gyd a gwraig ei ewythr frawd ei dâd, a noetha noethni ei ewythr eu pechod a ddygant, byddant feirw yn ddi blant.

²¹A’r gŵr yr hwn a gymmero wraig ei frawd (yscariaeth [yw] hynny) a noethodd noethni ei frawd, diblant fyddant.

²²Am hynny cedwch fy holl ddeddfau, a’m holl farnedigaethau, a gwnewch hwynt, fel na chwdo y wlâd chwi yr hon yr ydwyf yn eich dwyn iddi i bresswylo ynddi.

²³Ac na rodiwch yn neddfau y genedl yr hon yr ydwyf yn ei bwrw allan o’ch blaen chwi, o herwydd yr holl bethau hynn a wnaethant, am hynny y ffieiddiais hwynt.

²⁴Ac wrthych y dywedais, chwi a etifeddwch eu tir hwynt, mi ai rhoddaf i chwi iw etifeddu: gwlâd yn llifeirio o laeth a mêl: myfi [ydwyf] yr Arglwydd eich Duw chwi yr hwn a’ch naillduais chwi oddi wrth y bobloedd.

²⁵Roddwch chwithau wahaniaeth rhwng yr anifail glân a’r aflân, a rhwng yr aderyn aflân a’r glân, ac na wnewch eich eneidiau yn ffiaidd, o herwydd anifail, neu o herwydd aderyn, neu o herwydd dim oll a sathro’r ddaiar, yr hwn a neillduais i chwi iw gyfrif yn aflân.

²⁶Byddwch chwithau sanctaidd i mi: o herwydd myfi’r Arglwydd [ydwyf] sanctaidd, ac a’ch neillduais chwi oddi wrth y bobloedd i fod yn eiddo fi.

²⁷Yn ŵr neu yn wraig os bydd ynddynt yspryd dewiniaeth neu frud hwynt a leddir yn farw, a cherric y llabyddiant hwynt, eu gwaed [fydd] arnynt eu hunain.