Read William Morgan Bible 1588 original edition Lefiticus 24 Bible Online

Lefiticus 24 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Lefiticus 24

¹1 Olew y lusernau. 10 Cospedigaeth y cabludd. 17 Cyfraith y cyffelyb. A llefarodd yr Arglwydd wrth Moses, gan ddywedyd:

²Gorchymyn i feibion Israel ddwyn attat olew oliwydden pur coethedic yn oleuni, i beri i’r lusernau gynneu bôb amsêr.

³O’r tu allan i wahan-len y destiolaeth ym mhabell y cyfarfod y trefna Aaron ef o hwyr hyd forau ger bron yr Arglwydd bôb amser, deddf dragywyddol drwy eich cenhedlaethau [yw hynn.]

⁴Ar y canhwyllbren pûr y trefna efe y llusernau ger bron yr Arglwydd bôb amser.

⁵A chymmer beillied a phoba ef yn ddeuddec teissen: dwy ddecfed ran [Epha] fydd pôb teissen.

⁶A gosot hwynt yn ddwy rês, chwech [yn] y rhês, ar y bwrdd pur ger bron yr Arglwydd.

⁷A dod ti thus pur ar y rhesau, fel y byddo yn fara coffadwriaeth, [ac] yn aberth tanllyd i’r Arglwydd.

⁸Ar bôb dydd Sabboth y trefna efe hynn ger bron yr Arglwydd bôb amsêr, yn gyfammod tragywyddol oddi wrth feibion Israel.

⁹A bydd eiddo Aaron ai feibion, hwynt ai bwyttu yn y lle sanctaidd, canys sancteidd-beth cyssegredic yw iddo ef o ebyrth tanllyd yr Arglwydd [drwy] ddeddf dragywyddol.

¹⁰A mab gwraig o Israel, a hwnn yn fab gŵr o’r Aipht, a aeth allan ym mysc meibion Israel, a mab yr Israelities, a gŵr o Israel a ymgynhenuasant yn y gwerssyll.

¹¹A mab y wraig o Israel a felldithiodd enw [yr Arglwydd,] ac a gablodd: yna y dygasant ef at Moses, ac enw ei fam oedd Selomit merch Dibri o lwyth Dan.

¹²A gosodasant ef yng-harchar nes hysbysu iddynt o enau’r Arglwydd [beth a wnaent.

¹³Llefarodd yr Arglwydd wrth Moses, gan ddywedyd:

¹⁴Dug y cabludd i’r tu allan i’r gwerssyll, a rhodded pawb ai clywsant ef eu dwylo ar ei benn ef, a llabyddied yr holl gynnulleidfa ef.

¹⁵A llefara wrth feibion Israel, gan ddywedyd: pôb vn pann gablo ei Dduw a ddwg ei bechod.

¹⁶A lladder yn farw yr hwnn a felldithio enw’r Arglwydd, yr holl gynnulliedfa gan labyddio ai llabyddiant ef: lladder yn gystal y dieithr a’r priodor, pan gablo efe enw[’r Arglwydd.]

¹⁷A phan laddo neb ddyn, lladder yntef yn farw.

¹⁸A’r hwn a laddo anifail, taled efe vn byw am dano.

¹⁹A phan roddo vn amaf ar ei gymydog, fel y gwnaeth gwneler iddo.

²⁰Torriad am dorriad, llygad am lygad, dant am dant, megis y rhoddes anaf ar ddyn, felly rhodder arno yntef.

²¹A’r hwn a laddo anifail ai tâl, a laddo ddyn a leddir.

²²Bydded vn farn i chwi bydded i’r diethr fel i’r priodor, myfi [ydwyf] yr Arglwydd eich Duw.

²³Yna y mynegodd Moses [hyn] i feibion Israel, a hwynt a ddugasant ŷ cabludd i’r tu allan i’r gwerssyll, ac ai llabyddiasant ef a cherric, felly meibion Israel a wnaethant megis y gorchymynnodd yr Arglwydd wrth Moses.