Read William Morgan Bible 1588 original edition Ieremi 11 Bible Online

Ieremi 11 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ieremi 11

¹Melldith, a chospedigaeth am gau dduwiaeth. Y gair yr hwn a ddaeth at Ieremi oddi wrth yr Arglwydd gan ddywedyd:

²Gwrandewch eiriau y cyfammod hwn, a dywedwch wrth wŷr Iuda, ac wrth bresswyl-wŷr Ierusalem.

³Dywet ti hefyd wrthynt, fel hyn y dywed Arglwydd Dduw Israel: melldigedic yw’r gŵr ni wrendu eiriau y cyfammod hwn,

⁴Yr hwn a orchymynnais i’ch tadau chwi y dydd y dugym hwynt o wlâd yr Aipht o’r ffwrn haiarn, gan ddywedyd: gwrandewch ar fy llêf, a gwnewch ar ôl yr hyn oll a orchymynnwyf i chwi: felly chwi a fyddwch yn bobl i mi, a minne a fyddaf yn Dduw i chwithau.

⁵Fel y gallwyf siccrhau y llw a dyngais wrth ei’ch tadau, [sef] y rhoddwn iddynt dîr yn llifeirio o laeth, a mêl, megis [y gwelir] heddyw: yna yr attebais, ac y dywedais, ô Arglwydd felly y byddo.

⁶Yna yr Arglwydd a ddywedodd wrthif, pregetha y geiriau hyn oll yn ninasoedd Iuda, ac yn heolydd Ierusalem gan ddywedyd: gwrandewch eiriau y cyfammod hwn, a gwnewch hwynt.

⁷Canys gan destiolaethu y testiolaethais wrth eich tadau er y dydd y dugym hwynt i fynu o dîr yr Aipht hyd y dydd hwn, drwy godi yn foreu, a thestiolaethu gan ddywedyd: gwrandewch ar fy llais.

⁸Ond ni wrandawsant, ac ni ogwyddasant eu clustiau, eithr rhodiasant bôb vn ar ôl cyndynrwydd ei galon ddrygionus: am hynny y dygais arnynt holl eiriau y cyfammod hwn a orchymynnais iddynt ei wneuthur, ond ni wnaethant.

⁹A dywedodd yr Arglwydd wrthif, cyd-fradwriaeth a gafwyd yng-wŷr Iuda: a thrigolion Ierusalem.

¹⁰Troesant at anwiredd eu tadau gynt, y rhai a wrthodasant wrando fyng-eiriau, ac hwynt a aethant ar ôl duwiau dieithr iw gwasanaethu hwy: [felly] tŷ Iuda, a thŷ Israel a dorrasant fyng-hyfammod i yr hwn a wneuthum ai tadau hwy.

¹¹Am hynny fel hyn y dywed yr Arglwydd, wele fi yn dwyn drwg arnynt, yr hwn ni’s gallant fyned oddi wrtho, yna y gwaeddant arnaf, ac ni wrandawaf hwynt.

¹²Yna dinasoedd Iuda, a thrigolion Ierusalem a ânt, ac a waeddant ar y duwiau y rhai yr arogl-darthant hwy iddynt, ond gan waredu ni allant eu gwared hwynt yn amser eu dryg-fyd.

¹³Canys [yn ôl] rhifedi dy ddinasoedd yr oedd dy dduwiau ô Iuda, ac yn ôl rhifedi heolydd Ierusalem y gossodasoch allorau gwradwyddus [îe] allorau i fwg-darthu i Baal.

¹⁴Am hynny na weddia di dros y bobl hyn, ac na chyfot waedd neu weddi trostynt: canys ni wrandawaf pan waeddant arnaf yn eu dryg-fyd.

¹⁵Beth [a wna] fy annwyl yn fy nhŷ? gan ei fod yn gwneuthur scelerder lawer? canys y cîg cyssegredic a aeth ymmaith oddi wrthit [ô Iuda:] canys pan wnelit ti ddrygioni, yna y llawenychit.

¹⁶Oliwydden ddeilioc deg, o ffrwyth prydferth y galwodd yr Arglwydd dy enw di: ond trwy drwst cynnwrf mawr y cynneuodd tân ynddi, ai changhennau a dorrwyd.

¹⁷Canys Arglwydd y lluoedd yr hwn a’th blannodd, a draethodd ddrwg yn dy erbyn, o herwydd drygioni tŷ Israel a thŷ Iuda, y rhai a wnaethant iddynt eu hun i’m digio, drwy fwgdarthu i Baal.

¹⁸Yr Arglwydd a yspysodd i’m fel y gwybum: yna y dangosaist i’m eu gweithredoedd hwy.

¹⁹A minne [oeddwn] fel oen neu fustach a ddygid iw ladd, ac ni wyddwn fwriadu o honynt fwriadau yn fy erbyn i [gan ddywedyd,] destruwiwn y pren yng-hyd ai ffrwyth, a difethwn ef o dîr y rhai byw, fel na choffaer ei enw ef mwy.

²⁰Eithr ô Arglwydd y lluoedd, barn-wr cyfiawnder, a chwiliwr yr arennau a’r galon, gwelwyf dy ddialedd arnynt, canys i ti y datcuddiais fyng-hŵyn.

²¹Am hynny fel hyn y dywedodd yr Arglwydd am wŷr Anathoth, y rhai a geisiant dy enioes gan ddywedyd: na phrophwyda mwy yn enw yr Arglwydd rhac dy farw trwy ein dwylo ni.

²²Am hynny fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd: wele fi yn ymwel â hwynt: y gwŷr ieuaingc a fyddant feirw trwy’r cleddyf, eu meibion, ai merched a fyddant feirw o newyn.

²³Ac ni bydd gweddillion iddynt, canys mi a ddygaf ddrygfyd ar wŷr Anathoth, [sef] blwyddyn eu gofwy.