Read William Morgan Bible 1588 original edition Ieremi 13 Bible Online

Ieremi 13 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ieremi 13

¹Dau beth (sef gwregys a chostrel) yn arwyddoccau dinistr Iuda. Fel hyn y dywedodd yr Arglwydd wrthif: dos a phryn it wregys lliain, a gosot ef am dy lwynau, ac na osot ef mewn dwfr.

²Felly y prynais y gwregys yn ôl gair yr Arglwydd, ac ai gosodais am fy lwynau.

³A daeth gair yr Arglwydd attaf eilwaith, gan ddywedyd:

⁴Cymmer y gwregys yr hwn a brynaist, ac y sydd am dy lwynau, a chyfot, dos i Euphrates, a chuddia ef mewn hollt o’r graig.

⁵Ac felly’r mi a aethum, ac mi ai cuddiais ef yn Euphrates, megis y gorchymynnase yr Arglwydd i mi.

⁶Ac ar ôl dyddiau lawer y dywedodd yr Arglwydd wrthif, cyfot, a dôs i Euphrates, a chymmer oddi yno y gwregys yr hwn a orchymynnais i ti ei guddio yno.

⁷Yna’r aethum i Euphrates, ac a gloddiais, ac a gymmerais y gwregys o’r man lle y cuddiaswn ef: ac wele pydrase y gwregys [ac] ni wnâi lesâd [i ddim.]

⁸A daeth gair yr Arglwydd attaf gan ddywedyd:

⁹Fel hyn y dywed yr Arglwydd, felly y gwnafi i falchder Iuda, a mawr falchder Ierusalem bydru.

¹⁰Y bobl ddrygionus hyn a wrthodasant wrando fyng-air i, rhodio y maent mewn cildynrwydd eu calon, ac aethant ar ôl duwiau dieithr iw gwasanaethu hwynt, ac i ymostwng iddynt hwy: am hynny y byddant fel y gwregys ymma, yr hwn ni wnâ lês i ddim.

¹¹Canys megis ag yr ymwasc gwregys am lwynau gŵr, felly y gwneuthum i holl dŷ Israel wascu attaf, a holl dŷ Iuda medd yr Arglwydd, i fod i mi yn bobl, ac yn enw, ac yn foliant, ac yn ogoniant, ond ni wrandawsant.

¹²Am hynny y dywedi wrthynt y gair ymma: fel hyn y dywed Arglwydd Dduw Israel, pôb costrel a lenwir â gwîn, a dywedant wrthit ti: gan ŵybod oni wyddom ni y llenwir pôb costrel â gwîn?

¹³Yna y dywedi wrthynt, fel hyn y dywedodd yr Arglwydd: wele fi yn llenwi holl drigolion y tîr hwn, a’r brenhinoedd y rhai sy yn eistedd yn lle Dafydd ar ei orseddfaingc ef, yr offeiriaid hefyd a’r prophwydi, a holl bresswyl-wŷr Ierusalem â meddwdod.

¹⁴Tarawaf hwy y naill wrth y llall, y tadau a’r meibion yng-hyd, medd yr Arglwydd, nid arbedaf, ac ni thrugarhâf, ac ni ressynnaf, onid eu difetha hwynt.

¹⁵Clywch, a gwrandewch; na falchiwch: canys yr Arglwydd a lefarodd [hyn.]

¹⁶Rhoddwch ogoniant i’r Arglwydd eich Duw, cyn iddo ef ddwyn tywyllwch, a chyn i chwi daro eich traed wrth y mynyddoedd tywyll, a disgwil o honoch am oleuni, ac iddo ef ei droi yn gyscod angeu, [ai] osod yn dywyllwch.

¹⁷Ac oni wrandewch chwi hyn, fy enaid a ŵyla yn ddirgel am eich balchder: a’m llygaid gan ŵylo a wylant, ac a ollyngant ddagrau o achos dwyn diadell yr Arglwydd i gaethiwed.

¹⁸Dywet wrth y brenin a’r frenhines, ymostyngwch, eisteddwch i lawr: canys descynnodd eich pendefigaeth, [a] choron eich anrhydedd.

¹⁹Dinasoedd y deau a gaewyd, ac nid [oes] agorudd, Iuda ei gyd a gaeth-gludwyd, yn llwyr y dygwyd i gaethiwed.

²⁰Codwch i fynu eich llygaid, a gwelwch y rhai sydd yn dyfod o’r gogledd, pa le [y mae] y ddiadell a roddwyd i ti: [sef] dy ddefaid hardd?

²¹Beth a ddywedi pan ymweler â thi? ti ai dyscaist hwynt yn dywysogion, ac yn ben arnat: oni oddiwedd gofid di megis gwraig yn escor?

²²Ac o dywedi yn dy galon, pa ham y digwydd hyn i mi? o herwydd amlder dy anwiredd y noethwyd dy odrau, ac y dinoethwyd dy sodlau.

²³A newidia yr Ethiopiad ei groen, neu’r llewpard ei frychni? felly chwithau a ellwch wneuthur dâ, y rhai a gynnefinwyd i wneuthur drwg.

²⁴Am hynny y chwâlaf hwynt megis sofl yn myned ymmaith gyd â gwynt y dehau.

²⁵Dymma dy gyfran di y rhan a fesurais i ti medd yr Arglwydd, am i ti fy anghofio fi, ac ymddyried mewn celwydd.

²⁶Am hynny y dinoethais inne dy odrau di tros dy wyneb, fel yr amlyge dy warth.

²⁷[Gwelais] dy odineb, a’th weryriadau, brynti dy butteinrwydd ar y brynnoedd, yn y maes dy ffieidd-dra a welais: gwae di Ierusalem onid ymlanhei di mwyach? pa bryd bellach?