Read William Morgan Bible 1588 original edition Ieremi 2 Bible Online

Ieremi 2 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ieremi 2

¹Daioni Duw iw bobl: hwythau hyd yn oed yr offeiriaid a’r prophwydi yn ysceulusso Duw, ac yn dilyn gaudduwiaeth. A gair yr Arglwydd a ddaeth attaf fi gan ddywedyd:

²Cerdda, a llefa yng-hlustiau Ierusalem gan ddywedyd: fel hyn y dywed yr Arglwydd, cofiais am danat [sef am] garedigrwydd dy ieuengtid, a serch dy ddyweddiad, pan i’m canlynaist yn y diffaethwch, mewn tîr ni’s hauwyd.

³Israel [ydoedd] gyssegredic i’r Arglwydd, [a] blaen-ffrwyth ei gnwd ef: pawb oll a’r ai bwyttâe a anrheithid, a drwg a ddigwydde iddynt medd yr Arglwydd.

⁴Gwrandewch air yr Arglwydd tŷ Iacob, a holl deuluoedd tŷ Israel.

⁵Fel hyn y dywed yr Arglwydd, pa anwiredd a gafodd eich tadau chwi ynofi, pan giliasant oddi wrthif? ac y rhodiasant ar ôl oferedd, ac yr aethant yn ofer?

⁶Ac ni ddywedâsant, pa le y mae’r Arglwydd a’n dug ni i fynu o dîr yr Aipht? ac a’n harweiniodd trwy’r anialwch, trwy ros-dîr, a phyllau, trwy dîr sychter, a chyscod angeu, trwy dîr nid aeth gŵr trwyddo, ac ni thrigodd dŷn ynddo.

⁷Dygais chwi hefyd i ddol-dir i fwyta y ffrwyth ai lesâd: eithr pan ddaethoch i mewn halogasoch fy nhir i, a gosodasoch fy etifeddiaeth i yn ffieidd-dra.

⁸Yr offeiriaid ni ddywedasant, pa le y mae’r Arglwydd? a’r cyfraith-wŷr nid adnabuant fi, y bugeiliaid hefyd a fuant anffyddlon i mi, y prophwydi a brophwydâsant yn [enw] Baal, ac a aethant ar ôl [y pethau] ni wnaent lesâd.

⁹O blegit hyn, mi a ddadleuaf â chwi etto medd yr Arglwydd: îe dadleuaf â meibion eich meibion chwithau.

¹⁰Canys ewch i ynysoedd Chitim, ac edrychwch: danfonwch i Cedar, ac ystyriwch yn ddiwyd, ac edrychwch a fu y cyfryw beth.

¹¹A newidiodd [vn] genhedlaeth eu duwiau, a hwynt heb [fod] yn dduwiau: eithr fy mhobl i a newidiodd eu gogoniant am [yr hyn] ni wna lesâd.

¹²O chwi nefoedd synnwch wrth hyn, aruthrwch, a llwyr wladeiddiwch medd yr Arglwydd.

¹³Canys dau ddrwg a wnaeth fy mhobl mau fi, hwynt a’m gadawsant fi ffynnon y dyfroedd byw, i gloddio iddynt eu hunain bydewau, ie bydewau wedi eu torri ni ddaliant ddyfroedd.

¹⁴Ai gwâs ydyw Israel, ai mab tŷ [yw] efe? pa ham gan hynny’r yspeiliwyd ef?

¹⁵Y llewod a ruâsant arno ef, [ac] a floeddiasant, ai dir ef a osodasant yn anrhaith, ai ddinasoedd yn boeth anghyfanneddol.

¹⁶Meibion Noph hefyd a Thahapanes a dorrant dy goryn di.

¹⁷Ond ti a beri hyn it dy hun, am wrthod o honot yr Arglwydd dy Dduw, pan ydoedd efe yn dy arwain ar hŷd y ffordd.

¹⁸A’r awr hon beth [sydd] i ti [a wnelech] yn ffordd yr Aipht, i yfed dwfr Nilus? a pheth [sydd] i ti yn ffordd Assyria i yfed dwfr afon [Euphrates?]

¹⁹Dy ddrygioni dy hun a’th gospa di, a’th drofeudd a’th geryddant di: gwybydd dithe, a gwêl morr ddrwg, ac morr chwerw ydyw gwrthod o honot yr Arglwydd dy Dduw, ac nad [ydyw] fy ofn i ynot ti medd Arglwydd Dduw’r lluoedd.

²⁰O blegit er ystalm mi a dorrais dy iau di, ac a ddrylliais dy rwymau di, a thi a ddywedaist, ni throseddaf, er hynny ti a wibiaist yn buttain i bob brynn vchel, a thann bob pren deilioc.

²¹Myfi hefyd a’th blennais yn ber-winwŷdden, yn hâd gwirionedd oll: pa fodd gan hynny i’th droiwyd i’m yn blanhigin afrywiog gwinwŷdden ddieithr?

²²Pe rhoddwn it ac ymolchi â nitrwm, a chymmeryd it lawer o sebon, [etto] hynodwyd dy anwiredd ger fy mron i medd yr Arglwydd Dduw.

²³Pa fodd y dywedi, ni halogwyd fi, ac ni ddeuthym yn ôl Baalim? edrych dy ffordd yn y glyn hwn, gŵybydd beth a wnaethost [fel] camel buan ydwyt yn amgylchu ei ffyrdd.

²⁴[Ac fel] assyn wyllt wedi ei chenefino a’r annialwch, wrth ddymuniad ei chalon yn yfed gwynt: [oddi wrth] ei hachlysur pwy ai trŷ hi, pawb a’r ai ceisiant hi ni flinant, yn ei mîs y cânt hi.

²⁵Cadw dy droed rhag noethni, a’th gêg rhag syched: tithe a ddywedaist, nid oes obaith [o hynn?] nac [oes,] canys cerais ddieithriaid, ac ar eu hôl hwynt yr âf.

²⁶Megis y cywilyddir lleidr pan ddalier: felly y cywilyddir tŷ Israel: hwyntwy eu brenhinoedd, eu tywysogion, ai hoffeiriaid, ai prophwydi.

²⁷Y rhai a ddywedant wrth brenn, tydi [yw] fy nhâd, ac wrth garrec, ti a’m cenhedlaist: canys hwynt a droâsant attafi wegil, ac nid wyneb: er hynny yn amser eu hadfyd y dywedant, cyfot, a chadw di ni.

²⁸Eithr pa lê [y mae] dy dduwiau di y rhai a wnaethost i ti? codant os gallant dy gadw yn amser dy adfyd: canys [wrth] rifedi dy ddinasoedd y mae dy dduwiau di ô Iuda.

²⁹Pa ham yr ymrysonwch â mi? chwi oll a wrthryfelasoch i’m herbyn medd yr Arglwydd.

³⁰Yn ofer y maeddais eich plant chwi, ni dderbynniasant hwy gospedigaeth: eich cleddyf eich hun a ddifaodd eich prophwydi, megis llew yn destruwio.

³¹Oh genhedlaeth edrychwch air yr Arglwydd: a fum i anghyfannedd i Israel? neu dîr tywyll? pa ham y dywed fy mhobl, arglwyddi ydym ni, ni ddeuwn ni mwy attat ti?

³²A anghofia morwyn ei hardd-wisc? neu y briodas-ferch ei thlyssau? etto fy mhobl i a’m hang-hofiasant ddyddiau aneirif.

³³Pa ham yr wyt ti yn teccau dy ffordd i geisio caredigrwydd? am hynny hefyd y dyscaist dy ffyrdd di i rai drygionus.

³⁴Canys yn dy adenydd di y cafwyd gwaed eneidiau y tlodion diniwed, nid mewn cloddfa y cefais hyn: eithr ar yr oll [leoedd] hynn.

³⁵A thi a ddywedit, am fy mod yn ddiniwed yn ddiau y trôdd ei lid ef oddi wrthif: wele fi yn dy farnu di am ddywedyd o honot, ni phechais.

³⁶Pa ham y gwibi di i newidio dy ffordd? canys ti a wradwyddir gan yr Aipht, fel i’th wradwyddwyd gan Assyria.

³⁷Hefyd ti a ddeui allan oddi wrtho a’th ddwylo ar dy benn: o blegit yr Arglwydd a wrthodes dy hyder di, fel na byddo it ffynniant ynddynt.