Read William Morgan Bible 1588 original edition Ieremi 27 Bible Online

Ieremi 27 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ieremi 27

¹Yr Arglwydd yn peri i Ieremi anfon rhwymau i frenin Iuda, ac i’r brenhionedd oi amglych iw rhybuddio hwynt, ac i arwyddocau y byddent hwy gaethion i Nabuchodonosor. 9 Rhybudd rhac y gau brophwydi. Yn nechreu teyrnasiad Iehoacim fab Iosia brenin Iuda y daeth y gair hwn at Ieremi oddi wrth yr Arglwydd gan ddywedyd:

²Fel hyn y dywedodd yr Arglwydd wrthif: gwna i ti rwymau, a gefynnau, a dot hwynt am dy wddf.

³Ac anfon di hwynt at frenin Edom, ac at frenin Moab, ac at frenin meibion Ammon, ac at frenin Tyrus, ac at frenin Sidon yn llaw y cennadau a ddelont i Ierusalem at Sedecia frenin Iuda.

⁴A dot orchymyn gyd â hwynt at eu harglwyddi gan ddywedyd,: fel hyn y dywedodd Arglwydd y lluoedd Duw Israel, fel hyn y dywedwch wrth eich arglwyddi:

⁵Myfi a wneuthum y ddaiar, a’r dŷnnion, a’r anifeiliaid y rhai [ydynt] ar wyneb y ddaiar â grym mawr, ac â braich estynnedic, ac ai rhoddais hwynt i’r neb y gwelais yn dda.

⁶Ac yn awr mi a roddais yr holl diroedd hyn yn llaw Nabuchodonosor brenin Babilon fyng-wâs: rhoddaf hefyd anifeiliaid y maes iw wasanaethu ef.

⁷A’r holl genhedlaethau ai gwasanaethant ef, ai fab, a mab ei fab: nes dyfod amser ei wlâd ef, ai [amser] yntef, yna cenhedloedd lawer a brenhinoedd mawrion a wnant iddo ef eu gwasanaethu.

⁸Ond y genhedlaeth a’r deyrnas yr hon ni’s gwasanaetho ef sef Nabuchodonosor brenin Babilon, sef y rhai ni roddant eu gwddf tann iau brenin Babilon: â haint yr ymwelaf a’r genhedlaeth honno medd yr Arglwydd, nes i mi eu difetha hwynt trwy ei law ef.

⁹Am hynny na wrandewch chwi ar eich prophwydi, nac ar eich dewiniaid, nac ar eich astronomiwŷr, nac ar eich hudolion y rhai ydynt yn llefaru wrthych, gan ddywedyd: nid rhaid i chwi wasanaethu brenin Babilon:

¹⁰Canys celwydd y mae y rhai hyn yn ei brophwydo i chwi, i’ch gyrru chwi ym mhell o’ch gwlâd fel y bwriwyf chwi ymmaith, ac y methoch,

¹¹Ond y genhedlaeth yr hon a roddo ei gwddf dann iau brenin Babilon, ac ai gwasanaetho ef, y rhai hynny a adawafi yn eu gwlâd eu hun medd yr Arglwydd, a hwynt ai coleddant hi, ac a arhosant ynddi.

¹²Ac mi a leferais wrth Sedecia frenin Iuda yr holl eiriau hyn gan ddywedyd: rhoddwch eich gwarrau dan iau brenin Babilon, a gwasanaethwch ef, ai bobl fel y byddoch byw.

¹³Pa ham y byddwch feirw, ti a’th bobl trwy y cleddyf, trwy newyn, a thrwy haint? fel y dywedodd yr Arglwydd am y genhedlaeth yr hon ni wasanaethe frenin Babilon?

¹⁴Am hynny na wrandewch ar eiriau y prophwydi y rhai a lefarant wrthych, gan ddywedyd, nid rhaid i chwi wasanaethu brenin Babilon: canys y maent yn prophwydo celwydd i chwi.

¹⁵O herwydd nid myfi ai hanfonodd hwynt medd yr Arglwydd, er hynny hwy a brophwydant yn fy enw ar gelwydd, i beri i mi eich bwrw chwi ymmaith fel y darfydde am danoch chwi, a’r prophwydi y rhai ydynt yn prophwydo i chwi.

¹⁶Myfi a leferais hefyd wrth yr offeiriaid, a’r holl bobl hynn gan ddywedyd: fel hynn y dywed yr Arglwydd, na wrandewch ar eiriau y prophwydi, y rhai ydynt yn prophwydo i chwi gan ddywedyd: wele llestri tŷ yr Arglwydd a ddygir yn eu hôl bellach ar frŷs, canys celwydd y maent yn ei brophwydo i chwi.

¹⁷Na wrandewch arnynt, gwasanaethwch chwi frenin Babilon, fel y byddoch byw: pa ham y bydd y ddinas hon yn ddiffaethwch?

¹⁸Ond os prophwydi ydynt hwy, ac od ydyw gair yr Arglwydd gyd â hwynt, eiriolant yr awr hon ar Arglwydd y lluoedd, nad elo y llestri y rhai a adawyd yn nhŷ yr Arglwydd, ac yn nhŷ brenin Iuda, ac yn Ierusalem i Babilon.

¹⁹Canys fel hyn y dywed Arglwydd y lluoedd, am y colofnau, ac am y gerwyn, ac am yr stolion, ac am y rhann arall o’r llestri y rhai a adawyd yn y ddinas hon,

²⁰Y rhai ni ddug brenin Babilon ymmaith pan gaeth-gludodd efe Iechonias fab Iehoacim frenin Iuda o Ierusalem i Babilon, yng-hyd â holl bendefigion Iuda, ac Ierusalem,

²¹Canys fel hynn y dywedodd Arglwydd y lluoedd Duw Israel am y llestri y rhai a adawyd yn nhŷ yr Arglwydd, ac yn nhŷ brenin Iuda ac Ierusalem:

²²Hwynt a ddygir i Babilon, ac yno y byddant hyd y dydd yr ymwelwyf â hwynt medd yr Arglwydd: yna y dygaf fi hwynt i fynu, ac y dychwelaf hwynt i’r lle hwn.