Read William Morgan Bible 1588 original edition Ieremi 3 Bible Online

Ieremi 3 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ieremi 3

¹Trugaredd Dduw iw bobl bechadurus. 20. Hwynt o’r diwedd trwy ei gyngor ef yn edifarhau. Ac efe a ddywedodd, o gyrr gŵr ei wraig ymmaith, a myned o honi oddi wrtho ef, ac iddi fod yn eiddo gŵr arall: a ddychwel efe atti hi mwyach? onid gan halogi’r halogwyd y tîr hwnnw? a thi a butteiniaist [gyd â] chyfeillion lawer, etto dychwel attafi medd yr Arglwydd.

²Derchafa di dy lygaid i’r lleoedd vchel, ac edrych pa le ni phutteiniaist, ti a eisteddaist ar y ffyrdd iddynt hwy megis Arabiad yn yr anialwch, ac a halogaist y tîr a’th butteindra, ac a’th ddrygioni.

³Am hynny’r attaliwyd y cafodau, ac ni bu glaw diweddar, er hynny talcen putteinwraig oedd i ti, gwrthodaist wladeiddio.

⁴Oni elwi di arnafi o hyn allan [gan ddywedyd,] ty di yw fy nhad, [a] thywysog fy ieuengtid?

⁵A ddeil [Duw ei ddîg] byth? ai ceidw yn dragywydd? wele dywedaist [hyn,] a gwnaethost yr hyn oedd ddrwg hyd y gellaist ti.

⁶A’r Arglwydd a ddywedodd wrthif fi yn amser Iosiah y brenin, oni welaist ti hyn a wnaeth Israel wrthnyssig? hi a aeth i bob mynydd vchel, a thann bob pren deilioc, ac a butteiniodd yno.

⁷A mi a ddywedais wedi iddi hi wneuthur hyn i gyd, dychwel attafi, ond ni ddychwelodd: ac Iuda ei chwaer anffyddlon hi a welodd [hyn.]

⁸A hynny y gwelais yn dda am yr achosion oll y putteiniodd Israel wrthnyssic, ollwng o honof hi ymmaith, ac a roddais iddi ei llythyr yscar: er hyn ni ofnodd Iuda ei chwaer anffyddlon: eithr aeth a phutteiniodd hithe hefyd.

⁹A chann yscafnder ei phutteindra yr halogodd hi y tîr, canys gyd a’r maen a’r prenn y putteiniodd hi,

¹⁰Ac er hyn oll hefyd ni ddychwelodd Iuda ei chwaer anffyddlon attafi ai holl galon, eithr mewn trûth medd yr Arglwydd.

¹¹A dywedodd yr Arglwydd wrthif, Israel wrthnysig ’a gyfiawnhâodd ei henaid rhagor Iuda anffyddlon.

¹²Cerdda a chyhoedda y geiriau hyn tua’r gogledd, a dywet: ti Israel wrthnysig dychwel medd yr Arglwydd: ni adawaf i’m llîd syrthio arnoch, canys trugarog ydwyfi medd yr Arglwydd, ni ddaliaf [lîd] yn dragywydd.

¹³Er hynny gŵybydd dy anwiredd, mai yn erbyn yr Arglwydd dy Dduw y gwnaethost ar fai, a lledu o honot dy ffyrdd i ddieithriaid, dann bob prenn deilioc: ac ni wrandawech chwi fy llef medd yr Arglwydd.

¹⁴Troiwch eil-waith chwi blant gwrthnysig medd yr Arglwydd: canys myfi ydwyf berchennog arnoch chwi, ac a’ch cymmeraf chwi, vn o ddinas, a dau o deulu, ac a’ch dygaf chwi i Sion:

¹⁵Ac a roddaf i chwi fugeiliaid wrth [fodd] fyng-halon, a hwynt a’ch porthant chwi a gŵybodaeth, ac â deall.

¹⁶Ac wedi darfod iwch amlhau, a chynnyddu ar y ddaiar yn y dyddiau hynny medd yr Arglwydd, ni ddywedant mwy, Arch cyfammod yr Arglwydd, ac ni’s meddwl calon, ac ni choffânt am deni, nid ymwelant ychwaith, ac ni’s gweithir mwy.

¹⁷Yn yr amser hwnnw y galwant Ierusalem yn orseddfa’r Arglwydd, ac y cesclir iddi yr holl genhedloedd yn enw’r Arglwydd i Ierusalem: ac nid ânt mwy yn ôl cildynrwydd eu calon ddrygionus.

¹⁸Yn y dyddiau hynny’r aiff tŷ Iuda at dŷ Israel, ac a ddeuant yng-hyd, o dîr y gogledd, i’r tîr a roddais i yn etifeddiaeth i’ch tadau chwi.

¹⁹Ac mi a feddyliais pa fodd i’th osodwn di yn blant [i mi,] ac y rhoddwn i ti dir dymunol, [sef] etifeddiaeth ardderchawgrwydd lluoedd y cenhedloedd: ac a ddywedais, ti a elwi arnafi fy nhâd, ac na chilia di yn dy ôl oddi wrthif.

²⁰Yn ddiau fel yr anffyddlona gwraig oddi wrth ei chyfaill, felly tŷ Israel, y buoch anffyddlon i mi, medd yr Arglwydd.

²¹Llêf a glywyd yn y mannau vchel, wylofain dymuniadau meibion Israel: am ŵyro o honynt eu ffordd, ac anghofio yr Arglwydd eu Duw.

²²Ymchwelwch feibion gwrthnysig, [ac] iachâf eich gwrthnysigrwydd chwi: wele nyni a ddaethom attat ti, o blegit ti [wyt] yr Arglwydd ein Duw.

²³Diau [fod] yn ofer [ymddyried] i’r brynnau ac i liaws y mynyddoedd: diau fod iechydwriaeth Israel yn yr Arglwydd ein Duw ni.

²⁴Gwarth a yssodd lafur ein tadau ni o’n hieuengtid ni: eu defaid, ai gwarthec, eu meibion ai merched.

²⁵Gorweddwn yn ein cywilydd, a’n gwarth a’n hamdôdd ni: canys yn erbyn yr Arglwydd ein Duw y pechasom, nyni a’n tadau ni, o’n ieuengtid, hyd y dydd heddyw, ac ni wrandawsom ar lêf yr Arglwydd ein Duw.