Read William Morgan Bible 1588 original edition Ieremi 4 Bible Online

Ieremi 4 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ieremi 4

¹Dinistr ar Iuda o eisieu edifeirwch. Israel os troi di, troa attafi, medd yr Arglwydd: hefyd os rhoi heibio dy ffieidd-dra oddi ger fy mron, yna ni’th symmudir.

²A thi a dyngi, byw yw’r Arglwydd mewn gwirionedd, mewn barn, ac mewn cyfiawnder, a’r cenhedloedd a ymfendithiant ynddo ef: îe ynddo ef yr ymglodforant.

³Canys fel hyn y dywed yr Arglwydd wrth wŷr Iuda, ac wrth Ierusalem: branerwch i chwi franar, ac na heuwch mewn drain.

⁴Ymenwaedwch i’r Arglwydd, a rhoddwch heibio ddienwaediad eich calon chwi gwŷr Iuda, a thrigolion Ierusalem: rhag i’m digofaint ddyfod allan fel tân, a llosci fel na [byddo] diffoddudd, o herwydd drygioni eich dychymmygion.

⁵Mynegwch yn Iuda a chyhoeddwch yn Ierusalem, a dywedwch, vdcenwch vdcorn yn y tir, gelwch, ymgesclwch, a dywedwch, ymgynhullwch, ac awn i’r dinasoedd cedyrn.

⁶Codwch arwydd yn Sion, ffoiwch, ac na sefwch: canys ddrygioni a ddygaf o’r gogledd, a dinistr mawr.

⁷Y llew a gyfododd oi ffau, a difeth-wr y cenhedloedd a gychwnnodd, ac a aeth allan oi lê ei hun i wneuthur dy dîr yn orwag: a’th ddinasoedd a ddinistrir yn anghyfannedd.

⁸Am hyn ymwregyswch a lliain-sach, galêrwch ac vdwch: canys digofaint llid yr Arglwydd ni throes oddi wrthym ni.

⁹Ac yn y dydd hwnnw medd yr Arglwydd, y derfydd am galon y brenin, ac am galon y pennaethiaid: yr offeiriaid hefyd a synnant, a’r prophwydi a ryfeddant.

¹⁰Yna y dywedais, ô Arglwydd Dduw yn siccr ti a a dwyllaist y bobl ymma ac Ierusalem, gan ddywedyd: bydd heddwch i chwi, ac etto fe a ddaeth y cleddyf hyd at yr enaid.

¹¹Yn yr amser hwnnw y dywedir wrth y bobl hyn, ac wrth Ierusalem, gwynt sych [ar] yr vchel-leoedd yn y diffaethwch [sy’n dyfod ar hyd] ffordd merch fy mhobl, nid i nithio, ac nid i buro.

¹²Gwynt aruthrach na’r rhai hynny a ddaw i mi, weithian hefyd myfi a draethaf farn arnynt hwy.

¹³Wele megis niwlen y cyfyd, ai gerbydau ef megis cor-wynt ei feirch ef sy yscafnach na’r eryrod, gwae nyni, canys ni a anrheithiwyd.

¹⁴O Ierusalem golch dy galon oddi wrth ddrygioni, fel y byddech gadwedic: pa hyd y lletteui o’th fewn goec amcannion.

¹⁵Canys llêf sydd yn mynegu allan o Dan, ac sydd yn cyhoeddi anwiredd allan o fynydd Ephraim.

¹⁶Coffewch i’r cenhedloedd, wele cyhoeddwch yn erbyn Ierusalem, y gwil-wŷr a ddaethant o wlâd bell, ac a lefarâsant yn erbyn dinasoedd Iuda.

¹⁷Megis gwil-wŷr y meysydd yr oeddynt wrthi hi o amgylch: am iddi fy niglloni fi medd yr Arglwydd.

¹⁸Dy ffordd di a’th ddychymmygion di a wnaethant hyn i ti, dymma dy ddrygioni di, canys chwerw yw, am hynny y cyrhaeddodd hyd at dy galon di.

¹⁹O’m bol, o’m bol gofidus wyf, [ac o] barwydennau fyng-halon, mae fyng-halon yn terfyscu ynof: ni allaf dewi, canys sain yr vdcorn a glywaist ti ô fy enaid, [a] gwaedd rhyfel.

²⁰Dinistr ar ddinistr a gyhoeddwyd, canys yr holl dîr a anrheithiwyd, yn ddisymmwth y destruwiwyd fy lluestai i a’m corlenni yn ddiatrec.

²¹Pa hyd y gwelaf faner? ac y clywaf sain vdcorn?

²²Tra [fyddo] fy mhobl i yn ynfyd heb adnabod ohonynt fi: meibion angall [ydynt] hwy, ac nid deallgar hwynt: maent yn synhwyrol i wneuthur drwg, eithr gwneuthur da ni fedrant.

²³Mi a edrychais ar y ddaiar, ac wele afluniaidd, a gwâg [oedd,] ac ar y nefoedd, a goleuni nid [oedd.]

²⁴Mi a edrychais ar y mynyddoedd, ac wele yr oeddynt yn crynu: a’r holl frynnoedd a ymyscydwent.

²⁵Mi a edrychais, ac wele nid [oedd] dŷn, a holl adar y nefoedd a giliâsent.

²⁶Mi a edrychais, ac wele y dol-dir yn anialwch, ai holl ddinasoedd a ddestruwiasid o flaen yr Arglwydd, gan lidiawgrwydd ei ddigter ef.

²⁷Canys fel hyn y dywedodd yr Arglwydd, y tîr oll fydd diffaethwch, ac etto ni wnafi ddiben.

²⁸Am hynny y galâra y ddaiar, ac y tywylla y nefoedd oddi vchod: o herwydd dywedyd o honofi, mi a fwriedais, ac ni bydd edifar genif, ac ni thrôf oddi wrtho.

²⁹Rhag trŵst y gwŷr meirch a’r saethyddion, y ffŷ’r holl ddinas, hwy a ânt i’r anialwch, ac a ddringant y creigiau: yr holl ddinasoedd a adawyd, ac nid oes neb yn trigo ynddynt.

³⁰A thithe’r anrhaithiedic beth a wnei? er ymwisco o honot â scarlat, er ymdrwssio â thlyssau aur, er i ti liwio dy wyneb â lliwiau, yn ofer yr ymdrwssi, dy gariadau a’th ffieiddiant [ac] a geisiant dy enioes.

³¹Canys clywais lêf megis[gwraig] yn escor, cyfyngder fel bennyw yn escor etifedd cyntaf, ie llef merch Sion: hi a vcheneidia, [ac] a estyn ei dwylo [gan ddywedyd,] gwae fi yr awr hon, o blegit deffygiodd fy enaid gan y lleiddiaid. Iuda heb vn cyfiawn oi mewn, y Caldeaid yn ei dinistrio hithe am hynny.