Read William Morgan Bible 1588 original edition Ieremi 46 Bible Online

Ieremi 46 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ieremi 46

¹Ieremi yn prophwydo dinistr i’r Aipht. 27 A gwared i Israel. Dymma y gair yr hwn a ddaeth at Ieremi y prophwyd yn erbyn y cenhedloedd,

²Yn erbyn yr Aiphtiaid, yn erbyn llu Pharao Necho brenin yr Aipht yr hwn oedd wrth afon Euphrates yn Carchemis, yr hwn a ddarfu i Nabuchodonosor brenin Babilon ei ladd yn y bedwaredd flwyddyn i Iehoacim fab Iosia brenin Iuda.

³Tecclwch chwi y tarian, a’r astalch, a nesewch i ryfel.

⁴Cenglwch y meirch, ac aed y marchogion arnynt, sefwch mewn helmau, gloiwwch y gwaiw-ffynn, a gwiscwch chwi y llurigau.

⁵Pa ham y gwelafi hwynt yn ddychrynnedic wedi cilio yn eu hôl, ai cedyrn hwynt wedi eu lladd? ie hwynt a ffoasant ymmaith ac nid edrychasant yn eu hôl, dychryn [sydd] o amgylch medd yr Arglwydd.

⁶Ni chaiff y buan ffoi, na’r cadarn ddiangc: tua’r gogledd ger llaw afon Euphrates y tripiant, ac y syrthiant.

⁷Pwy [yw] hwn [sydd] yn ymgodi fel afon? ai ddyfroedd yn dygyfor fel y prif afonydd?

⁸Yr Aipht sydd fel afon yn ymgodi, ai dyfroedd sy yn dygyfor fel y prif afonydd: ac hi a ddywedodd, mi a âf i fynu [ac] a orchguddiaf y ddaiar, myfi a ddifethaf y ddinas, a’r rhai ydynt yn trigo ynddi.

⁹O feirch deuwch i fynu, ô gerbydau, ymdreiglwch; a deuwch allan y cedyrn, yr Ethiopiaid, a’r Libiaid y rhai sy yn dwyn tarian, a’r Lydiaid y rhai sydd yn teimlo, [ac] yn tynnu bwa.

¹⁰Canys dydd Arglwydd Dduw y lluoedd [yw] hwn [sef] dydd dial, fel yr ymddialo efe ar ei elynnion o herwydd y cleddyf a yssa ac a ddigonir, efe hefyd a drochir yn eu gwaed hwynt: canys aberth i Arglwydd Dduw y lluoedd [fydd] yn nhîr y gogledd wrth afon Euphrates.

¹¹O forwyn ferch yr Aipht dos di i fynu i Gilead a dwg driacl: yn ofer yr arferi di lawer o feddiginiaethau, ni [bydd] iechyd i ti.

¹²Y cenhedloedd a glywsant dy wradwydd, dy waedd a lanwodd y wlâd, canys cadarn wrth gadarn a dramgwyddodd, a hwynt ill dau a gyd-syrthiasant.

¹³Y gair yr hwn a lefarodd yr Arglwydd wrth Ieremi y prophwyd, am ddyfodiad Nabuchodonosor brenin Babilon i ddinistrio gwlad yr Aipht.

¹⁴Mynegwch yn yr Aipht, cyhoeddwch ym Migdol, hyspyswch yn Noph, ac yn Thaphnis: dywedwch, saf di, a bydd barod, o blegit y cleddyf a yssa dy amgylchoedd.

¹⁵Pa ham y syrthiodd dy rai cryfion? ni allent hwy sefyll, am i’r Arglwydd eu gwthio hwynt.

¹⁶Efe a wnaeth i lawer syrthio, pob vn a syrthiodd ar ei gilydd, a hwynt a ddywedasant, cyfodwch, a dychwelwn at ein pobl i wlad ein ganedigaeth rhac cleddyf y gorthrymmwr.

¹⁷Yno y gwaeddasant, Pharao brenin yr Aipht [sydd frenin] terfysc, yr amser nodedic a aeth heibio.

¹⁸Fel yr ydwyfi yn fyw medd y Brenin (enw yr hwn [yw] Arglwydd y lluoedd) cynn siccred [a bod] Thabor yn y mynyddoedd, a Charmel yn y môr, y daw [dinistr ar yr Aifft.]

¹⁹O ferch drigiannol yr Aipht gwna i ti offer caeth-glud: canys Noph a fydd anghyfannedd, ac a ddifethir heb bresswylydd.

²⁰Yr Aipht [sydd] anner brydferth, dinistr sydd yn dyfod: o’r gogledd, y mae efe yn dyfod.

²¹Ei [rhyfel-wŷr] cyflog hefyd [ydynt] oi mewn hi, fel lloi pascedig, etto hwynt a droant eu hwynebau, ac a gyd-ffoant [ac] ni safant, o herwydd dydd eu destruw hwynt, [ac] amser eu gofwy sydd yn dyfod arnynt.

²²Ei llais hi a aiff allan fel [lleisin] sarph, canys â llû yr ânt hwy ac â bwyîll y deuant yn ei herbyn hi, fel cymyn-wŷr coed.

²³Hwynt a gymynant ei choed hi medd yr Arglwydd, diau nid ellir eu cyfrif hwynt: canys amlach fyddant na’r ceiliogod rhedyn, ac heb rifedi arnynt.

²⁴Merch yr Aipht a gywilyddiwyd: hi a roddwyd yn llaw pobl y gogledd.

²⁵[Fel hynn] y dywedodd Arglwydd y lluoedd Duw Israel, wele, myfi a ymwelaf â gweryn Alexandria, ac â Pharao, ac a’r Aipht, ac ai duwiau hi, ac ai brenhinoedd hi, sef â Pharao, ac a’r rhai ydynt yn ymddyried ynddo.

²⁶Ac mi ai rhoddaf hwynt yn llaw y rhai ydynt yn ceisio eu henioes, sef yn llaw Nabuchodonosor brenin Babilon, ac yn llaw ei weision ef: ac wedi hynny hi a gyfanneddir megis y dyddiau gynt medd yr Arglwydd.

²⁷Ond nac ofna di ô fyng-wâs Iacob, a thithe Israel na ddychrynna, canys wele myfi a’th gadwaf di o bell, a’th hâd o wlâd eu caethiwed: ac Iacob a ddychwel, ac a orphywys, ac a fydd lwyddiannus, ac heb neb [ai] dychrynno.

²⁸O fyng-wâs Iacob nac ofna medd yr Arglwydd, canys yr ydwyfi gyd â thi, ac mi a wnaf drangc ar yr holl genhedloedd y rhai i’th fwriais di attynt, ond ni wnafi drangc arnat ti; eithr mi a’th gospaf di mewn barn, ac ni’th dorraf ymmaith yn llwyr.