Read William Morgan Bible 1588 original edition Ieremi 5 Bible Online

Ieremi 5 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ieremi 5

¹Iuda heb vn cyfiawn oi mewn, y Caldeaid yn ei dinistrio hithe am hynny. Chwiliwch ar hyd heolydd Ierusalem, ac edrychwch yr awr hon, mynnwch ŵybod hefyd, a cheisiwch yn ei heolydd hi, o chewch ŵr, [ac] od oes a wnêl barn, [ac] a gais wirionedd, ac myfi ai harbedaf hi.

²Er dywedyd o honynt, byw yw’r Arglwydd, etto yn gelwyddog y tyngant.

³O Arglwydd onid tua’r gwirionedd [y mae] dy lygaid ti? ti ai maeddaist hwynt, ac nid ymofidiâsant: difeaist hwynt, [eithr] gwrthodâsant dderbyn cospedigaeth, hwy a wnaethant eu hwynebau yn galetach na’r garreg, ac a wrthodâsant droi.

⁴Ac mi a ddywedais, yn siccr tlodion ydynt, ac ynfydion, o herwydd nad adwaenent ffordd yr Arglwydd, [a] barn eu Duw.

⁵Mi a âf rhagof at y gwŷr mawr, ac a ymddiddanaf â hwynt, canys hwy a ŵybuont ffordd yr Arglwydd, [a] barn eu Duw, eithr y rhai hyn a gyd-dorrasant yr iau, [ac] a ddrylliasant y rhwymau.

⁶O blegit hyn, llew o’r coed ai teru hwy, blaidd o’r anialwch ai destruwia hwy, llewpard a wilia ar eu dinasoedd hwy: pawb a’r a ddêl allan o honynt a rwygir, canys eu camweddau a amlhausant, eu gwrthdrofeudd hwynt a chwanegâsant.

⁷Pa fodd i’th arbedwn am hyn? dy blant ti a’m gadawsant i, ac a dyngâsant i’r [rhai] nid [ydynt] dduwiau: a phan ddiwellais hwynt y gwnaethant odineb, ac a heidiasant i dŷ’r buttain.

⁸Oeddynt [fel] meirch porthiannus yn boreu-godi, gwerŷrent bob vn ar wraig ei gymmydog.

⁹Onid ymwelaf am y pethau hyn medd yr Arglwydd: oni ddial fy enaid ar gyfryw genhedlaeth a hon?

¹⁰Dringwch ar ei muroedd hi, llygrwch hefyd, ac na lwyr ddinistrwch [hwynt,] tynn i ffordd ei chanllawiau, canys nid eiddo’r Arglwydd hwynt.

¹¹O blegit tŷ Israel, a thŷ Iuda a wnaethant yn anffyddlon iawn â mi, medd yr Arglwydd.

¹²Celwyddog fuant yn erbyn yr Arglwydd, a dywedâsant, ni [bydd] hyn, ac ni ddaw drygfyd arnom: ac ni welwn gleddyf, na newyn.

¹³A’r prophwydi a fuant fel gwynt, a’r gair nid yw ynddynt: fel hyn y gwneir iddynt hwy.

¹⁴Am hynny fel hyn y dywed Arglwydd Dduw y lluoedd, am i chwi ddywedyd y peth hyn, wele fi yn rhoddi fyng-air yn dy enau di yn dân, a’r bobl hyn yn gynnyd, ac efe ai difâ hwynt.

¹⁵Wele fi yn dwyn arnoch chwi tŷ Israel genhedlaeth o bell medd yr Arglwydd, cenhedlaeth nerthol ydyw, cenhedlaeth [a fu] er ioed, cenhedlaeth ni ŵyddost eu hiaith, ac ni ddealli beth a ddywedant.

¹⁶Ei chawell saethau hi [sydd] fel bedd agored, cedyrn [ydynt] oll.

¹⁷Hi a fwyttu dy gynhaiaf di, a’th fara, dy feibion di a’th ferched a fwyttu dy ddefaid di a’th ŷchen, hi a fwyttu dy winwŷdden a’th ffigus-bren, dy ddinasoedd cedyrn y rhai yr wyt yn ymddyried ynddynt a dlôda hi trwy’r cleddyf.

¹⁸Ac er hyn yn y dyddiau hynny medd yr Arglwydd, ni wnafi gwbl benn â chwi.

¹⁹Yna byddet pan ddywedoch chwi, pa ham y gwnaeth yr Arglwydd ein Duw ni hyn oll i ni? ddywedyd o honot tithe wrthynt, megis y gwrthodasoch fi, ac y gwasanaethasoch dduwiau dieithr yn eich tîr eich hun: felly gwasanaethwch ddieithriaid mewn tîr ni [byddo] eiddo chwi.

²⁰Mynêgwch hyn yn nhŷ Iacob: a chyhoeddwch hyn yn Iuda gan ddywedyd:

²¹Gwrando hyn ti bobl ynfyd, a digalon, llygaid [sydd] iddynt, ac ni welant: clustiau [sydd] iddynt, ac ni chlywant.

²²Onid ofnwch chwi fi medd yr Arglwydd? onid ymofidiwch rhagofi? yr hwn a osodais y tyfod yn derfyn i’r môr, [trwy] ddeddf dragywyddawl, fel nad elo tros hynny, er i’r tonnau ymgyrchu, etto ni orchfygant, er iddynt derfyscu, etto ni ddeuant tros hwnnw.

²³Eithr i’r bobl hyn y mae calon wrthnysig, ac anufuddgar: hwynt hwy a giliasant, ac a aethant [ymmaith:]

²⁴Ac ni ddywedant hwy yn eu calon, ofnwn weithian yr Arglwydd ein Duw, yr hwn sydd yn rhoi glaw boreu, a hŵyr yn ei amser: [ac] a geidw i ni ddefodol wythnosau y cynhaiaf.

²⁵Eich anwiredd chwi a droes heibio y rhai hyn, a’ch pechodau chwi a attaliasant ddaioni oddi wrthych.

²⁶Canys ym mysc fy mhobl y ceir anwiriaid, edrychant megis [vn] yn gosod maglau: gosodant ddinistr, [a] dynnion a ddaliant.

²⁷Fel rhwyd yn llawn o adar, felly [y mae] eu tai hwynt yn llawn o dwyll: am hynny y cynnyddâsant, ac yr ymgyfoethogâsant.

²⁸Tewychâsant, discleiriâsant, aethant hefyd tros eiriau drygionus, ni farnâsant farn, [na-ddo] farn yr amddifad: ffynnâsant, ac ni farnâsant farn y tlodion.

²⁹Onid ymwelaf am y pethau hyn medd yr Arglwydd? oni ddial fy enaid ar gyfryw genhedlaeth â hon?

³⁰Aruthredd a bryntni a wnaed yn y tîr.

³¹Y prophwydi a brophwydâsant gelwydd, yr offeiriaid hefyd a dderbynnâsant [roddion] ai dwylo, a’m pobl a hoffâsant hynny: etto beth a wnewch yn ôl hynny?