Read William Morgan Bible 1588 original edition Ieremi 9 Bible Online

Ieremi 9 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ieremi 9

¹Cwynfan y bobl o herwydd eu cospedigaeth am eu pechodau. Pwy a ddyru fy mhen yn ddwfr, a’m llygaid yn ffynnon o ddagrau? fel yr wylwyf ddydd a nôs, am laddedigion merch fy mhobl i.

²Oh na bydde i mi mewn anialwch lettŷ fforddolion, fel y gadawn fy mhobl, ac yr elwn oddi wrthynt, canys hwynt oll [ydynt] odinebus [a] chymanfa anffyddloniaid.

³Ac hwy a annelasant eu tafod [sef] eu bwa celwyddoc, ac nid at wirionedd yr ymgryfhasant ar y ddaiar: canys aethant o ddrwg i ddrwg, ac nid adnabuant mo honofi medd yr Arglwydd.

⁴Gocheled pawb rhag ei gymmydog, ac na choelied neb ei frawd: canys pôb brawd gan dwyllo a dwylla, a phob cymydog a rodia yn dwyllodrus.

⁵Pôb vn hefyd a dwylla ei gyfaill, a’r gwîr ni’s dywedant: hwy a ddyscasant eu tafodau i ddywedyd celwydd, poenasant yn gwneuthur drwg.

⁶Dy drigfan di [sydd] yng-hanol twyll: o herwydd twyll y gwrthodasant fy adnabod i medd yr Arglwydd.

⁷Am hynny fel hyn y dywed Arglwydd y lluoedd: wele fi yn eu toddi hwynt, ac yn eu profi hwynt, canys pa wedd y gwnaf rhac merch fy mhobl?

⁸Saeth lem yw eu tafod hwy yn dywedyd twyll, âi enau y [traetha vn] heddwch wrth ei gymydog, eithr oi fewn y gesyd gynllwyn iddo.

⁹Onid ymwelaf â hwynt am hyn medd yr Arglwydd? oni ddial fy enaid ar gyfryw genhedlaeth a hon?

¹⁰Ar y mynyddoedd y codaf ŵylofain, a chwynfan, a galar ar lannerchau yr anialwch: canys lloscwyd hwynt fel na thrammwyo neb ynddynt, ac na chlywir llais yscrubliaid: adar y nefoedd, a’r anifeiliaid hefyd a giliant, ac a ânt ymmaith.

¹¹Ac mi a roddaf Ierusalem yn garneddau, trigfan dreigiau, a dinasoedd Iuda a roddaf yn ddiffaethwch heb bresswyludd.

¹²Pa ŵr [sydd] ddoeth, ac a ddeall hynn? ac a fynega yr hyn a draethodd genau yr Arglwydd wrtho ef? pa ham y darfu am y tîr? [ac] yr anrheithiwyd fel anialwch, heb gynniwerudd?

¹³A dywedodd yr Arglwydd, gan wrthod o honynt fyng-hyfraith yr hon a roddais ger eu bron hwynt, ac na wrandawsant ar fy llef na rhodio ynddi:

¹⁴Eithr myned yn ôl cyndynrwydd eu calon, ac yn ôl Baalim, yr hyn a ddyscodd eu tadau iddynt,

¹⁵Am hynny fel hyn y dywed Arglwydd y lluoedd, Duw Israel, wele mi a fwydaf y bobl hyn a’r wermod, ac ai diodaf hwynt â dwfr bustlaidd.

¹⁶Gwascaraf hwynt hefyd ym mysc cenhedloedd ni’s adwaenant hwy, nai tadau hwy, ac mi a ddanfonaf ar eu hôl hwynt gleddyf hyd oni ddifethwyf hwynt.

¹⁷Fel hyn y dywed Arglwydd y lluoedd, edrychwch, a gelwch am alar-wragedd i ddyfod, a danfonwch at y rhai cyfarwydd i beri iddynt ddyfod,

¹⁸A bryssio, a chodi cwynfan am danom ni fel y gollyngo ein llygaid ni ddagrau, ac y difero ein amrantau ni o ddwfr.

¹⁹Canys llais cwynfan a glywyd o Sîon [yn dywedyd,] pa wedd i’n anrheithiwyd, ac i’n llwyr-wradwyddwyd? canys gadawon y tîr, am fwrw o honynt ein hanneddau [i lawr.]

²⁰Am hynny gwrandewch air yr Arglwydd wragedd, a derbynnied eich clustiau air ei enau ef: dyscwch hefyd gwynfan i’ch merched, a galar bôb vn iw gilydd.

²¹O herwydd dringodd angeu i’n ffenestri, [ac] efe a ddaeth i’n palasau i ddestruwio y rhai bychain oddi allan a’r gwŷr ieuaingc o’r heolydd.

²²Dywet, fel hyn y dywedodd yr Arglwydd, scrydau dynnion a syrthiant megis tom ar wyneb y maes, ac megis y dyrned ar ôl y medel-wr, ac ni chynnull [neb hwynt.]

²³Fel hyn y dywed yr Arglwydd, nac ymffrostied y doeth yn ei ddoethineb, ac nac ymffrostied y cryf yn ei gryfder, ac nac ymffrostied y cyfoethog yn ei gyfoeth.

²⁴Eithr y neb a ymffrostio, ymffrostied am hyn, [ei fod] yn deall, ac yn fy adnabod i, canys mifi ydwyf yr Arglwydd a wna drugaredd, barn, a chyfiawnder yn y ddaiar, o herwydd y rhai hynny a ewyllysiais, medd yr Arglwydd.

²⁵Wele y dyddiau yn dyfod medd yr Arglwydd pan ymwelwyf â phob enwaededic [yn bod] mewn dienwaediad:

²⁶A’r Aipht, ac ag Iuda, ac ag Edom, ac â meibion Ammon, ac â Moab, ac a’r rhai oll y torrwyd cwr eu llechwedd, a’r rhai a drigant yn yr anialwch: canys yr holl genhedloedd [ydynt] ddienwaededic, a holl dŷ Israel sydd â chalon ddienwaededic.