Read William Morgan Bible 1588 original edition Baruch 4 Bible Online

Baruch 4 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Baruch 4

¹Gwobr y rhai a gadwant a chosp y rhai a dorrant y gyffraith. Dymma lyfr gorchymynnion Duw, a’r gyfraith a beru byth: y rhai oll ai cadwant hi [a ddeuant] i fywyd, a’r rhai ai gadawant hi a leddir.

²Dychwel Iacob, ac ymafl ynddi hi: rhodia mewn goleuni wrth ei llewyrch hi.

³Na ddot dy ogoniant i arall: na’r budd i genhedlaeth arall.

⁴Gwyn ein byd ni Israel am fod yn hyspys i ni y pethau a rygluddant fodd i Dduw.

⁵O fy mhobl, coffadwriaeth Israel cymmer gyssur.

⁶Chwi a werthwyd i’r cenhedloedd nid i’ch difetha, ond o herwydd i chwi annog Duw i ddig y rhoddwyd chwi i’ch gelynion.

⁷O herwydd chwi a ddigiasoch yr hwn a’ch gwnaeth chwi, gan offrymmu i gythreiliaid ac nid i Dduw.

⁸Anghofiasoch Dduw tragywyddol: eich tâd a’ch mammaeth Ierusalem a wnaethoch chwi yn drist.

⁹O blegit hi a welodd y dig a oedd yn dyfod arnoch chwi, ac a ddywedodd, gwrandewch cymydogiō Sion, dygodd Duw arnafi dristwch mawr.

¹⁰O herwydd mi a welais gaethiwed fy meibion a’m merched: yr hon a ddug y tragywyddol [Dduw] arnynt hwy.

¹¹Canys yn llawen y megais i hwynt: eithr trwy wylofain a thristwch yr ymadawaf â hwynt.

¹²Na lawenyched neb o’m plegit i yr hon ydwyf weddw, ac a wrthododd llawer: anghyfannedd ydwyfi o achos pechodau fy mhlant am gilio o honynt hwy oddi wrth gyfraith Dduw.

¹³Nid adwaenent hwy ei gyfiawnder ef, ac ni rodient hwy yn ffyrdd gorchymynnion Duw, ac ni ddringasant hwy lwybrau dysc yn ei gyfiawnder ef.

¹⁴Deued cymmydogiō Sion, cofiwch gaethiwed fy meibion i am merched yr hon a ddug y tragywyddol [Dduw] arnynt hwy.

¹⁵O herwydd efe a ddug yn ei herbyn hwynt genhedlaeth o bell, cenhedlaeth annuwiol ag o iaith arall: y rhai ni pharchent yr hen, ac nid arbedent yr ieuangc.

¹⁶Hwythau a ddygasant ymmaith annwylyd y weddw, ac a wnaethant yr vnic yn anghyfannedd heb ferched.

¹⁷A pha help a allaf fi i chwi?

¹⁸O blegit yr hwn a ddug adfyd arnoch chwi a’ch gwared chwi o law eich gelynion.

¹⁹Ymmaith a chwi, ymmaith a chwi [fy] mhlant, o blegit fo’m gadawyd i yn ang-hyfannedd.

²⁰Mi a ddioscais wisc tangneddyf a gwiscais sachliain fyng-weddi: tra fyddwyf fi byw y llefaf fi ar [Dduw] tragywyddol.

²¹Cymmerwch gyssur blant, llefwch ar yr Arglwydd, ac efe a’ch gwared chwi oddi wrth gadernid [sef] o ddwylo eich gelynion chwi.

²²O herwydd y mae gennif fi obaith byth o’ch iechydwriaeth chwi, ac fe a ddaeth i mi lawenydd oddi wrth hwn sydd sanctaidd, o herwydd y drugaredd yr hon a ddaw i chwi yn fuan gan ein tragywyddol iachawdwr.

²³O blegit trwy dristwch ac wylofain yr ymadewais, eithr Duw a’ch rhydd chwi i mi drachefn trwy lawenydd a hyfrydwch byth.

²⁴Megis yn awr y gwelodd cymydogion Sion eich caethiwed chwi, felly ar fyrder y gwelant hwy eich iechydwriaeth chwi yn Nuw, yr hon a ddaw i chwi trwy ogoniant mawr a harddwch tragywyddol.

²⁵O [fy] mhlant cymmerwch yn ddioddefgar y digter a ddaw i chwi oddi wrth Dduw, o herwydd y gelyn a’th erlidiodd di, ac ar fyrder ti a gei weled ei ddinistr ef ac a sethri ar ei wddf ef.

²⁶Fy annwylyd a aethant rhyd ffyrdd geirwon, hwy a ddygwyd ymmaith fel praidd yr hwn a sclyfaethe gelynion.

²⁷Cymmerwch gyssur fy mhlant, a gelwch ar Dduw: o blegit y mae yr hwn a’ch dug chwi ymmaith yn meddwl am danoch chwi.

²⁸Megis y bu eich meddwl chwi ar gyrwydro oddi wrth Dduw, felly bydded yn ddec mwy ar droi iw geisio ef.

²⁹O blegit yr hwn a ddug y drygfyd i chwi a ddwg i chwi gyd a’ch iechydwriaeth lawenydd tragywyddol.

³⁰Cymmer gyssur Ierusalē, y mae yr hwn a’th henwodd di yn dy gyssuro.

³¹Gwae y rhai a wnaethant niwed i ti, ac a fu lawen ganddynt dy gwymp di.

³²Gwae y dinasoedd y rhai y gwnaeth dy blant di wasanaeth iddynt, gwae yr hon a gymmerodd dy feibion di [oddi wrthit.]

³³O blegit megis y mae yn llawen ganddi dy gwymp di, ac yn hyfryd ganddi dy dramgwydd di, felly y bydd hi athrist o blegit ei hanghyfannedd-dra ei hun.

³⁴Canys mi a dorraf ymmaith lawenydd ei gwerin, ai ffrost hi a fydd yn dristwch.

³⁵O herwydd tân a ddaw arni hi tros hir ddyddiau oddi wrth [Dduw] tragywyddol, a chythreiliaid a breswyliant ynddi amser mawr.

³⁶Edrych ô Ierusalem tu ar dwyrain, a gwel yr hyfrydwch yr hwn sydd yn dyfod i ti gan Dduw.

³⁷Wele y mae dy feibion y rhai yr ymadewaist â hwynt yn dyfod, y maent hwy yn dyfod wedi eu casclu o’r dwyrain hyd y gorllewyn [ac] yn llawenychu yng-air yr hwn fyd sanctaid er gogoniant i Dduw.