Read William Morgan Bible 1588 original edition Ezeciel 10 Bible Online

Ezeciel 10 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ezeciel 10

¹Gweledigaeth marwor yn arwyddocau llosciad Ierusalem, ac adroddiad gweledigaeth y Cerubiaid a’r olwynion, yr hon sydd yn y bennod gyntaf. Yna’r edrychais, ac wele ar y ffurfafen, yr hon [oedd] vwch benn y Cerubiaid, megis maen Saphyr, fel dull cyffelybrwydd gorseddfa a welid arnynt hwy.

²Ac efe a lefarodd wrth y gŵr a wiscasid â lliain, ac a ddywedodd, dôs i mewn rhwng yr olwynion, hyd tann y Cerub, a llanw dy ddwylo o farwar tanllyd, oddi rhwng y Cerubiaid, a thâna ar y ddinas: felly efe a aeth o flaen fy llygaid.

³A’r Cerubiaid oeddynt yn sefyll o du deheu y tŷ pan ddaeth y gŵr i mewn: a’r niwl a lanwodd y cyntedd nesaf i mewn.

⁴Yna y cyfododd gogoniant yr Arglwydd oddi ar y Cerub hyd rinnioc y tŷ, a’r tŷ a lannwyd o niwl: felly y llannwyd y cyntedd o ddiscleirdeb gogoniant yr Arglwydd.

⁵A sŵn adenydd y Cerubiaid a glywyd hyd y cyntedd nesaf allan, fel sŵn Duw holl alluog pan lefare efe.

⁶Bu hefyd pan orchymynnodd efe i’r gŵr a wiscasid â lliain gan ddywedyd: cymmer dân oddi rhwng yr olwynnion [sef] oddi rhwng y Cerubiaid, felly fyned o honaw ef, a sefyll wrth yr olwynion.

⁷Yna’r estynnodd y Cerub ei law oddi rhwng y Cerubiaid i’r tân, yr hwn [oedd] rhwng y Cerubiaid: ac a gododd, ac a roddodd, [beth] yn nwylo’r hwn a wiscasid â lliain: yntef a gymmerodd, ac a aeth allan.

⁸A gwelid gan y Cerubiaid law dŷn tann eu hadenydd.

⁹Edrychais hefyd, ac wele bedair olwyn, wrth y Cerubiaid, vn olwyn wrth bôb Cerub: a gwelediad yr olwynion oedd fel lliw maen Tharsys.

¹⁰Ai gwelediad oedd vn wedd iddynt ill pedwar, fel pe bydde olwyn o fewn olwyn.

¹¹Pan gerddent, ar eu pedwar ochr y cerddent, ni throent pan gerddent, canys lle’r edryche y penn y cerddent ar ei ôl ef, ni throent pan gerddent.

¹²Eu holl gnawd hefyd, ai cefnau, ai dwylo, ai hadenydd, a’r olwynion oeddynt yn llawn llygaid oddi amgylch: eu holwynion oeddynt iddynt ill pedwar.

¹³Galwyd hefyd lle y clywais arnynt [sef] ar yr olwynnion, ô olwyn.

¹⁴A phedwar wyneb [oedd] i bôb vn, wyneb y cyntaf yn wyneb Cerub, ac wyneb yr ail yn wyneb dyn, a’r trydydd yn wyneb llew, a’r pedwerydd yn wyneb eryr.

¹⁵Yna y Cerubiaid a dderchafasant, dymma ’r anifail yr hwn a welais wrth afon Chebar.

¹⁶A phan gerdde y Cerubiaid, y cerdde’r olwynion wrthynt, a phan gode y Cerubiaid eu hadenydd i ymdderchafu oddi ar y ddaiar, yr olwynion hwythau ni throent ychwaith oddi wrthynt,

¹⁷Safent, pan safent hwytheu, a chodent gyd â hwy pan godent hwytheu, canys yspryd yr anifail [oedd] ynddynt.

¹⁸Yna gogoniant yr Arglwydd a aeth allan oddi ar rinniog y tŷ, ac a safodd ar y Cerubiaid.

¹⁹A’r Cerubiaid a godasant eu hadenydd, ac a dderchafasant oddi ar y ddaiar o flaen fy llygaid: a’r olwynion ar eu cyfer pan ddaethant allan: a safodd [pob vn wrth] ddrŵs porth y dwyrain i dŷ’r Arglwydd: a gogoniant Duw Israel arnynt oddi arnodd.

²⁰Dymma’r anifail yr hwn a welais tann Dduw’r Israel wrth afon Chebar: a gwybûm mai y Cerubiaid hynny [oedd] efe.

²¹Pedwar wyneb oedd i bôb vn, a phedair aden [i bôb] vn, a chyffelybrwydd dwylo dŷn dann eu hadenydd.

²²Cyffelybrwydd eu hwynebau hwynt [oedd] yr wynebau hynny, y rhai a welais wrth afon Chebar, eu dull hwynt, a hwythau: cerddent bôb vn ar gyfer ei wyneb.