Read William Morgan Bible 1588 original edition Ezeciel 11 Bible Online

Ezeciel 11 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ezeciel 11

¹Pwy sy yn twyllo y bobl, ai cospedigaeth. 19 Duw yn addo adnewyddu rhai, ac yn bygwth cospi’r lleill. Yna i’m cyfododd yspryd, ac i’m dûg hyd borth dwyrain tŷ’r Arglwydd, yr hwn sydd yn edrych tua’r dwyrain: ac wele bum-ŵr ar hugain yn nrŵs y porth, ac yn eu mysc hwynt y gwelwn Iaazamiah fab Azur, a Pheltiah fab Benaiahu, tywysogion y bobl.

²Ac efe a ddywedodd wrthif, ha fab dŷn, dymma y gwŷr y rhai ydynt yn dychymygu coegni, ac yn ymgynghori â drwg gyngor yn y ddinas hon.

³Y rhai a ddywedant, nid madws adailadu tai, hi yw’r crochan, ninneu’r cîg.

⁴Am hynny prophwyda di iw herbyn hwynt, prophwyda fab dŷn.

⁵Yna y syrthiodd yspryd yr Arglwydd arnaf, ac a ddywedodd wrthif: dywet, fel hynn y dywedodd yr Arglwydd, tŷ Israel felly y dywedasoch: canys mi a adwen amcannion eich yspryd.

⁶Amlhasoch eich lladdedigion o fewn y ddinas hon, a llanwasoch ei heolydd hi â chelanedd.

⁷Am hynny fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw, eich lladdedigion y rhai a osodasoch oi mewn hi yw’r cîg, a hithe yw yr crochan? chwithau a ddygaf allan oi chanol.

⁸Cleddyf a ofnwch, a chleddyf a dduw arnoch medd yr Arglwydd Dduw.

⁹Dygaf chwi hefyd allan oi chanol, a rhoddaf chwi yn llaw dieithriaid, a gwnaf farn arnoch.

¹⁰Ar y cleddyf y syrthiwch, ar derfyn Israel y barnaf chwi, fel y gwypoch mai myfi [ydwyf] yr Arglwydd.

¹¹Hon ni bydd i chwi yn grochan, ni byddwch chwithau yn gîg oi mewn: ar derfyn Israel y barnaf chwi.

¹²A chewch ŵybod mai myfi [ydwyf] yr Arglwydd, canys ni rodiasoch yn fy neddfau: ac ni wnaethoch fy marnedigaethau: onid yn ôl barnedigaethau y cenhedloedd y rhai [ydynt] o’ch amgylch y gwnaethoch.

¹³A phan brophwydais, bû farw Pheltiah mab Benaiahu: yna syrthiais ar fy wyneb, a gwaeddais â llef vchel, ddywedais: ô Arglwydd Dduw a wnei di drangc ar weddill Israel?

¹⁴Yna y daeth gair yr Arglwydd attaf gan ddywedyd,

¹⁵Ha fab dŷn dy frodyr, dy frodyr, dy ddynion cyfnesaf, a holl dŷ Israel yn gwbl [ydynt] y rhai] y dywedodd presswylwyr Ierusalem wrthynt, ymbellhewch oddi wrth yr Arglwydd, i ni y rhodded y tîr hwn yn etifeddiaeth.

¹⁶Dywet am hynny, fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw: er gyrru o honof hwynt ym mhell ym mysc y cenhedloedd, ac er gwascaru o honof hwynt trwy y tiroedd, etto byddaf yn gyssegr bychan iddynt yn y tiroedd lle y daethant.

¹⁷Dywet gan hynny, fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw, casclaf chwi hefyd o fysc y bobloedd, a chynhullaf chwi o’r tiroedd y rhai i’ch gwascarwyd ynddynt, a rhoddaf i chwi dîr Israel.

¹⁸A phan ddelant yno symmudant ei holl frynti hi, ai holl ffieidd-dra o honi hi.

¹⁹A rhoddaf iddynt vn galon, ac yspryd newydd a roddaf yn eu ceudod: symmudaf hefyd y galon garrec oi cnawd hwynt, ac mi a roddaf iddynt galon gîg:

²⁰Fel y rhodiant yn fy neddfau, ac y cadwant fy marnedigaethau, ac y gwnant hwynt: byddant yn bobl i mi, mynne a fyddaf Dduw iddynt hwy.

²¹Os wrth feddwl eu brynti ai ffiaidd-dra ’r aiff eu calon, rhoddaf eu ffordd ar eu pennau eu hun, medd yr Arglwydd Dduw.

²²A’r Cerubiaid a gyfodasant eu hadenydd, a’r olwynion ar eu cyfer hwynt, a gogoniant Duw Israel [oedd] arnynt oddi arnodd.

²³Yna gogoniant yr Arglwydd a dderchafodd oddi ar ganol y ddinas, ac a safodd ar y mynydd yr hwn [oedd] o’r tu dwyrain i’r ddinas.

²⁴Yna yspryd a’m cododd fi, ac a’m dûg hyd Caldea, at y gaeth-glud mewn gweledigaeth drwy Yspryd Duw: a’r weledigaeth yr hon a welswn a dderchafodd oddi wrthif.

²⁵Yna y lleferais wrth y gaeth-glud holl eiriau’r Arglwydd y rhai a ddangosase efe i mi.