Read William Morgan Bible 1588 original edition Ezeciel 3 Bible Online

Ezeciel 3 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ezeciel 3

¹Y prophwyd yn cael ei borthi ar air Duw, a nerth ysprydol, cyn ei anfon at y bobl, y rhai oeddynt drwy gaethiwed wedi eu caeth-gludo i Babylon. 17 Swydd eglwys-wyr lle y mae iddynt weled gymmeint yw’r baich a’r gofal yr hwn a ddyle fod arnynt. Ac efe a ddywedodd wrthif, mab dŷn bwytta’r hyn a geffech, bwytta y llyfr hwn, a dos, [a] llefara wrth dŷ Israel.

²Yna mi a agorais fy safn, ac efe a wnaeth i mi fwytta y llyfr hwn.

³Dywedodd hefyd wrthif, bwyda dy fol, a llanw dy berfedd fab dŷn a’r llyfr hwn: yr hwn yr ydwyfi yn ei roddi attat: yna y bwytteais, ac yr oedd efe yn fy safn fel mêl o felyster.

⁴Ac efe a ddywedodd wrthif, mab dŷn cerdd, dos at dŷ Israel, a thraetha fyng-eiriau wrthynt.

⁵Canys nid at bobl o iaith anhysbus, nac o dafod-iaith ddieithr i’th anfonir di, [onid] at dŷ Israel,

⁶Nid at bobloedd lawer o iaith anhysbus, ac o dafod-iaith ddieithr y rhai ni ddealli eu hymmadroddion, oni wrandawe y rhai hynny arnat [pe] i’th anfonwn di attynt?

⁷Etto tŷ Israel ni fynnant wrando arnat ti, canys ni fynnant wrando arnat fi: o blegit tal-gryfion, a chaled galon [ydynt] hwy, holl dŷ Israel.

⁸Wele rhoddais dy wyneb yn grŷf yn erbyn eu hwynebau hwynt, a’th dâl yn grŷf yn erbyn eu talcennau hwynt.

⁹Rhoddais dy dalcen fel adamant yn galedach na’r gallestr, nac ofna hwynt, ac na ddychrynna rhag eu hwynebau hwynt, canys tŷ gwrthryfelgar [ydynt] hwy.

¹⁰Dywedodd hefyd wrthif, ha fâb dŷn derbyn a’th galon, a chlyw a’th glustiau fy holl eiriau y rhai a lefarwyf wrthit.

¹¹Cerdda hefyd, [a] dos at y gaeth-glud, [sef] at feibion dy bobl, a llefara hefyd wrthynt, a dywet wrthynt: fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw, pa vn bynnac a wneloch ai gwrando ai peidio.

¹²Yna yspryd a’m cymmerodd, a chlywn sŵn cynnwrf mawr o’m hôl: [yn dywedyd,] Bendigedic [fyddo] gogoniant yr Arglwydd oi lê.

¹³A sŵn adenydd yr anifeiliaid yn taro wrth eu gilydd, a sŵn yr olwynion ar eu cyfer hwynt: a sŵn cynnwrf mawr.

¹⁴A’r yspryd a’m cyfododd, ac a’m cymmerodd, a mi a euthym yn chwerw fy yspryd o ddig: ond llaw’r Arglwydd [oedd] yn gref arnaf.

¹⁵Ac mi a ddeuthym i Thelabib, at y gaeth-glud y rhai oeddynt yn aros wrth afon Chebar, ac mi a eisteddais lle’r oeddynt hwytheu yn eistedd, îe eisteddais yno saith niwrnod yn synn yn eu plith hwynt.

¹⁶Ac ym mhen y saith niwrnod y daeth gair yr Arglwydd attat gan ddywedyd:

¹⁷Mab dyn, rhoddais di yn wiliedudd i dŷ Israel: fel y clywit air o’m genau, ac y rhybuddit ti hwynt oddi wrthifi.

¹⁸Pan ddywedwyf wrth y drygionus, gan farw y byddi farw, oni rybuddi efe, ac oni leferi i rybuddio y drygionus oddi wrth ei ddrygffordd, fel y byddo byw: y drygionus hwn a fydd farw yn ei anwiredd, ond ei waed ef a ofynnaf o’th law di.

¹⁹Ond os rhybuddi ti y drygionus, ac efe ni thrŷ oddi wrth ei ddrygioni, [ac] oi ffordd ddrygionus, efe a fydd farw yn ei ddrygioni, onid ti a achubaist dy enaid.

²⁰Hefyd pan ddychwelo y cyfiawn oddi wrth ei gyfiawnder, a gwneuthur camwedd, yna y rhoddaf dramgwydd oi flaen ef: efe fydd marw am na rybuddiaist ef, am ei bechod y bydd efe farw, ai gyfiawnder yr hwn a wnaeth efe ni choffeir: ei waed hefyd a ofynnaf o’th law di.

²¹Ond os ty di a rybuddi y cyfiawn, rhag pechu o’r cyfiawn, fel na phecho efe, gan fyw y bydd efe byw am gymmeryd rhybudd: a thi a achubaist dy enaid.

²²Ac yno y bu llaw’r Arglwydd arnaf, ac efe a ddywedodd wrthif, cyfot, dôs i’r dyffryn, ac yno y llefaraf wrthit.

²³Yna y cyfodais, ac yr euthym i’r dyffryn, ac wele ogoniant yr Arglwydd yn sefyll yno, fel y gogoniant yr hwn a welswn wrth afon Chebar: ac mi a syrthiais ar fy wyneb.

²⁴Yna y daeth yspryd ynof, ac a’m gosododd ar fy nhraed, ac a ymddiddanodd â mi, ac a ddywedodd wrthif, dôs, a chae di arnat o fewn dy dŷ.

²⁵Tithe fab dŷn, wele hwynt a roddant rwymau arnat, ac a’th rwymant â hwynt, fel nad elech allan yn eu plith.

²⁶Yna y gwnaf i’th dafod lŷnu wrth daflod dy enau, a thi a wneir yn fûd, fel na byddech iddynt yn geryddwr: canys tŷ gwrthryfelgar [ydynt] hwy.

²⁷Ond pan lefarwyf wrthit yr agoraf dy safn: yna y dywedi wrthynt, fel hyn y dywedodd yr Arglwydd Dduw, yr hwn a wrandawo, gwrandawed, a’r hwn a beidio peidiet: canys tŷ gwrthryfelgar [ydynt] hwy.