Read William Morgan Bible 1588 original edition Ezeciel 34 Bible Online

Ezeciel 34 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ezeciel 34

¹Prophwydoliaeth yn erbyn bûgeiliaid Israel: am ysceulysso praidd Crist, a dilyn eu hêlw eu hun. A gair yr Arglwydd a ddaeth attaf gan ddywedyd:

²Prophwyda fab dŷn yn erbyn bugeiliaid Israel: prophwyda, a dywet wrthynt [sef] wrth y bugeiliaid: fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw, gwae fugeiliaid Israel y rhai ydynt yn eu porthi eu hunain: oni phortha y bugeiliaid y praidd?

³Y brasder a fwyttewch, a’r gwlân a wiscwch, y brâs a leddwch, [ac] ni phorthwch y praidd.

⁴Ni chryfhausoch y rhai llesc, ac ni feddiginiaethasoch y gwann, ni rwymasoch y drylliedic y chwaith, a’r cyfeiliornus ni ddugasoch adref: y colledic hefyd ni cheisiasoch, eithr llywodraethasoch hwynt mewn caledi, a chreulondeb.

⁵Am hynny y gwascarwyd hwynt o eisieu bugail, ac y buant yn ymborth i holl fwyst-filod y maes pan wascarwyd hwynt.

⁶Fy mhraidd a gyrwydrasant ar hyd yr holl fynyddoedd, ac ar bob brynn vchel: ie gwascarwyd fy mhraidd ar hŷd holl wyneb y daaiar, ac nid oedd [ai] gofynne, nac [ai] ceisie.

⁷Am hynny fûgeiliaid, gwrandewch air yr Arglwydd.

⁸[Nid] byw fi medd yr Arglwydd Dduw, onid am fod fy mhraidd yn yspail, a bod fy mhraidd yn ymborth i holl fwyst-filod y maes o eisieu bugail (canys fy mugeiliaid ni cheisiasant fy mhraidd, eithr y bugeiliaid ai porthasant eu hun, ac ni phorthasant fy mhraidd mau fi)

⁹Am hynny o fugeiliaid gwrandewch air yr Arglwydd,

¹⁰Fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw, wele fi at y bugeiliaid, a gofynnaf fy mhraidd oi dwylo hwynt, a gwnaf iddynt beidio a phorthi y praidd: ie y bugeiliaid ni phorthant eu hun mwy, eithr gwaredaf fy mhraidd oi safn hwy, fel na byddant yn ymborth iddynt.

¹¹Canys fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw, wele myfi, ie myfi a ymofynnaf fy mhraidd, ac at ceisiaf hwynt.

¹²Fel y cais bugail ei fintai ar y dydd y byddo ym mysc ei braidd gwascaredic, felly y ceisiaf fy mhraidd, ac y gwaredaf hwynt o bob lle yr hwn y gwascarer hwynt iddo ar ddydd cwmyloc a niwloc.

¹³A dygaf hwynt allan o fysc y bobloedd, a chasclaf hwynt o’r tiroedd, dygaf hwynt iw tir eu hun, a phorthaf hwynt ym mynyddoedd Israel, yn y cymmau, ac yn holl drigleoedd y wlâd.

¹⁴Mewn porfa dda y porthaf hwynt, ac yn vchel fynyddoedd Israel y bydd eu porfa hwynt: yno y gorweddant mewn porfa dda, îe mewn porfa frâs y porant ar hyd mynyddoedd Israel.

¹⁵Myfi a borthaf fy mhraidd, a myfi ai gorweddfâf hwynt medd yr Arglwydd Dduw.

¹⁶Y colledic a geisiaf: a’r tarfedic a ddychwelaf, a’r briwedic a rwymaf, a’r llesc a gryfhaf: eithr dinistriaf y brâs a’r cryf, mewn barn y porthaf hwynt.

¹⁷Chwithau fy mhraidd fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw: wele fi yn barnu rhwng milin a milin, [sef] rhwng yr hyrddod a’r bychod.

¹⁸Ai bychan gennych bori o honoch y borfa dda, a sathru dan eich traed y rhan arall o’ch porfa? ac yfed o honoch y dyfroedd tra yr oeddynt ddyfnion, a mathru o honoch y rhan arall a’ch traed?

¹⁹Felly y pôrodd fy mhraidd sathrfa eich traed: a mathrfa eich traed a yfasant.

²⁰Am hynny fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw wrthynt hwy, wele minne a farnaf hefyd rhwng milin brâs, a milin cûl.

²¹O herwydd gwthio o honoch ag ystlys, ac ag yscwydd, a chornio o honoch a’ch cyrn y rhai llesc oll hyd oni wascarasoch hwynt allan:

²²Am hynny y gwnaf iechydwriaeth i’m praidd, fel na byddant mwy yn yspail, a barnaf rhwng milin a milin.

²³Cyfodaf hefyd vn bugail arnynt, ac efe ai portha hwynt, sef fyngwâs Dafydd, efe ai portha hwynt, ac efe a fydd yn fugail iddynt.

²⁴A minnef yr Arglwydd a fyddaf yn Dduw iddynt, a’m gwâs Dafydd yn dywysog yn eu mysc: myfi yr Arglwydd a leferais [hyn.]

²⁵Gwnaf hefyd â hwynt gyfammod heddwch, a gwnaf i’r bwyst-fil drwg beidio o’r tîr, fel y trigant mewn anialwch, ac y cyscant mewn coedydd yn ddiogel.

²⁶Hwynt hefyd, ac amgylchoedd fy mrynn a roddaf yn fendith, a gwnaf i’r glaw ddescyn yn ei amser: glaw bendithiol fydd.

²⁷Yna y rhydd prenn y maes ei ffrwyth, a’r tîr a rydd ei gynnyrch, a byddant yn eu tîr eu hun mewn diogelwch: yna y cafant ŵybod mai myfi [ydwyf] yr Arglwydd: pan dorrwyf rwymau eu iau hwynt, ai gwared hwynt o law y rhai ai caethiwant.

²⁸Ac ni byddant hwy mwyach yn yspail i’r cenhedloedd, a bwyst-fil y tir ni’s bwyttu hwynt, eithr trigant mewn diogelwch, ac ni [bydd] dychrynnudd.

²⁹Cyfodaf iddynt hefyd blanhigin enwoc, ac ni byddant mwy wedi trengu o newyn yn y tîr, ac ni ddygant mwy wradwydd y cenhedloedd.

³⁰Eithr cafant ŵybod mai myfi’r Arglwydd eu Duw [sydd] gyd â hwynt, a hwythau tŷ Israel [ydynt] fy mhobl maufi, medd yr Arglwydd Dduw.

³¹Chwithau fy mhraidd mau fi, defaid fy mhorfa, dynion [ydych] chwi, myfi [ydwyf] eich Duw chwi, medd yr Arglwydd Dduw.