Read William Morgan Bible 1588 original edition Ezeciel 44 Bible Online

Ezeciel 44 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ezeciel 44

¹Yr achos yr oedd porth dwyrain y deml yn gaead. 6 Cerydd Israel am ddwyn dieithriaid i wasanaethu yn Nheml yr Arglwydd. 9 Pwy a wasanaethant yno, ac ym mha râdd. Ac efe a wnaeth i’m ddychwelyd tua phorth nessaf allan y cyssegr, yr hwn oedd yn edrych tua’r dwyrain, ac efe oedd yn gaead.

²Yna y dywedodd yr Arglwydd wrthif, y porth hwn fydd caead, nid agorir ef, ac nid aiff neb trwyddo ef, o herwydd Arglwydd Dduw Israel aeth trwyddo ef, am hynny y bydd yn gaead.

³Y tywysog [ai piau ef,] y tywysog ei hun a eistedd ynddo, i fwytta bara o flaen yr Arglwydd: ar hŷd ffordd cyntedd y porth y daw efe i mewn, a’r vn ffordd yr aiff efe allan.

⁴Ac efe a’m dûg i tua phorth y gogledd o flaen y tŷ, yna yr edrychais, ac wele, llawnase gogoniant yr Arglwydd dy Dduw: a mi a syrthiais ar fy wyneb.

⁵Yna y dywedodd yr Arglwydd wrthif, gosot dy galon fab dŷn, a gwel a’th lygaid, clyw hefyd a’th glustiau’r hyn oll yr ydwyf yn ei ddywedyd wrthit, am holl ddeddfau tŷ’r Arglwydd, ac am ei holl gyfreithiau, a gosot dy feddwl ar ddyfodfa y tŷ, ac ar bob mynedfa allan o’r cyssegr.

⁶A dywet wrth anufyddgar dŷ Israel, fel hyn y dywedodd yr Arglwydd Dduw, digon yw i chwi [hyn] (tŷ Israel) o’ch holl ffieidd-dra.

⁷Gan ddwyn o honoch ddieithriaid dienwadedic o galon a dienwaededic o gnawd i fod yn fyng-hyssegr, gan halogi fy nhŷ mau fi, pan offrymmasoch fy mara, brasder, a gwaed, a halogi o honynt hwythau fyng-hyfammod yn eich holl ffiedd-dra chwi,

⁸Ac na chadwasoch gadwriaeth fy [mhethau] cyssegredic, eithr gossod o honoch i chwi eich hunain geidwaid [ar] fyng-hadwriaeth yn fyng-hyssegr:

⁹Fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw, ni ddaw i’m cyssegr vn mab dieithr, dienwaededic o galon, a dienwaededic o gnawd, o’r holl feibion dieithr y rhai [ydynt] ym mysc meibion Israel.

¹⁰Eithr y Lefiaid (y rhai a giliasant oddi wrthif, y rhai pan gyfeiliornodd Israel, a gyrwydrasant oddi wrthif ar ôl eu delwau) a ddygant hefyd eu hanwiredd eu hunain.

¹¹Ac a fyddant yn fyng-hyssegr yn wenidogion [mewn] swydd ym mhyrth y tŷ, ac yn wenidogion y tŷ: hwynt a laddant yr offrwm poeth, a’r aberth i’r bobl, a hwynt a safant oi blaen hwy iw gwasanaethu hwynt.

¹²O herwydd gwasanaethu o honynt hwynt o flaen eu gau-dduwiau, a bod o honynt i dŷ Israel yn dramgwydd anwiredd, am hynny y derchefais fy llaw yn eu herbyn hwynt medd yr Arglwydd Dduw, a hwy a ddygant eu hanwiredd.

¹³Ac ni ddeuant yn agos attaf fi i offeiriadu i mi, nac i nessau at fy holl [bethau] sanctaidd i’r cyssegr sancteiddiolaf: eithr dygant eu cywilydd ai ffieidd-dra y rhai a wnaethant.

¹⁴A rhoddaf hwynt yn geidwad cadwriaeth y tŷ yn ei holl wasanaeth, at yn yr hyn oll a wneir ynddo ef.

¹⁵A’r offeiriaid [sef] y Lefiaid, meibion Zadoc y rhai a gadwasant gadwriaeth fyng-hyssegr, pan gyfeiliornodd meibion Israel oddi wrthif, hwynt a nessânt attafi i’m gwasanaethu, ac a safant o’m blaen, i offrymmu i mi fraster a gwaed, medd yr Arglwydd Iôr.

¹⁶Hwynt a ddeuant i’m cyssegr mau fi, a hwynt a nessânt at fy mwrdd i’m gwasanaethu, ac a gadwant fyng-hadwriaeth.

¹⁷A phan ddelont i byrth y cyntedd nessaf i mewn, gwiscant wiscoedd lliain, ac na ddeued gwlan am danynt, tra y gwasanaethant ym mhyrth y cyntedd nessaf i mewn, ac o fewn.

¹⁸Cappiau lliain fyddant am eu pennau hwynt, a llawdrau lliain fyddant am eu lwynau hwynt: nac ymwiscant mewn chwŷslyd [wisc.]

¹⁹A phan elont i’r cyntedd nessaf allan (sef at y bobl i’r cyntedd oddi allan) dioscant eu gwiscoedd y rhai y gwasanaethant ynddynt, a gosodant hwynt o fewn celloedd y cyssegr, a gwiscant ddillad eraill, ac na chyssegrant y bobl ai gwiscoedd.

²⁰Eu pennau hefyd ni eilliant, ac na ollyngant [eu] gwallt [yn hîr] gan dalgrynnu talgrynnant eu pennau.

²¹Hefyd nac yfed vn offeiriad win, pan ddelont i’r cyntedd nessaf i mewn.

²²Na chymerant ychwaith yn wragedd iddynt wraig weddw, neu yscaredic, eithr morwynion o hâd tŷ Israel, neu’r weddw, yr hon a fyddo gweddw o offeiriad a gymmerant.

²³A dyscant i’m pobl [ragoriaeth] rhwng cyssegr, a digyssegr, a gwnant iddynt wybod [gwahan] rhwng aflan a glân.

²⁴A hwynt a safant mewn barn am ymrysson, ac a farnant yn ôl fy marnedigaethau mau fi: cadwant hefyd fyng-hyfreithiau a’m deddfau yn fy amseroedd gossededic, a sancteiddiant fy Sabbothau.

²⁵Ni ddeuant y chwaith at ddŷn marw i ymhalogi, eithr wrth dâd, ac wrth fam, ac wrth fab, ac wrth ferch, wrth frawd, ac wrth chwaer, yr hon ni byddo eiddo gŵr yr ymhalogant.

²⁶Ac wedi ei buredigaeth y cyfrifir iddo saith niwrnod.

²⁷A’r dydd y delo i’r cyssegr, o fewn y cyntedd nessaf i mewn, i weini yn y cyssegr, offrymmed ei bech-aberth medd yr Arglwydd Dduw.

²⁸A’r offeiriadaeth fydd yn etifeddiaeth iddynt hwy: myfi [ydwyf] eu etifeddiaeth hwy, am hynny na roddwch etifeddiaeth iddynt hwy yn Israel, myfi [ydwyf] eu etifeddiaeth hwy.

²⁹Y bwyd offrwm a’r pech-aberth, a’r aberth tros gamwedd a fwyttânt hwy, a phob diofryd-beth yn Israel fydd eiddo hwynt.

³⁰Blaenion hefyd pob cyntafanedic oll, a derchafel offrwm pob dim oll o’ch holl dderchafel offrymmau fydd eiddo’r offeiriaid: blaen-ffrwyth eich toes hefyd a roddwch i’r offeiriad i osod bendith ar dy dŷ.

³¹Na fwyttaed yr offeiriaid ddim burgyn, neu ysclyfaeth o aderyn, neu o anifail.