Read William Morgan Bible 1588 original edition Ezeciel 7 Bible Online

Ezeciel 7 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ezeciel 7

¹Diwedd disymmwth i dy Israel. Bu hefyd gair yr Arglwydd wrthif, gan ddywedyd:

²Tithe fab dyn fel hyn y traethodd yr Arglwydd Dduw ddiwedd i dŷ Israel, a diwedd a ddaeth ar bedair congl y tîr.

³[Daw] yr awr hon ddiwedd arnat, canys anfonaf fy nîg i’th erbyn: a barnaf di hefyd yn ôl dy ffyrdd dy hun, a rhoddaf dy holl ffieidd-dra i’th erbyn.

⁴Fy llygad hefyd ni’th arbed di, hefyd ni thosturiaf, eithr rhoddaf dy ffordd i’th erbyn: a’th ffieidd-dra fydd o’th fewn, fel y gŵypoch mai myfi [ydwyf] yr Arglwydd.

⁵Fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw, wele ddrwg yn dyfod ar ôl drwg.

⁶Diwedd a ddaeth, daeth diwedd, y mae yn gwilio arnat, wele efe a ddaeth.

⁷Daeth y foreu-farn attat presswylydd y tîr, daeth yr amser, agos [yw] y dydd terfysc, ac nid adsain mynyddoedd.

⁸Weithian ar fyrder y tywalldaf fy llid arnat, ac y gorphennaf fy nîg wrthit: barnaf ni hefyd yn ôl dy ffyrdd dy hun, a rhoddaf dy holl ffieidd-dra i’th erbyn.

⁹A’m llygad nid arbed, ac ni thosturiaf, rhoddaf i’th erbyn yn ôl dy ffyrdd, a’th ffieidddra a fyddant o’th fewn, fel y gŵypoch mai myfi yr Arglwydd sydd yn taro.

¹⁰Wele’r dydd, wele [ef] yn dyfod, y foreu-farn a aeth allan, blodeuodd y wialen, [a] blagurodd y balchder.

¹¹Cyfododd y traha’n wialen drygioni, ni [bydd dim] o honynt, nac oi cyfoeth, nac oi terfysc-wŷr hwynt, na galar drostynt.

¹²Yr amser a ddaeth, y dydd a nesaodd, na lawenyched y pryn-wr, ac na thristaed y gwerth-wr, canys daw digllonedd ar eu holl weryn.

¹³Canys y gwerthudd ni ddychwel at yr hynn a werthodd, er eu bod etto’n fyw, o blegit y weledigaeth [sydd] am ei holl weryn, na ddychwelant ac nad ymgryfhânt bob vn yn anwiredd ei fuchedd.

¹⁴Udcanasant vdcorn, a darparasant oll, etto nid oedd a ele i ryfel: am [fod] fy nigllonedd yn erbyn eu holl weryn.

¹⁵Y cleddyf [fydd] oddi allan, haint hefyd a newyn o fewn: yr hwn [a fyddo] yn y maes a fydd farw gan gleddyf, a’r hwn a fyddo yn y ddinas, newyn, a haint ai difa ef.

¹⁶Etto eu rhai diangol hwynt a ddiangant. ac ar y mynyddoedd y byddant hwy oll yn griddfan fel colomennod y dyffryn, pob vn am ei anwiredd.

¹⁷Yr holl ddwylo a laesant, a’r holl liniau a ânt yn ddwfr.

¹⁸Yna yr ymwregysant [mewn] sachliain, ac arswyd ai toa hwynt, yna [y bydd] cywilydd ar bob wyneb, a moelni ar eu holl bennau hwynt.

¹⁹Eu harian a daflant i’r heolydd, ai haur fydd mewn dirmig: eu haur, nai harian ni ddichon eu gwared hwynt yn nydd digter yr Arglwydd: eu henaid ni ddiwallant, ai coluddion ni lanwant, pan fyddo tramgwydd eu hanwiredd hwynt.

²⁰Gogoniant hefyd ei harddwch ef yn rhagorieth y gosodase [Duw] ef: onid gwnaethant ynddo ddelwau eu ffieidd-dra ai brynti: am hynny y rhoddais ef ym-mhell oddi wrthynt.

²¹Canys rhoddaf ef yn llaw dieithriaid yn yspail, ac yn anrhaith i rai drygionus y tîr, a hwynt ai halogant ef:

²²Troaf hefyd fy wyneb oddi wrthynt, ac halogir fy nirgelfa: îe anrheith-wŷr a ddeuant iddi, ac ai halogant.

²³Gwna gadwyn, canys llannwyd y tir o farn waedlyd, a’r ddinas sydd lawn o drais,

²⁴Am hynny y dygaf rai gwaethaf y cenhedloedd fel y gorescynnant eu tai hwynt: felly y difethaf falchder y cedyrn, ai cyssegroedd a halogir.

²⁵Y mae torr yn dyfod, yna y ceisiant heddwch, ac ni’s [cânt.]

²⁶Daw trychineb ar drychineb, a bydd chwedl ar chwedl, yna y ceisiant weledigaeth gan y prophwyd: onid cyfraith a gyll gan yr offeiriaid, a chyngor gan yr henuriaid.

²⁷Y brenin a alara, a’r tywysog a wiscir ag anrhaith, a dwylo pobl y tir a gynhyrfir: gwnaf â hwynt yn ôl eu ffordd eu hun, ac âi barnedigaethu eu hun y barnaf hwynt, fel y gwybyddant mai myfi [ydwyf] yr Arglwydd.