Read William Morgan Bible 1588 original edition Daniel 9 Bible Online

Daniel 9 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Daniel 9

¹Gweddi Daniel ai gyffes. 21 Gabriel yn dangos iddo ef ddirgelwch y deng-hwythnos a thrugain, a pha beth a fydde ynddynt. Yn y flwyddyn gyntaf i Darius fab Ahasferus o hâd y Mediaid yr hwn a wnaethid yn frenin ar deyrnas y Caldeaid,

²Yn y flwyddyn gyntaf oi deyrnasiad ef myfi Daniel a ddeallais mewn llyfrau rifedi y blynyddoedd [am] y rhai y daethe gair yr Arglwydd at Ieremi y prophwyd, am gyflawni y deng-mlhynedd a thrugain, [yn y rhai y bydde] Ierusalem yn anghyfannedd.

³Yna y troais fy wyneb at yr Arglwydd Dduw, i geisio [trwy] weddi ac ymbil mewn ympryd, a sach-liain a lludw.

⁴A gweddiais ar yr Arglwydd fy Nuw, a chyffesais, a dywedais, attolwg Arglwydd Dduw mawr ac ofnadwy, ceidwad cyfammod, a thrugaredd i’r rhai ai carant ef, ac a gadwant ei orchymynnion:

⁵Pechasom a gŵyrasom, a buom anwir, gwrthryfelasom hefyd, a [hynny] gan gilio oddi wrth dy orchymynnion, a’th farnedigaethau.

⁶Ni wrandawasom ychwaith ar y prophwydi dy weision, y rhai a lefarâsant yn dy enw di wrth ein brenhinoedd ein tywysogion ein tadau, ac wrth holl bobl y tîr.

⁷I ti Arglwydd, y [perthyn] cyfiawnder, ac i ninne gywilydd goleu: megis heddyw [y mae] i wŷr Iuda, ac i drigolion Ierusalem, ac i holl Israel yn agos ac ym mhell, yn yr holl diroedd lle y gwasceraist hwynt, am eu camwedd yr hwn a wnaethant i’th erbyn.

⁸Arglwydd [y mae] cywilydd goleu i ni, i’n brenhinoedd i’n tywysogion ac i’n tadau, y rhai a bechasom i’th erbyn.

⁹Gan yr Arglwydd ein Duw y mae trugaredd a maddeuant, er gwrthryfelu o honom iw erbyn.

¹⁰Ni wrandawsom ychwaith ar lais yr Arglwydd ein Duw, gan rodio yn ei gyfreithiau ef, y rhai a roddodd efe o’n blaen ni trwy law ei weision y prophwydi.

¹¹Ie holl Israel a drosseddasant dy gyfraith di, a [hynny] gan gilio heb wrando ar dy lais di: am hynny y tywalltwyd arnom ni y felldith a’r llw a scrifennwyd yng-hyfraith Moses gwasanaeth-wr Duw, am bechu o honom yn ei erbyn ef.

¹²Ac efe a gyflawnodd ei eiriau y rhai a lefarodd efe am danom ni, ac am ein barn-wŷr y rhai a’n barnent, gan ddwyn arnom ni ddialedd mawr, yr hwn ni bu tann yr holl nefoedd megis y mae yn Ierusalem.

¹³Megis ac yr scrifennasid yng-hyfraith Moses y daeth yr holl ddryg-fyd hyn arnom ni: ac ni ymbiliasom o flaen yr Arglwydd ein Duw, gan droi oddi wrth ein anwiredd, a chan ddeall dy wirionedd di.

¹⁴Am hynny y gwiliodd yr Arglwydd am ddialedd, ac ai dûg arnom ni, o herwydd cyfiawn [yw]’r Arglwydd ein Duw yn ei holl weithredoedd a’r a wnaeth: canys ni wrandawsom ni ar ei lais ef.

¹⁵Etto yr awr hon ô Arglwydd ein Duw yr hwn a ddygaist dy bobl allan o wlâd yr Aipht â llaw gref, ac a wnaethost i ti enw megis heddyw, pechasom [ac] ni a wnaethom anwiredd.

¹⁶Troer weithian yn ôl dy holl gyfiawnderau Arglwydd, lidiawgrwydd dy ddigter oddi wrth dy ddinas Ierusalem dy fynydd sanctaidd, o herwydd am ein pechodau, ac am anwireddau ein tadau y mae Ierusalem a’th bobl yn wradwydd i bawb o’n hamgylch.

¹⁷Ond yr awr hon gwrando ein Duw ni ar weddi dy wâs, ac ar ei ddeisyfiadau ef, a llywyrcha dy wyneb ar dy gyssegr anrhaithiedic, er mwyn yr Arglwydd.

¹⁸Gostwng dy glust fy Nuw a chlyw, agor dy lygaid a gwêl ein hanrhaith ni, a’r ddinas yr hon y galwyd dy enw di arni: o herwydd nid yn ein cyfiawnderau ein hun yr ydym ni yn tywallt ein gweddiau ger dy fron, eithr yn dy aml drugareddau di.

¹⁹Clyw Arglwydd; arbet Arglwydd, ystyr ô Arglwydd, a dwg i ben, nac oeda er dy fwyn dy hun ô fy Nuw, o herwydd dy enw di a alwyd ar y ddinas hon, ac ar dy bobl.

²⁰A mi etto yn llefaru ac yn gweddio, ac yn cyffesu fy mhechod, a phechod fy mhobl Israel, ac yn tywallt fyng-weddi ger bron yr Arglwydd fy Nuw tros fynydd sanctaidd fy Nuw:

²¹[Ie] a mi etto yn llefaru mewn gweddi, yna y gŵr Gabriel yr hwn a welswn mewn gweledigaeth yn y dechreuad gan ehedec yn fuan a ddaeth attafi yng-hylch pryd yr hwyr offrwm.

²²Ac efe a barodd [i’m] ddeall, ac a lefarodd wrthif, ac a ddywedodd: Daniel yr awr hon y daethum allan i beri it fedru deall.

²³Yn nechreu dy weddiau yr aeth y gorchymyn allan, ac mi a ddeuthum iw fynegu, canys annwyl [ydwyt] ti: ystyr dithe y peth, a deall y weledigaeth.

²⁴Deng-hwythnos a thri vgain a derfynwyd ar dy bobl, ac ar dy ddinas sanctaidd i ddifa camwedd, ac i selio pechodau, ac i wneuthur iawn am anwiredd, ac i ddwyn cyfiawnder tragywyddawl: ac i selio’r weledigaeth, a’r brophwydoliaeth, ac i eneinio y cyssegr sancteiddiolaf.

²⁵Gŵybydd gan hynny a deall [y bydd] o fynediad y gorchymyn allan am adferu ac am ddychwelyd [o’r bobl] ac am adailadu Ierusalem hyd y blaenor Messiah saith wythnos, a dwy wythnos a thrugain, yna y cyweirir, ac yr adailedir yr heol, a’r mûr mewn amser blin.

²⁶Ac wedi dwy wythnos a thrugain y lleddir y Messiah, ond nid oi achos ei hun, a phobl y tywysog yr hwn a ddaw a ddinistria y ddinas a’r cyssegr; ai ddiwedd ef fydd trwy lifeiriant, ac hyd ddiwedd y rhyfel [y caiff efe] ddinistr anrheithiol.

²⁷Hefyd mewn vn wythnos y gwnaiff efe gyfammod â llawer, ac yn hanner yr wythnos y gwna efe i’r aberth, a’r bwyd offrwm beidio: yna trwy lu ffiaidd yr anrheithia efe, hyd oni ymdywallto diben, a thrangc ar yr anrheithiedic.