Read William Morgan Bible 1588 original edition Ioel 2 Bible Online

Ioel 2 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ioel 2

¹Prophwydo y mae efe ddyfodiad gelynnion aruthrol. 13 Cyngor i edifarhau. 18 Cariad Duw iw bobl. Cenwch yr vdcyrn yn Sion, ac vdcenwch ar fynydd fy sancteiddrwydd: dychryned holl bresswyl-wŷr y wlâd, am ddyfod dydd yr Arglwydd, canys y mae yn agos.

²Diwrnod tywyll dû, diwrnod cwmmyloc, a niwloc, fel y wawr wedi ymwascaru ar y mynyddoedd: felly pobl lawer a chryfion [a ddaw,] ni bû ei fâth ei ioed, ac ni bydd ei waith ar ei ôl hyd byth.

³Oi flaen y difa y tân, ac ar ei ôl y fflam, [mae]’r wlad oi flaen fel gardd baradwys, ac ar ei ôl yn ddiffaethwch anrhaithiedic: a hefyd ni ddiangc dim ganddo.

⁴Yr olwg [arno] ef [sydd] megis golwg o feirch, ac fel marchogion, felly y rhodant.

⁵Megis sŵn cerbydau ar bennau y mynyddoedd y llammant, fel sŵn-tân yssol yn difa y sofl, [ac] fel pobl gryfion parot i ryfel.

⁶Oi flaen yr ofna y bobl, pob wyneb a gascl barddu.

⁷Rhedant fel glewon, a dringant y mûr fel rhyfelwŷr, cerddant pob vn yn ei ffordd ei hun, ac ni rwystrant eu llwybrau.

⁸Ni wascant y naill y llall, cerddant bob vn ei lwybr ei hun: ac er eu syrthio ar y cleddyf ni’s archollir hwynt.

⁹Gwibiant ar hŷd y ddinas, rhedant ar y mûr dringant i’r tai, deuant trwy’r ffenestri fel lleidr.

¹⁰Oi flaen ef y crŷn y ddaiar, y nefoedd a gyffroir, yr haul a’r lleuad a dywyllir, a’r sêr a gasclant eu llewyrch [attynt.]

¹¹A’r Arglwydd a rydd ei lêf o flaen ei lû, canys mawr odieth yw ei werssyll ef, canys cryf yw’r hwn sydd yn gwneuthur ei air-ef o herwydd mawr yw dydd yr Arglwydd, ac ofnadwy iawn: a phwy ai herys?

¹²Ond yr awr hon medd yr Arglwydd, dychwelwch attafi a’ch holl galon, mewn ympryd, mewn ŵylofain, ac mewn galar.

¹³A rhwygwch eich calonnau, ac nid eich dillad, ac ymchwelwch at yr Arglwydd eich Duw: o herwydd graslawn, a thrugarog [yw] efe, hwyrfrydic i ddigofaint, ac aml o drugaredd, ac edifeiriol am ddrwg,

¹⁴Pwy a ŵyr a drŷ efe, ac edifarhau, a gweddillo bendith ar ei ôl, [sef] bwyd offrwm, a diod offrwm i’r Arglwydd eich Duw chwi?

¹⁵Cenwch vdcorn yn Sion, gosodwch ympryd, gelwch y gynnulleidfa.

¹⁶Cesclwch bobl, gosodwch gymanfa, cynhullwch henuriaid, cesclwch blant, a’r rhai yn sugno bronnau: deued y priod-fab allan oi stafell, a’r briod-ferch allan o stafell ei gwely.

¹⁷Wyled yr offeiriaid gwenidogion yr Arglwydd rhwng y porth a’r allor, a dywedant: arbed dy bobl ô Arglwydd, ac na ddyro dy etifeddiaeth i warth, i lywodraethu o’r bobloedd arnynt: pa ham y dywedant ym mhlith y bobloedd, pa le [y mae] eu Duw hwynt?

¹⁸Yna’r Arglwydd a eiddiga am ei dîr, ac a arbed ei bobl.

¹⁹A’r Arglwydd a ettyb, ac a ddywed wrth ei bobl: wele fi yn anfon i chwi yd, a gwîn, ac olew, a diwellir chwi o honaw ef, ac ni roddaf chwi mwyach yn wradwydd ym mysc y cenhedloedd.

²⁰Bwriaf yn bell oddi wrthych y gogledd [lu,] a gyrraf ef i dir sych diffaeth, ei wyneb [a fydd] tua môr y dwyrain, ai [ben] tua’r môr eithaf, ei ddrewi a gyfyd, ai ddrwg sawr a ddring, am iddo wneuthur mawrhydru.

²¹Nac ofna di ddaiar, ymddigrifa, a llawenycha, canys yr Arglwydd a wnaeth fawredd.

²²Nac ofnwch anifeiliaid y maes, am darddu porfeudd yr anialwch: canys y prenn a ddug ei ffrwyth, y ffigus-bren, a’r win-wydden a roddasant eu cnwd.

²³Plant Sion, ymddigrifwch, ac ymlawenhewch yn yr Arglwydd eich Duw: canys efe a roddes i chwi gynhar-law cyfiawnder, ac a wnaeth i’r cynhar-law, a’r diweddarlaw ddescyn i chwi yn y [mis] cyntaf.

²⁴A’r scuboriau a lenwir, o ŷd, a’r gwîn newydd a’r olew a aiff tros y gwryfau.

²⁵A mi a dâlaf i chwi y blynyddoedd a ddifaodd y ceiliog rhedyn, pryf y rhwd, y Locûst, a’r lindis, fy llu mawr mau fi yr hwn a anfonais yn eich plith.

²⁶Yna y bwyttewch, gan fwytta, ac ymddigoni: a moliennwch enw’r Arglwydd eich Duw, ’r hwn a wnaeth â chwi yn rhyfedd, ac ni wradwyddir fy mhobl byth.

²⁷A chewch ŵybod mai ym-mysc Israel [yr ydwyf] fi, ac mai myfi [yw] yr Arglwydd eich Duw, ac nid [neb] arall: a’m pobl ni’s gwradwyddir byth.

²⁸A bydd ar ôl hyn y tywalltaf fy Yspryd ar bob cnawd, a’ch meibion, a’ch merched a brophwydant, eich henuriaid a welant freuddwydion, a’ch gwŷr ieuaingc a welant weledigaethau

²⁹Ac ar weision hefyd a morwynion y tywalltaf fy Yspryd yn y dyddiau hynny.

³⁰A rhoddaf ryfeddodau yn y nefoedd, ac yn y ddaiar, gwaed, a thân, a cholofnau mwg.

³¹Yr haul a droir i dywyllwch, a’r lleuad i waed, o flaen dyfod mawr, ac ofnadwy ddydd yr Arglwydd.

³²A bydd yr achubir pob vn a alwo ar enw’r Arglwydd: canys bydd ymwared fel y dywedodd yr Arglwydd ym mynydd Sion, ac yn Ierusalem: ac yn y gweddillion a alwo’r Arglwydd.