Read William Morgan Bible 1588 original edition Numeri 32 Bible Online

Numeri 32 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Numeri 32

¹Tylwyth Ruben a Gad a ofynnasant y tîr a ydoedd y tu hwnt i’r lorddonen, ac ai cawsant tan ammod iddynt hwy, ac i hanner llwyth Manasses. Ac yr ydoedd anifeiliaid lawer i feibion Ruben, a llawer iawn i feibion Gad: a gwelsant dîr Iazer, a thîr Gilead, ac wele y lle yn lle [da] i anifeiliaid.

²Yna meibion Gad, a meibion Ruben a ddaethant, ac a ddywedasant wrth Moses, ac wrth Eleazar yr offeiriad, ac wrth holl bennaduriaid y gynnulleidfa, gan ddywedyd:

³Ataroth, a Dibon, ac Iazer, a Nemrah, a Hesbon, ac Elealeh, a Sabam, a Nebo, a Beon.

⁴[Sef] y tîr yr hwn a darawodd yr Arglwydd o flaen cynnulleidfa Israel, tîr i anifeiliaid yw efe, ac [y mae] i’th weision anifeiliaid.

⁵A dywedasant os cawsom ffafor yn dy olwg, rhodder y tîr hwn i’th weision yn etifeddiaeth: na phâr i ni fyned trwy’r Iorddonen.

⁶A dywedodd Moses wrth feibion Gad, ac wrth feibion Ruben, ai eich brodyr a ânt i’r rhyfel, a chwithau a arhoswch ymma?

⁷A pha ham y digalonnwch feibion Israel rhac myned trossodd i’r tîr yr hwn a rodd yr Arglwydd iddynt?

⁸Felly y gwnaeth eich tadau, pan anfonais hwynt o Cades Barnea i edrych y tîr.

⁹Canys aethant i fynu hyd ddyfryn Escol, a gwelsant y tîr a digalonnasant feibion Israel rhac myned i’r tîr yr hwn a roddase yr Arglwydd iddynt.

¹⁰Ac enynnodd digllonedd yr Arglwydd y dydd hwnnw, ac efe a dyngodd gan ddywedyd.

¹¹Nid byw fi os y dynion a ddaethant i fynu o’r Aipht, o fab vgain mlwydd ac vchod, a welant y tîr yr hwn a addewais trwy lŵ i Abraham, Isaac, ac i Iacob, am na chyflawnasant [wneuthur] ar fy ôl i.

¹²Ond Caleb mab Iephun y Ceneziad, a Iosuah mab Nun, canys cyflawnasant [wneuthur] ar ôl yr Arglwydd.

¹³Ac enynnodd digllonedd yr Arglwydd yn erbyn Israel, a gwnaeth iddynt gyrwydro yn yr anialwch ddeugain mlhynedd, nes darfod yr holl oes yr hon a wnaethe y drygioni yng-olwg yr Arglwydd.

¹⁴Ac wele chwi a godasoch yn lle eich tadau yn gynnyrch dynion pechadurus, i chwanegu ar ddigllonedd sorriant yr Arglwydd wrth Israel.

¹⁵Os dychwelwch oddi ar ei ôl ef yna efe a âd y bobl etto yn yr anialwch, a chwi a ddinistriwch yr holl bobl hyn.

¹⁶Yna y daethant atto, ac y dywedasant, corlannau defaid a adailadwn ni ymma i’n hanifeiliaid, a dinasoedd i’n plant.

¹⁷A nyni a ymarfogwn yn fuan o flaen meibion Israel, hyd oni ddygom hwynt iw lle eu 70 hun: a’n plant a arhosant yn y dinasoedd caeroc rhac trigolion y tîr.

¹⁸Ni ddychwelwn ni i’n tai, nes i feibion Israel feddianu bôb vn ei etifeddiaeth.

¹⁹Hefyd nid etifeddwn gyd a hwynt o’r tu hwnt i’r Iorddonen, ac oddi yno allan: am ddyfod ein etifeddiaeth i ni o’r tu ymma i’r Iorddonen tua’r dwyrain.

²⁰A* dywedodd Moses wrthynt, os gwnewch y peth hyn, os ymarfogwch i’r rhyfel o flaen yr Arglwydd:

²¹Os aiff pôb vn o honoch dros yr Iorddonen yn arfog o flaen yr Arglwydd, nes iddo orescynn ei elynion oi flaen:

²²A darostwng y wlad o flaen yr Arglwydd, yna wedi hynny y cewch ddychwelyd, ac y byddwch ryddion oddi wrth yr Arglwydd, ac o ddiwrth Israel: yna y bydd y tîr hwn yn etifeddiaeth i chwi o flaen yr Arglwydd.

²³Ond os chwi ni wna fel hyn, wele pechu yr ydych yn erbyn yr Arglwydd, a gwybyddwch y goddiwedda eich pechod chwi.

²⁴A dailedwch i chwi ddinasoedd i’ch plant, a chorlannau i’ch defaid, a gwnewch yr hyn a ddaeth allan o’ch genau.

²⁵A llefarodd meibion Gad, a meibion Ruben wrth Moses gan ddywedyd: dy weision a wnant megis y mae fy arglwydd yn gorchymyn.

²⁶Ein plant, ein gwragedd, ein hanifeiliaid, a’n holl scrubliaid fyddant ymma yn ninasoedd Gilead.

²⁷A’th weision a ânt trossodd o flaen yr Arglwydd i’r rhyfel, pôb vn yn arfog i’r filwriaeth, megis y mae fy arglwydd yn llefaru.

²⁸A gorchymynnodd Moses i Eleazar yr offeiriad, ac i Iosuah fab Nun, ac i bennau cenedl llwythau meibion Israel oi plegit hwynt.

²⁹A dywedodd Moses wrthynt, os meibion Gad, a meibion Ruben a ânt dros yr Iorddonen gyda chwi, pôb vn yn arfog i’r rhyfel o flaen yr Arglwydd, yna pan ddarostynger y wlâd o’ch blaen rhoddwch iddynt wlâd Gilead yn etifeddiaeth.

³⁰Ac onid ânt drossodd gyda chwi yn arfogion, yna cymmerant eu etifeddiaeth yn eich mysc chwi yng-wlâd Canaan.

³¹Yna meibion Gad, a meibion Ruben a attebasant, gan ddywedyd: fel y llefarodd yr Arglwydd wrth dy weision felly y gwnawn ni.

³²Nyni a awn trossodd i dîr Canaan yn arfogion o flaen yr Arglwydd, fel [y byddo] meddiant ein etifeddiaeth o’r tu ymma i’r Iorddonen genym ni.

³³A rhodd Moses iddynt [sef] i feibion Gad, ac i feibion Ruben, ac i hanner llwyth Maanasses mab Ioseph frenhiniaeth Sehon brenin yr Amoriaid, a brenhiniaeth Og brenin Basan, y wlâd ai dinasoedd ar hyd y terfynau, [sef] dinasoedd y wlad oddi amgylch.

³⁴A meibion Gad a adailadasant Dibon, ac Ataroth, ac Aroer.

³⁵Ac Atroth, Sophon, a Iaazer, a Iogbea.

³⁶Bethnimra hefyd, a Betharan, dinasoedd caeroc, a chorlannau defaid.

³⁷A meibion Ruben a adailadasant Hesbon, Eleale a Chiriathaim:

³⁸Nebo hefyd a Balmeon wedi troi [eu] henwau, a Sibamah: ac a henwasant henwau y dinasoedd y rhai a adailadasant.

³⁹Yna meibion Marhir mab Manasses a aethant i Gilead, ac ai hennillasant hi, ac a orescynnasant yr. Amoriaid y rhai [oeddynt] ynddi.

⁴⁰A rhodd Moses Gilead i Machir fab Manasses, ac efe a drigodd ynddi.

⁴¹Ac aeth Iair mab Manasses, ac a ennillodd eu trefydd hwynt, ac ai galwodd hwynt trefydd Iair.

⁴²Ac aeth Nobah, ac a ennillodd Cenath, ai phentrefydd: ac ai galwodd ar ei enw ei hun Nobah.