Read William Morgan Bible 1588 original edition Numeri 35 Bible Online

Numeri 35 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Numeri 35

¹Yr Arglwydd yn gorchymyn rhoi trefi a thir i’r Lefiaid: 6 a bod rhai o’r trefi hynny yn noddfâu, ac yn dangos beth a wneir i’r llawrudiog, sef yr hwn a laddo ddyn: a pha destiolaeth a gymmeryr iw erbyn. A llefarodd yr Arglwyd wrth Moses, yn rhossydd Moab, am yr Iorddonen ag Iericho gan ddywedyd:

²Gorchymyn i feibion Israel * roddi o honynt i’r Lefiaid o etifeddiaeth eu meddiant ddinasoedd i drigo: rhoddwch hefyd i’r Lefiaid faes pentrefol wrth y dinasoedd oi hamgylch.

³A’r dinasoedd fyddant iddynt i drigo [ynddynt,] ai pentrefol feusydd fyddant iw hanifeiliaid, ac iw cyfoeth, ac iw holl fwyst-filod.

⁴A meusydd pentrefol y dinasoedd y rhai a roddwch i’r Lefiaid [a gyrhaeddant] o fur y ddinas tu ac allan, fil o gufyddau o amgylch.

⁵A mesurwch o’r tu allan i’r ddinas, odu’r dwyrain yn ddwy fil o gufyddau, a thu’r dehau yn ddwy fil o gufyddau, a thu’r gorllewyn yn ddwy fil o gufyddau, a thu’r gogled yn ddwy fil o gufyddau: a’r ddinas [fydd] yn y canol, hyn fydd iddynt yn feusydd pentrefol y dinasoedd.

⁶Ac o’r dinasoedd y rhai a roddwch i’r Lefiaid, [bydded] chwech yn ddinasoedd noddfa, y rhai a roddwch fel y gallo y llawruddiog ffoi yno: a rhoddwch ddwy ddinas a deugain attynt hwy.

⁷Yr holl ddinasoedd y rhai a roddwch i’r Lefiaid [fyddant] wyth ddinas a deugain, hwynt ai pentrefol feusydd.

⁸A’r dinassoedd y rhai a roddwch [fyddant] o feddiant meibion Israel, oddi ar yr aml [ei ddinasoedd] y rhoddwch yn aml, ac oddi ar y prin y rhoddwch yn brin, pob vn yn ôl ei etifeddiaeth, yr hon a etifeddant a rydd i’r Lefiaid oi ddinasoedd.

⁹A llefarodd yr Arglwydd wrth Moses gan ddywedyd:

¹⁰Llefara wrth feibion Israel a dywet wrthynt, pan eloch tros yr Iorddonen, i dîr Canaan,

¹¹Yna gosodwch i chwi ddinasoedd: dinasoedd noddfa fyddant i chwi, ac yno y ffŷ y llawruddiog yr hwn a laddo ddyn mewn amryfusedd.

¹²A’r dinasoedd fyddant i chwi yn noddfa rhac y dialudd: fel na ladder y llawruddiog hyd oni safo ger bron y gynnulleidfa mewn barn.

¹³Ac [o’r] dinasoedd y rhai a roddwch, chwech fyddant i chwi yn ddinasoedd noddfa.

¹⁴Tair dinas a roddwch o’r tu ymma i’r Iorddonen; a thair dinas a roddwch yn nhir Canaan: dinasoedd noddfa fyddant hwy.

¹⁵I feibion Israel, ac i’r dieithr, ac i’r alltudd [yr hwn a fyddo] yn eich mysc, y bydd y chwe dinas hyn yn noddfa: fel y gallo pob vn a laddo ddyn meŵn amryfusedd ffoi yno.

¹⁶Ac os ag offer yn haiarn y tarawodd ef fel y bu farw, llawruddiog yw efe: ladder y llawruddiog yn farw.

¹⁷Ac os a charrec law yr hon y bydde efe farw oi phlegit, y tarawodd ef, ai farw, llawruddiog yw efe lladder y llawruddiog yn farw.

¹⁸Neu os efe ai tarawdd ef a llaw-ffon yr hon y bydde efe farw oi phlegit, ai farw, llawruddiog yw efe, lladder y llawruddiog yn farw.

¹⁹Dialudd y gwaed a ladd y llawruddiog pan gyfarfyddo ag ef, lladded ef.

²⁰Ac os mewn câs y gwthia efe ef, neu y teifl atto mewn bwriad, fel y byddo efe farw.

²¹Neu ei daro ef ai law mewn gelynastra fel y byddo farw, ladder yn farw yr hwn ai tarawodd, llofrudd yw hwnnw: dialudd y gwaed a ladd y llofrudd pan gyfarfyddo ag ef.

²²Ond os yn ddisymmwth heb gâs y gwthia efe, neu y teifl atto vn offeryn yn ddifwriad:

²³Neu [ei daro ef] a charrec yr hon y bydde efe farw oi phlegit heb weled: a pheri iddi syrthio arno, fel y byddo farw, ac efe heb ddwyn câs iddo, ac heb geisio niwed iddo ef:

²⁴Yna barned y gynnulleidfa rhwng y tarawudd, a dialudd y gwaed, yn ôl y barnedigaethau hyn.

²⁵Ac achubed y gynnulleidfa y llofrudd, o law dialudd y gwaed, a throed y gynnulleidfa ef i ddinas ei noddfa yr hon y ffodd efe iddi: a thriged yntef ynddi hyd farwolaeth yr arch-offeiriad, yr hwn a eneiniwyd ag olew cyssegredic.

²⁶Ac os y llofrudd gan fyned a aiff allan o derfyn dinas ei noddfa, yr hon y ffôdd efe iddi:

²⁷Ai gael o ddialudd y gwaed oddi allan i ddinas ei noddfa, a lladd o ddialudd y gwaed y llofrudd, na [rodder hawl] gwaed yn ei erbyn:

²⁸Canys o fewn dinas ei noddfa y trig hyd farwolaeth yr arch-offeiriad, ac wedi marwolaeth yr arch-offeiriad, dychweled y llofrudd i dîr ei etifeddiaeth.

²⁹A hyn fydd i chwi yn ddeddf farnedic drwy eich cenedlaethau, yn eich holl drigfannau.

³⁰Pwy bynnac a laddo ddyn, wrth a ddywedo tystion y lladd efe y llofrudd: ac vn tŷst ni chaiff destiolaethu yn erbyn dŷn i farw o honaw.

³¹Hefyd na chymmerwch iawn am enioes y llofrudd, yr hwn sydd euog i farw, ond lladder ef yn farw.

³²Ac na chymmerwch iawn gan yr hwn a ffôdd i ddinas ei noddfa, er cael dychwelyd i drigo yn y tîr, hyd farwolaeth yr offeiriad.

³³Fel na halogoch y tîr yr hwn [y byddoch] chwi ynddo, canys y gwaed hwn a haloga y tîr, a thros y tîr ni wneir iawn am y gwaed a dy welltir arno, ond a gwaed yr hwn ai tywalltodd.

³⁴Am hynny nac aflanhâ y tîr yr hwn yr ydych yn trigo ynddo, yr hwn yr ydwyfi yn presswylio yn ei ganol: canys myfi’r Arglwydd ydwyf yn presswylio yng-hanol meibion Israel.