Read William Morgan Bible 1588 original edition Sophonia 2 Bible Online

Sophonia 2 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Sophonia 2

¹Y mae yn eu cynghori i edifarhau, gan ddangos dialedd Duw i’r neb ni’s gwnelo. Ymgesclwch, a deuwch yng-hyd genhedlaeth anhawddgar.

²Cyn iddo ddwyn ei amcan i ben, [cyn] i’r dydd fyned heibio fel peisswyn, cyn dyfod arnoch lid digofaint yr Arglwydd, cyn dyfod arnoch sorriant yr Arglwydd,

³Ceisiwch yr Arglwydd holl waredigion y ddaiar, y rhai sydd yn gwneuthur ei farn ef ceisiwch gyfiawnder, ceisiwch warder, fe alle y cuddiir chwi yn nydd digofaint yr Arglwydd.

⁴Canys bydd Azza wrthodadwy, ac Ascalon yn anghyfannedd, teflir allan Asdod hanner dydd, a diwreiddir Accaron.

⁵Gwae bresswylwŷr glann y môr, [sef] cenhedlaeth y Cerethiaid: [daw] gair yr Arglwydd i’ch erbyn: ô Canaan gwlâd y Philiaid mi a’th ddifethaf, fel na byddo cyfaneddwr [ynot.]

⁶A bydd glann y môr yn fythod tywyrch y bugeiliaid, ac yn gorlannau y defaid,

⁷A bydd yn rhan i weddill tŷ Iuda, ymborthant arnynt, yn nheiau Ascalon y gorweddant yn yr hwyr: canys yr Arglwydd eu Duw a ymwel â hwynt, ac a ddychwel eu cacthiwed.

⁸Clywais wradwyddiad Moab, a chabledd meibion Ammon a’r hwn y gwradwyddasant fy mhobl, ac a ymfawrygasant ar eu terfynau hwynt.

⁹Am hynny [os] byw ydwyf medd Arglwydd y lluoedd Duw Israel, fel Sodoma y bydd Moab, a meibion Ammon fel Gomorra, diffaethle y ddanhadlen, a phylleu halen, ac anghyfaneddle tragywyddol: gweddill fy mhobl ai difroda, a gweddill fyng-henhedlaeth ai meddianna hwynt.

¹⁰Hyn a ddaw iddynt am eu balchder, am iddynt wneuthur dirmig, ac ymfawrygu ar bobl Arglwydd y lluoedd.

¹¹Ofnadwy a fydd yr Arglwydd iddynt, canys efe a ddifetha holl dduwiau y ddaiar, a holl ynysoedd y cenhedloedd ai addolant ef bôb vn oi fann.

¹²Chwithau hefyd yr Ethiopiaid a leddir a’m cleddyf mau fi [gyd â] hwynt.

¹³Ac efe a estyn ei law ar y gogledd, ac a ddifetha Assur, ac a rydd Ninife yn anghyfannedd [ac] yn sych fel y diffaethwch.

¹⁴Minteioedd, a holl anifeiliaid y cenhedloedd a orweddant yn ei chanol hi, y pelican a’r ddylluan hefyd a letteuant ar gap y drŵs, llais a gân yn y ffenestr, anrhaith [a fydd] yn yr orsing, canys dinoethwyd y cedr-wŷdd.

¹⁵Hon yw’r ddinas hoiwfryd y sydd yn trigo mewn diofalwch, yn dywedyd yn ei chalon, myfi [sydd,] ac nid [oes] onid myfi, pa fodd yr aeth yn angyfannedd orweddfa anifeiliaid? pawb a’r a el heibio iddi a ffeia, ac a escwyd ei law arni.