Read William Morgan Bible 1588 original edition Zacharias 1 Bible Online

Zacharias 1 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Zacharias 1

¹Y mae yn annog y bobl i droi at yr Arglwydd oddi wrth feiau eu henafiaid, gan ddangos morr ymgoleddgar yw’r Arglwydd iddynt. Yr wythfed mîs o’r ail flwyddyn i Ddarius y daeth gair ’r Arglwydd at Zacharias fâb Baracias fab Ido y prophwyd, gan ddywedyd:

²Llwyr ddigiodd yr Arglwydd wrth eich tadau:

³A dywet wrthynt, fel hyn y dywed Arglwydd y lluoedd: dychwelwch attaf fi, medd Arglwydd y lluoedd: a mi a ddychwelaf attoch chwithau, medd Arglwydd y lluoedd.

⁴Na fyddwch fel eich tadau, y rhai y galwodd y prophwydi cyntaf arnynt, gan ddywedyd: fel hyn y dywed Arglwydd y lluoedd, dychwelwch yn awr oddi wrth eich llwybrau drwg, a’ch gweithredoedd drygionus: ond ni chlywent, ac ni wrandawent arnaf, medd yr Arglwydd.

⁵Pa le y mae eich tadau? ac a fydd prophwydi fyw byth?

⁶Oni ddarfu er hynny i’m geiriau, a’m deddfau y rhai a orchymynnais wrth fyng-weision y prophwydi oddiwes eich tadau? fel y dychwelasant, ac y dywedasant, megis yr amcanodd Arglwydd y lluoedd wneuthur i ni: felly yn ôl ein llwybrau, a’n dychymygion ein hun y gwnaeth efe â ni.

⁷Y pedwerydd dydd ar hugain o’r vnfed mîs ar ddêc (hwnnw yw Sebat) o’r ail flwyddyn i Ddarius y daeth gair yr Arglwydd at Zacharias fab Baracias fab Ido y prophwyd gan ddywedyd,

⁸Gwelais noswaith, ac wele ŵr yn marchogeth ar farch côch, ac efe yn sefyll rhwng y myr-wŷdd, y rhai [oeddynt] mewn pant, ac oi ôl ef feirch cochion, brithion, a gwynnion.

⁹Yna y dywedais, beth [yw] y rhai hyn fy Arglwydd? a dywedodd yr Angel yr hwn oedd yn ymddiddan â mi: mi a ddangosaf i ti beth yw y rhai hyn.

¹⁰A’r gŵr yr hwn oedd yn sefyll rhwng y myr-wŷdd, a attebodd, ac a ddywedodd, dymma y rhai a hebryngodd yr Arglwydd i fyned trwy’r bŷd.

¹¹A hwyntau a attebasant Angel yr Arglwydd yr hwn oedd yn sefyll rhwng y coed myrr, ac a ddywedasant, rhodiasom yr holl ddaiar, ac wele’r holl fŷd yn eistedd, ac yn gorphywys.

¹²Ac Angel yr Arglwydd a attebodd, ac a ddywedodd, ô Arglwydd y lluoedd, pa hŷd ni thrugarhei wrth Ierusalem, a dinasoedd Iuda, [wrth] y rhai y digllonaist y deng-mhlynedd a thrugain hyn?

¹³A’r Arglwydd a attebodd yr Angel a oedd yn ymddiddan â mi eiriau daionus, [a] geiriau cyssurus.

¹⁴A’r Angel yr hwn oedd yn ymddiddan â mi a ddywedodd wrthif: gwaedda, gan ddywedyd, fel hyn y dywed Arglwydd y lluoedd, deliais eiddigedd mawr dros Ierusalem, a thros Sion.

¹⁵A digiais yn ddir-fawr wrth y cenhedloedd difraw, y rhai [pan] ddigiais ychydig, hwythau a gynnorthwyasant wneuthur niwed.

¹⁶Am hynny fel hyn y dywed yr Arglwydd, dychwelaf at Ierusalem mewn tirionder, fy nhŷ a adailedir ynddi medd Arglwydd y lluoedd: a llinin a estynnir ar Ierusalem.

¹⁷Gwaedda etto gan ddywedyd, fel hyn y dywed Arglwydd y lluoedd, fy ninasoedd a wascerir drwy ddaioni, a’r Arglwydd a rydd gyssur i Sion etto, ac a ddewis Ierusalem trachefn.

¹⁸A chodais fy llygaid, ac edrychais, ac wele bedwar corn.

¹⁹A dywedais wrth yr angel yr hwn oedd yn ymddiddan â mi, beth [yw] y rhai hyn? dywedodd yntef wrthif, y rhai hyn yw’r cyrn a wascarant Iuda, Israel, ac Ierusalem.

²⁰A’r Arglwydd a ddangosodd i mi bedwar saer hefyd.

²¹Yna y dywedais, i wneuthur pa beth y daw y rhai hyn? ac efe a lefarodd, gan ddywedyd, y rhai hyn [yw’r] cyrn a wascarasant Iuda, fel na chode vn ei ben: a’r rhai hyn a ddaethant iw tarfu hwynt, ac i daflu allan gyrn y cenhedloedd, y rhai a godant eu cyrn ar wlâd Iuda, iw gwascaru hi.