Read William Morgan Bible 1588 original edition 1.Machabæaid 1 Bible Online

1.Machabæaid 1 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

1.Machabæaid 1

¹1 Wedi marwolaeth Alexander brenin Macedonia. 11 Antiochus yn cymmeryd y deyrnas. 12 Llawer o blant Israel yn gwneuthur ammod â’r cenhedloedd. 22 Antiochus yn daroswng yr Aipht, ac Ierusalem tano. 43 Wedi llosci Ierusalem yn gwneuthur cyfreithiau, yn gorafun cadw cyfraith Dduw. 57 Ac yn gosod ffiaidd-beth anrheithiol ar allor Dduw. Wedi i Alexander o Pacedonia, mab Philip fyned allan o wlâd Cethim, a lladd Darius brenin y Persiaid a’r Mediaid, a theyrnasu yn ei le ef, fel y teyrnasase efe o’r blaen yn Groec,

²Efe a osododd ryfeloedd lawer, ac a enillodd ddinasoedd cedyrn, ac a laddodd frenhinoedd y ddaiar.

³Ac a dramwyodd hyd eithafoedd y byd, ac a yspeiliodd lawer o genhedloedd, a’r ddaiar a ddistawodd ger ei fron ef, ac am hynny ei galon ef a dderchafwyd, ac falchiwyd.

⁴Ac wedi iddo ef gesclu llu cadarn iawn,

⁵Efe a ddarostyngodd wledydd a chēhedloedd a theyrnasoedd, ac ai gwnaeth hwy yn drethawl iddo ef.

⁶Ac wedi hyn efe a glafychodd, ac wybu y bydde marw.

⁷Ac a alwodd am ei wasanaethwŷr anrhydeddus, y rhai a gydfaethesid ag ef oi ieuengtid, ac a gyfrannodd ei deyrnas iddynt hwy, pan oedd efe etto yn fyw.

⁸Wedi i Alexander deyrnasu ddeu-ddeng mlhynedd a marw.

⁹Ei dywysogion ef a gadwasant feddiant, bôb vn yn ei fangre ei hun,

¹⁰Ac hwy oll a osodasant goronau [ar eu pennau] wedi ei farw ef, ai meibion ar eu hôl hwy lawer o flynyddoedd, a drygioni a amlhaodd ar y ddâiar.

¹¹Ac o honynt hwy y daeth y gwreiddin pechadurus Antiochus Epiphanes mab Antiochus y brenin, yr hwn a fuase yn wystl yn Rhufain, ac efe a deyrnasodd yn y ddwyfed flwyddyn ar bymthec ar hugain a chant o frenhiniaeth y Groeg-wŷr.

¹²Yn y dyddiau hynny dynion afreolus a ddaethant allan o Israel, ac a hudasant lawer gan ddywedyd, awn ac gwnawn ammod a’r cenhedloedd y rhai sy o’n hamgylch ni, canys er pan ein gwhaned oddi wrthynt hwy, ni a gawsom lawer o ddryg-fyd.

¹³A’r ymadrodd hwn oedd dda yn eu golwg hwy.

¹⁴A rhai o’r bobl a fuont barod, ac a aethant at y brenin, ac efe a roddes iddynt hwy awdurdod i wneuthur defodau y cenhedloedd.

¹⁵Ac hwy a adailadasant yscol yn Ierusalem yn ôl arfer y cenhedloed.

¹⁶Ac hwy a wnaethant ddienwaediad iddynt ei hunain, ac a giliasant oddi wrth y cyfammod sanctaidd, ac wedi iddynt hwy ymgyssylltu a’r cenhedloedd, hwy a ymroesant i wneuthur drwg.

¹⁷A’r deyrnas oedd barod o flaen Antiochus, ac efe a fwriadodd deyrnasu ar yr Aipht fel y galle efe deyrnasu ar ddwy deyrnas.

¹⁸Ac efe a aeth i mewn i’r Aipht â thorf fawr, â cherbydau, ag Elephannod â gwŷr meirch, ac â llynges fawr,

¹⁹Ac a ddechreuodd ryfela yn erbyn Ptolemeus brenin yr Aipht, a Ptolemues a drôdd allan oi olwg ef, ac ffôdd, a llawer a syrthiasant yn archolledig.

²⁰Ac hwy a enillasant y dinasoedd amddeffynadwy yn nhir yr Aipht, ac Antiochus a gymmerodd yspail yr Aipht.

²¹Ac Antiochus a ddychwelodd wedi iddo ef daro yr Aipht, yn y drydedd flwyddyn a deugein a chant:

²²Ac a aeth i fynu yn erbyn Israel ac Ierusalem â chynnulleidfa fawr.

²³Ac efe a aeth i mewn yn falch i’r cyssegr, ac a gymerodd yr allor aur a’r canhwyll-bren [yr hwn oedd yn dal] y goleuad, ai holl offer ef, a bwrdd [y bara] gosod, a’r cawgiau, a’r dysclau, a’r llwyau aur, a’r llen, a’r coronau, a’r hardd wisc aur yr hon oedd rhyd tu wyneb y Deml, ac efe a dynnodd yr aur oddi arnynt hwy oll.

²⁴Ac efe a gymmerodd yr arian a’r aur a’r dodrefn annwyl, ac a gymmerodd y tryssorau cuddiedic y rhai a gafodd efe, ac wedi iddo ef gymeryd y cwbl, efe a aeth ymmaith iw wlad ei hun.

²⁵Ac efe a wnaeth gelanedd ar ddynion, ac a ddywedodd yn falch tros ben.

²⁶Am hynny y bu galar mawr ym mhlith yr Israeliaid ym mhob lle o’r eiddynt hwy.

²⁷Canys y tywysogion a’r henuriaid a ocheneidiasant, y morwynion a’r gwŷr ieuaingc a lescasant, a thegwch y gwragedd a gyfnewidiwyd.

²⁸Pob priodas-fab a gymmerodd alar, yr hon oedd yn eistedd yn yr stafell briodas oedd mewn tristwch.

²⁹A’r wlâd a gynhyrfodd o herwydd ei thrigolion, a holl dŷ Iacob a syrthiodd mewn cywilydd.

³⁰Wedi dwy flynedd gyfiawn y brenin a ddanfonodd y tywysog yr hwn oedd yn derbyn y deyrn-ged i ddinasoedd Iuda, yr hwn a ddaeth i Ierusalem â thorf drom.

³¹Ac efe a ddywedodd wrthynt hwy eiriau heddychol yn dwyllodrus, ac hwy ai credasāt ef.

³²Felly efe a ruthrodd i’r ddinas yn ddisymmwth, ac ai tarawodd hi â dyrnod mawr, ac a ddestruwiodd lawer o bobl o Israel.

³³Ac a gymmerodd yspail y ddinas, ac ai lloscodd hi â thân, ac a ddestruwiodd ei thai hi ai chaerau oddi amgylch.

³⁴Ac hwy a gaethiwasant y gwragedd a’r plant, ac a feddiannasant yr anifeiliaid.

³⁵Yna yr adeiladasant ddinas Dafydd â chaer fawr gref, ac â thyrau cedyrn, ac ai gwnaethant hi yn gastell cadarn iddynt eu hun.

³⁶Heb law hyn hwy a osodasant y genhedlaeth bechadurus yno, sef y dynion anneddfol, ac hwy a ymgadarnhasant ynddi hi.

³⁷Ac hwy a gludasant arfau a bwyd ac wedi iddynt hwy gasclu yspail Ierusalem ynghyd, hwy ai gosodasant ef yno, ac felly hwy a fuant yn rhwyd fawr.

³⁸Canys yr oedd yn cynllwyn y cyssegr, ac yn gyhuddwr drigionus i Israel bob amser.

³⁹Oddi yno hwy a ollyngent waed diniwed o amgylch y cyssergr, ac a halogent y lle sanctaidd.

⁴⁰A thrigolion Ierusalem a ffoasant oi plegit hwy, a’r dref oedd yn breswylfa i ddieithraid, ac oedd yn estronaidd iw meibion ei hun, ai phlant ei hun ai gadawsant hi.

⁴¹Ei chyssegr hi a anrheithiwyd fel diffaethwch, ei gwyliau hi a droiwyd yn alar, ei Sabbothau yn wradwydd, ei anrhydedd yn ddiddim.

⁴²Fel y buase ei pharch hi, felly y bu ei hammarch hi, ac y troiwyd ei huchelder hi yn alar.

⁴³A’r brenin a scrifennodd at ei holl deyrnas am fod o bawb yn bobl gydt vn, ac ymadel o bob dŷn ai gyfreithiau ei hun.

⁴⁴A’r holl genhedloedd a dderbyniasant orchymyn y brenin.

⁴⁵A llawer o Israel a gytunasant iw wasaneuthu ef, ac a aberthasant i eulynnod, ac a halogasant y Sabboth.

⁴⁶Canys y brenin a ddanfonodd lyfrau gyd â chenadon i Ierusalem, ac i ddinasoedd Iuda fel yr elent hwy ar ôl deddfau dieithriaid y wlad,

⁴⁷I wahardd poeth offrymmau, a bwyd offrwm, a diod offrwm yn y cyssegr,

⁴⁸Ac i halogi y Sabbothau a’r gwyliau,

⁴⁹Ac i ddifwyno y cyssegr a’r sainct.

⁵⁰I adeiladu allorau, a llwynau, a themlau eulynnod, ac i aberthu cig môch, ac anifeiliaid aflan,

⁵¹Ac i ollwng eu meibion yn ddienwaededic i wneuthur eu heneidiau yn ffiaidd â phob peth aflan trwy halogrwydd fel y gollyogent hwy y gyfraith tros gof, ac fel y cyfnewidient hwy ’r holl ddeddfau.

⁵²A’r hwn ni wnele yn ôl gorchymyn y brenin y bydde rhaid iddo farw,

⁵³Efe a scrifennodd at ei holl deyrnas yn ôl yr holl eiriau hyn, ac a wnaeth wiliadwŷr ar yr holl bobl.

⁵⁴Ac a orchymynnodd i ddinasoedd Iuda aberthu ym mhob cyfryw ddinas.

⁵⁵Am hynny llawer o’r bobl a ymgasclasant attynt hwy, pwy bynnac a adawse ’r gyfraith: ac hwy a wnaethant ddrwg yn y wlad.

⁵⁶Ac hwy a wnaethant i Israel lechu mewn lleoedd cuddiedic, [sef] yn eu holl lochesau.

⁵⁷A’r pymthecfed dydd o’r mi’s Calleu yn y bummed flwyddyn a deugain a chant, hwy a adeiladasant ffiaidd beth anrheithiol ar yr allor, ac o fewn dinasoedd Iuda oddi amgylch hwy a adeiladasant allorau.

⁵⁸Ac a arogl-darthasant yn-nrysau ’r tai, ac yn yr heolydd.

⁵⁹Ac a rwygasant lyfrau yr gyfraith y rhai a gawsant hwy, [ac] ai lloscasant [hwy] â thân.

⁶⁰A pha le bynnac y ceid llyfr y cyfammod gyd â neb, ne o’s cydtune neb âr gyfraith efe a leddid wrth orchymyn y brenin.

⁶¹Wrth eu cryfder hwy a wnaent felly i’r Israeliaid a geid bob mis yn y dinasoedd.

⁶²A’r vnfed [dydd] ar hugain o’r mîs wrth aberthu ar yr allor yr hon oedd yn lle yr allor [gyfreithlon,]

⁶³Hwy a laddasant y gwragedd yn-ôl gorchymyn Antiochus, y rhai a barase enwaedu ar eu meibion.

⁶⁴Ac a grogasant y plant bychain wrth eu gyddfau, ac a yspeliasant eu tai hwy, ac a laddasant [y rhai] a enwaedase arnynt hwy.

⁶⁵A llawer yn Israel a ymgadarnhasant, ac a ymsiccrhasant ynddynt eu hunain, na fwytaent bethau aflan.

⁶⁶Ac hwy a gymmerasant feddwi i farw, rhac eu difwyno â bwydydd, a rhag halogi o honynt hwy y cyfammod sanctaidd.

⁶⁷Ac hwy a ddioddefasant farwolaeth, am hynny y bu ddigofaint mawr iawn yn Ierusalem.