Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Machabæaid 8 Bible Online

2.Machabæaid 8 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Machabæaid 8

¹Iudas yn casclu yng-hyd ei lu, 9 Nicanor yn myned yn erbyn Iudas; 16 Iudas yn annog ei filwyr i fod yn ddi-anwadal, 20 yr ydys yn gorch-fygu Nicanor, 27 y mae yr lddewon yn rhoddi diolch yspail i’r ymddifaid a’r gweddwon, 30 yr ydys yn gorch-fygu Timotheus a Bacchides, 35 y mae Nicanor yn ffoi at Antiochus. Yna Iudas Machabeus a’r rhai oeddynt gyd ag ef a aethant yn ddirgel i’r pentrefi, ac a alwasant eu ceraint, ac a gymmerasant y rhai oeddynt yn aros yn-brefydd yr Iddewon, ac a gasclasant yng-hyd chwemîl o wŷr.

²Felly hwy a alwasant ar yr Arglwydd, ar edrych o honaw ar ei bobl, y rhai yr oedd pawb yn eu cystuddio, ac ar fod o honaw yn drugarog wrth y deml, yr hon a ddarfase i’r dynion drwg ei halogi,

³Ac ar dosturio o honaw wrth y ddinas (yr hon ydoedd wedi ei dinistrio, ac agos yn vn a’r llawr) ac ar wrando o honaw ar lef gwaed y rhai a laddasid yn gweiddi arno ef,

⁴Ac ar gofio o honaw anghyfreithlon laddiad y plant gwirion, a’r cabl eiriau a ddywedasid yn erbyn ei enw, ac ar ddangos câs yn erbyn drygioni.

⁵Yna Machabeus wedi cynnull yng-hyd ei lu, a’r cenedloedd heb allu ei wrthwynebu, gan droi o’r Arglwydd ei ddigofaint yn drugaredd,

⁶Efe a ddaeth yn ddisymmwth, ac a loscodd y dinasoedd ar pētrefi, ac a feddiānodd y lleoedd cymhwysaf, gan yrru llawer oi elynnion i ffoi.

⁷Ond yn bennaf efe a arferodd liw nôs wneuthur cyfryw dderfyscoedd, hyd onid aeth y gair oi wroldeb ef i bôb lle.

⁸Ond pan welodd Philip dyfu o’r gŵr hwn yn fuan o fesur ychydig, ac ychydig, ai fôd yn llwyddiannus: efe a scrifennodd at Ptolemeus llywodraethwr Caelosyria a Phenicia, yw swccrio ef yn achosion y brenin.

⁹Yna efe a etholodd Nicanor mab Patroclus, vn oi geraint pennaf, ac ai danfonodd ef, gan roddi o bob rhai o’r cenhedloedd nid llai nag vgain mîl, i ddiwreiddio allan holl genedl yr Iddewon: a hefyd efe a gysylldodd yng-hyd ag ef Gorgias y capten, gŵr cyfarwydd mewn matterion rhyfel.

¹⁰Nicanor hefyd a ordeiniodd am deyrnged y brenin o ddwyfil o dalentau, yr hon a ddyle ’r Rhufein-wŷr ei chael, gan yr Iddewon y rhai a ddelid yn garchororion y cymmerid hi.

¹¹Am hynny efe anfonodd yn y man i’r dinasoedd ar lan y môr, iw hannog hwy i brynu yr Iddewon i fod yn weision iddynt, gan addo y gwerthe [idynt] ddêg a phedwar vgain er vn talent: ond nid ydoedd efe yn ystyrio dial Duw, yr hwn a ddescynne arno ef.

¹²Pan wybu Iudas fod Nicanor yn dyfod, efe a fynegodd i’r rhai oeddynt gyd ag ef fôd y gelynnion yn nesau.

¹³Weithieu yr oedd rhai [o honynt] yn ofnus, y rhai ni choelient i gyfiawnder Duw, ond ffoi a wnaethāt, a myned ymmaith o’r fan honno

¹⁴Rhai eraill hefyd a werthasent yr hyn oll a adawsid, ac ar yr vn waith a weddiasant ar yr Arglwydd, ar waredu o honaw ef hwynt oddi wrth yr annuwiol Nicanor, yr hwn ai gwerthase hwynt cyn dyfod o honynt yng-hyd.

¹⁵Ar er na’s gwnele efe hyn er eu mwyn hwynt, etto [ar ei wneuthur] er mwyn ei gyfammod ai teidiau, ac er mwyn iddynt alw ar ei sanctaidd ai ogoneddus enw ef.

¹⁶Yna Machabeus wedi galw ei wŷr ynghyd, hyd yn nifer chwe mîl, a attolygodd iddynt, na ddigalōnent o blegit eu gelynnion, ac nad ofnent amlder y cēhedloedd y rhai oeddynt yn dyfod arnynt yn ddiachos: ond rhyfela o honynt yn ŵrol, gan osod ger bron eu llygaid y dirdra a wnaethent yn anheilwng i’r lle sanctaidd,

¹⁷A’r gurfa a roddasid i’r ddinas yr hon a watwaresid, a dirymmiad y llywodraeth a dderbyniasent hwy gan eu henafiaid.

¹⁸Canys y maent hwy yn ymddyried mewn arfau a hyfder, ond nyni a ymddyriedwn yn Nuw oll alluog yr hwn a all ddifetha yr rhai ydynt yn dyfod yn ein erbyn, a’r holl fŷd hefyd ag amnaid.

¹⁹Ac hefyd efe a gofiodd idynt gymmorth Duw yr hwn a ddangosasid iw tadau, sef pan syrthiodd cant a phewar vgain a phum mîl tann Senacherib,

²⁰A’r rhyfel a wnaethid yn Babilon yn erbyn y Galatiaid, fel y daethe o honynt hwy eu gyd i’r maes wyth mil, gyd â phedair mil o’r Macedoniaid: a phan amheuodd y Macedoniaid, yr wyth cant hynny a laddasant vgain mîl a chant drwy gymmorth a roddasid iddynt o’r nef, trwy ba vn y derbyniasant lawer o fudd.

²¹Bellach wedi iddo eu cyssuru a’r pethau hyn ai gwneuthyd yn barod i farw dros y cyfreithiau a’r wlâd,

²²Efe a rannodd ei lu yn bedair rhann, ar a wnaeth ei frodyr ei hun yn gapteniaid ar y llu: sef Simon, Ioseph, ar Ionathas, gan roddi i bob vn bymthec-cant o ryfel-wŷr.

²³Ac wedi i Eleazar ddarllen y llyfr sanctaidd a rhoddi iddynt yn arwydd, DRWY help Duw, efe yn gapten y llu blaenaf a aeth ynghyd â Nicanor.

²⁴Ac o herwydd bod yr Holl-alluog yn rhyfela trostynt, hwy a laddasant o’r gelynnion vwch law naw mîl, ac a glwyfasant, ac a gloffasant y rhan fwyaf, ac a yrrasant bawb i ffoi.

²⁵Ac a gymmerasant yr arian oddi ar y rhai a ddaethent iw prynu, ac ai hymlidiasant ym-mhell, ond am fod arnynt eisieu amser hwy a ddychwelasant.

²⁶Canys y dydd o flaen y Sabboth oedd efe, am hynny ni fynnent eu hymlyd hwy ymmhellach.

²⁷Fel hyn hwy a gymmerasant eu harfau, ac a yspeiliasant y gelynnion, ac a gadwasant y Sabboth gan fawr fendithio a moliannu ’r Arglwydd yr hwn ai gwaredase y dydd hwnnw, ac a dywalltase arnynt ddechreuad ei drugaredd.

²⁸Hefyd yn ôl y Sabboth hwy a rannasant rann o’r y spail i’r cleifion, i’r gweddwon, ac i’r ymddifaid, a’r hyn oedd yng-weddill a gymmerasant iddynt eu hun ai plant.

²⁹Ac yn ôl gwneuthur y pethau hyn, a gwneuthur o honynt gyffredin weddi, hwy a attolygasant i’r Arglwydd trugarog gymmodi o’r diwedd âi weision.

³⁰Wedi hynny ar vnwaith hwy a syrthiasant ar vchaf Timotheus a Bachis, ac a laddasant vwchlaw vgain mîl, ac a ennillasant vchel a chadarn gestill, ac a rannasant yspail lawer yn gyffredinol rhyngddynt hwy a’r cleiifon, a’r ymddifaid, a’r gweddwon, a’r henaf-gwŷr diffrwyth.

³¹Hefyd hwy a gasclasant eu harfau ynghyd, ac ai dygasant i leoedd cymmwys, a’r yspail arall a arweinasant i Ierusalem.

³²Hwy a laddasant hefyd Philarches, yr hwn ydoedd gyd â Timotheus, dyn annuwiol, ac vn a ddygase orthrymderau lawer ar yr Iddewon.

³³Yn yr vn ffunyd pan oeddynt yn cadw gŵyl y goruchafiaeth yn eu gwlad, hwy a loscasant Calisthenes yr hwn a loscase ’r pyrth sanctaidd, ac a ffoese i ryw dŷ bychan iw achub ei hun, am hyuny efe a dderbyniodd wobr addas am ei anwiredd.

³⁴A Nicanor annuwiol (yr hwn a ddygase fil o farsiandwŷr i brynu ’r Iddewon)

³⁵Wedi ef ddarostwng trwy help yr Arglwydd gan yr rhai y tybiase efe nad oeddynt ddim, yn gymmeint a gorfod iddo fwrw ymmaith ei addurn wisc, a ffoi trwy ’r canol fôr megis gwibbiad, a dyfod heb adel neb gyd ag ef i Antiochia, a’r ffynniant mwyaf a gafodd efe oedd colli ei lu.

³⁶Fel hyn yr hwn a addawse dalu teyrn-ged i’r Rhufeinwŷr o’r carchororion y rhai oeddynt yn Ierusalem, a ddygod newyddion fod gan yr Iddewon amddeffynnwr, sef Duw: ac oblegit hyn na’s galle nêb wneuthur niwed iddynt, o herwydd eu bôd yn cadw y cyfreithiau a orchymynnase efe iddynt hwy.