Read William Morgan Bible 1588 original edition 4.Esdras 1 Bible Online

4.Esdras 1 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

4.Esdras 1

¹1 Cerydd y bobl am eu hanniolchgarwch. 30 Duw a ddewis bobl eraill os y rhai hyn ni wellhânt. AIL llyfr y prophwyd Esdras mab Sarias, mab Azarias, mab Helchias, mab Sadanias, mab Sadoc, mab Achitob,

²Mab Achia, mab Phinees, mab Heli, mab Amerias, mab Aziei, mab Marimoth, mab Arna, mab Ozias, mab Borith, mab Abisei, mab Phinees, mab Eleazar,

³Mab Aaron o lwyth lefi, yr hwn Esdras oedd garcharor yn nhîr y Mediaid, yn amser Artaxerxes brenin Persia.

⁴A gair ’r Arglwydd a ddaeth attafi gan ddywedyd,

⁵Dos ymmaith, a mynega i’m pobl eu pechodau, ac iw plant eu hanwireddau a wnaethant i’m herbyn, fel y mynegant i blant eu plāt yr vn peth.

⁶Canys pechodau eu tadau a chwanegodd ynddynt, am iddynt fyng-ollwng fi dros gof, ac offrwm i dduwiau dieithr.

⁷Onid myfi ai dug hwynt o dîr yr Aipht, o dŷ y caethiwed: er hynny hwyntwy a’m hannogasant i ddigofaint, ac a ddiystyrâsant fynghyngor.

⁸Tynn wallt dy benn, a bwrw yr holl ddrygioni arnynt hwy, o achos ni buant vfydd i’m cyfraith: ond pobl ydynt anhyddysc.

⁹Pa hŷd y cyd-ddygaf a’r rhai y gwneuthum cymmaint o ddaioni erddynt:

¹⁰Llawer o frenhinoedd a ddifethais i er eu mwyn hwynt, Pharao ai weision, ai holl lu a darewais i.

¹¹A’r cenhedloedd a ddifethais i oi blaen hwynt, ac yn y dwyrain yr anrheithiais bobl dwy dalaith [sef] Tyrus a Sidon, ac a leddais eu holl wrthwyneb-wŷr hwynt.

¹²Llefara dithe wrthynt gan ddywedyd, fel hyn y dywed yr Arglwydd,

¹³Mi a’ch harweinais drwy ’r môr, ac a roddais i chwi heolydd diogel o’r dechreuad, mi a roddais i chwi Moses yn dywysog, ac Aaron yn offeiriad.

¹⁴Rhoddais i chwi oleuni mewn paladr o dân, a rhyfeddodau mawrion a wnaethym yn eich plith: er hyn oll chwi a’m gollyngasoch dros gof medd ’r Arglwydd.

¹⁵Fel hyn y dywed ’r hollalluoc Arglwydd, sofl-ieir oedd yn arwydd i chwi, rhoddais i chwi babellau yn amddffyn, a grwgnach a wnaethoch ynddynt.

¹⁶Ac nid ymlawenhasoch yn fy enw mau fi am ddinistr eich gelynniō, ond grwgnachasoch hyd y dydd hwn.

¹⁷Mae ’r daioni a wneuthym i chwi? oni waeddasoch arnaf pan oeddech newynog yn ’r anialwch:

¹⁸Gau ddyweddyd, pa ham y dygaist ni i’r anialwch hwn i’n lladd? gwell a fuase i ni wasanaethu ’r Aiphtiaid na marw yn ’r anialwch hwn.

¹⁹Y pryd hynny y tosturiais wrth eich galar, a rhoddais i chwi Manna iw fwytta, ac felly y bwyttasoch fwyd angelion.

²⁰Pan oedd syched arnoch, mi a holltais y graig, a’r dwfr a lifodd i’ch diwallu chwi, ac mi a’ch cyscodais rhag y gwrês â dail y coedydd.

²¹Rhoddais i chwi wlâd frâs, a thêg, a bwriais allan o’ch blaen chwi y Canaaneaid, y Phereziaid a’r Philistiaid, beth mwy a wnaf eroch chwi medd ’r Arglwydd:

²²Fel hyn y dywed ’r holl-alluoc Arglwydd, pan oeddech yn ’r anialwch wrth ddwfr chwerw ’r Amoriaid yn sychedic, ac yn cablu fy enw,

²³Ni roddais i chwi dân am eich cabl, ond bwrw prenn a wneuthym i’r dwfr, a’r afon a aeth yn groiw.

²⁴Pa beth a wnaf i ti Iacob: tithe Iuda nid vfuddheit i mi: mi a droaf at y cenhedloedd eraill, ac roddaf iddynt fy henw fel y cadwant fyng-hyfreithiau.

²⁵Gan i chwi fyng-wrthod, minnef a’ch gwrthodaf chwithau, pan dymunoch arnaf fod yn drugarog wrthych ni’s trugarhâf.

²⁶Pan alwoch arnaf ni’s gwrandawaf chwi, o achos i chwi halogi eich dwylo â gwaed, a’ch traed sydd gyflym i lladd celain.

²⁷Ni wrthodasoch fi (yn vnic) medd ’r Arglwydd, ond eich hunain a wrthodasoch.

²⁸Fel hyn y dywed ’r holl-alluog Arglwydd, oni ddeisyfiais arnoch fel y deisyf y tâd ar ei feibion, neu fam ar ei merched, ne fammaeth ar ei rhai bychain,

²⁹Fod o honoch yn bobl i mi, a minne a fyddwn Dduw i chwithau, fôd o honoch yn blant i mi, minne a fyddwn dâd i chwithau:

³⁰Mi a’ch cesclais yng-hyd megis y cascle ’r iâr ei chywion dann ei hadenydd: ond yn awr beth a wnaf i chwi: mi a’ch bwriaf allan o’m golwg.

³¹Pan offrymmoch i mi, mi a drof fy wyneb oddi wrthych, canys mi a wrthodais eich gŵyl arbennic, eich lleuadau newydd a’ch enwaidiadau.

³²Danfonais attoch fyng-wasanaeth-wŷr y prophwydi, y rhai a ddaliasoch, ac a laddasoch a drylliasoch eu cyrph hwynt yn ddarniau, eu gwaed hwy a ddialafi, medd yr Arglwydd.

³³Fel hyn y dywed ’r holl-alluoc Arglwydd: eich tŷ a fydd yn anghyfannedd, mi a’ch bwriaf allan fel y gwna y gwynt i’r sofl.

³⁴Ni bydd eich plant yn genhedloc am iddynt ddiystyru fyng-orchymyn, a gwneuthur ’r hyn oedd ddrwg ger fy mron mau fi.

³⁵Eich tai a roddaf i bobl y rhai a ddeuant, y rhai er na’s clywsant sôn am danaf, etto a gredant ynof, i’r rhai îe er na ddangosais arwyddion, er hynny hwyntwy a wnânt ’r hyn a orchymynnwyf.

³⁶Ni welsant brophwydi, er hynny meddyliant am eu pechodau.

³⁷Mynegaf y grâs a ddangosaf i’r bobl a ddaw, plant pa rai a orfoleddant mewn llawenydd, ac er na’s gwelsant fi â llygaid cnawdol, etto yn’r ysbryd hwy a gredant yn ’r hyn a ddywedais i.

³⁸Ac weithian (fy mrawd) ystyr pa anrhydedd, a gwêl y bobl fydd yn dyfod o’r ddwyrain.

³⁹Rhoddaf iddynt iw harwain, Abraham, Isaac, ac Iacob, Ozeas, Amos, a Micheas, Ioel, Abdias, ac Ionas,

⁴⁰Nahum, a Habacuc, Sophonias, Aggeus, Zachar, a Malachi’r hwn a elwyr hefyd Angel ’r Arglwydd.