Read William Morgan Bible 1588 original edition 4.Esdras 16 Bible Online

4.Esdras 16 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

4.Esdras 16

¹Y dialedd a ddaw ar y byd, cyngor pa fodd yr ymddygir mewn adfyd. Gwae dy di Babilon, ac Asia, gwae dy di ’r Aipht, a Siria:

²Ymwregyswch eich hunain â lliain sach, ac â rhawn, galerwch dros eich plant, byddwch drist: canys eich destruw sydd ger-llaw.

³Cleddyf a ddanfonwyd arnoch, a phwy ai try ef oddi wrthych:

⁴Tân a ddanfonwyd yn eich plith, a phwy ai diffodd ef:

⁵Dialeddau a ddanfonwyd attoch, a phwy ai gyrr hwy ymmaith?

⁶A all neb yrru ymmaith y llew newynog yn y coed: neu a all neb ddiffodd tân pan ddechreuo gynne yn y sofl?

⁷A all vn droi yn ei hôl y saeth a saethodd perchen bŵa cryf:

⁸Y galluog Arglwydd sydd yn danfō y dialeddau, a phwy yw hwn ai gyrr hwy ymmaith:

⁹Y tân a gynneuwyd, ac a enynnodd yn ei lîd, a phwy yw efe ai diffodd:

¹⁰Efe a deifl y mellt, a phwy nid ofna: efe a darana, a phwy ni ddychryn:

¹¹Duw a fygwth, a phwy ni wneir yn friwsion ger ei fron ef:

¹²Y ddaiar ai sylfeini a escydwa, y môr a gyfid ei donnau o’r dyfnder, a’r tonnau sy afrolus, a’r pyscod hefyd ger bron yr Arglwydd, ac o flaen gogoniant ei allu ef.

¹³Canys cref yw deheulau ’r hwn sydd yn annêlu ’r bŵa, a’r saethau a saetha efe ydynt lymmion, ac ni phallant pan ddechreuer eu saethu hwynt i eithaf bŷd.

¹⁴Wele, yr dialeddau a ddanfonwyd, ac ni ddychwelant nes eu dyfod hwy ar y ddaiar.

¹⁵Y tân a gynneuwyd, ac ni’s diffoddir ef, nes iddo losci sylfeini y ddaiar.

¹⁶Fel na ddychwel y saeth yr hon a saetho perchen bŵa cryf: felly ni ddychwel y dialeddau a ddanfonir ar y ddaiar.

¹⁷Gwae fi, gwae fi, pwy a’m gwerid yn y dyddiau hynny:

¹⁸Dechreuad tristwch a galar mawr, dechreuad drudaniaeth a marwolaeth fawr, dechreuad rhyfeloedd, a’r gwŷr galluog a ofnant, dechreuad drygioni a phawb a grynant.

¹⁹Beth a wnaf i yn hyn pan ddel y dialeddau:

²⁰Wele, newyn, a phlâ, blinder a chŷni a ddanfonwyd yn ffrywill i beri i ni wellhau.

²¹Ond er hyn ei gŷd, ni throant oddi wrth eu hanwireddau, ac ni feddyliant bôb amser am y ffrywillau.

²²Wele, bwyd a diod a fydd rhâd ar y ddaiar, fel y tebygant eu bôd wrth eu bodd: a’r prŷd hynny y daw dialedd ar y ddaiar, cleddyf, newyn, ac afrôl mawr.

²³Canys llawer o’r rhai sy yn trigo ar y ddaiar a fyddant feirw o newyn, a’r lleill a ddiango rhag y newyn, y cleddyf ai difetha:

²⁴A’r meirw a deflir allan fel tail, ac ni bydd neb iw cyssuro hwynt: canys y ddaiar a anrheithir, a’r dinasoedd a fwrir i lawr.

²⁵Ac yna ni adewir neb i lafurio ’r ddaiar ac iw hau.

²⁶Y coedydd a roddant ffrwyth, a phwy a dynn y ffrwyth i lawr, ac ai cynhaiafa hwynt:

²⁷Y gwinwŷdd a addfedāt, a phwy ai sathr: canys pôb man a fydd yn ddi bobl:

²⁸Fel y dymuno y naill ŵr weled y llall, neu glywed ei leferydd ef.

²⁹Canys o ddinas, dêc a adewir, a dau o’r maes, y rhai a ymguddiant yn y perthi, ac yn ogofydd y creigiau,

³⁰Fel ped fai dair ne bedair o oliwydd weddi eu gadel yn y man lle y byddo ’r oliwŷdd yn tyfu, neu ym mysc coedydd eraill,

³¹Ne fel pan gascler gwinllan, y rhai a chwiliant y winllan yn ddyfal a adawant tai o’r grawn-win yn eu hôl:

³²Felly y gedi y rhai a chwilio eu tai hwy a’r cleddyf dri neu bedwar yn ôl.

³³A’r ddaiar a adewir yn anghyfannedd, a’r meusydd a heneiddiant, a’r ffyrdd a’r holl lwybrau a dyfant yn llawn o ddrain, am nad ymdeithia neb trwyddynt.

³⁴Y morwynion ieuaingc a âlarant heb wŷr iddynt, y gwragedd a wnânt gwynfan heb eu gwŷr, ai merched a alarant am nad oes amddeffyn iddynt,

³⁵Yn y rhyfel y difethir eu priod hwy, ai gwŷr hwynt a fyddant feirw o newyn.

³⁶Ond chwychwi wasanaeth-wŷr yr Arglwydd, gwrandewch y pethau hyn a merciwch hwy.

³⁷Wele air yr Arglwydd, derbynniwch ef, na chredwch mo ’r duwiau am y rhai y dywedodd yr Arglwydd.

³⁸Wele ’r dialeddau yn nessau, ac ni oedant ddyfod.

³⁹Fel gwraig wrth escor yr hon a ddwg fâb ym mhen y naw-mis, pan ddêl yr amser i escor, poen a ddow ar ei chorph aŵr, neu ddwy, neu dair o’r blaen, a phan âuer yr etifedd nid arhosant amnaid llygad:

⁴⁰Felly nid oeda ’r dialeddau ddyfod ar y bŷd, a’r bŷd a alara, a thristwch-ddaw arno o bôb parth.

⁴¹O fy mhobl gwrandewch arnaf, ymbaratoiwch i’r rhyfel, a byddwch ym mhob drygioni fel pererinnion ar y ddaiar.

⁴²Yr hwn a wertho, bydded fel vn yn ffoi ymmaith: a’r hwn sydd yn prynu, bydded fel vn yn colli:

⁴³A’r hwn a farsiandio, bydded fel vn heb ennill: a’r hwn a adailado fel vn heb gael trigo ynddo.

⁴⁴Yr hwn a hauo, bydded fel yr hwn ni’s medo: yr hwn a dorro y winllan fel yr hwn ni chasclo y grawn-win:

⁴⁵Y rhai a briodant, byddant fel rhai ni chânt blant: a’r rhai ni phriodant, fel gweddwon.

⁴⁶Am hynny y rhai a lafuriant, a lafuriant yn ofer.

⁴⁷Canys dieithraid a fedant eu ffrwyth, ac a ddifethant eu dâ, ac a fwriant i lawr eu tai, ac a gaethgludant eu plant: canys mewn caethiwed, a newyn y cânt blant.

⁴⁸A’r rhai a farsiandîa drwy spelio, pa mwyaf y trwsiant eu dinasoedd, eu tai, eu meddiannau, ai cyrph eu hunain,

⁴⁹Mwyaf y cosbaf inne hwythau am eu pechodau medd yr Arglwydd.

⁵⁰Fel y cenfigenna puttain wrth wraig ônest rinweddol:

⁵¹Felly y casâ cyfiawnder anwiredd pan ymdrwsio hi, ac ai cyhudda hi yn ei hwyneb pan ddêl efe ’r hwn a attalio yr hwn sydd yn ceisio pechod ar y ddaiar.

⁵²Ac am hynny na fyddwch debyg iddi hi nac iw gweithredoedd:

⁵³Canys cyn pen nemor o ennyd, anwiredd a dynnir ymmaith oddi ar y ddaiar, a chyfiawnder a lywodraetha yn eich plith chwi.

⁵⁴Na ddyweded y pechadur na phechodd: canys marwor tāllyd a lysc ar ben yr hwn a ddywedo o flaen Duw ai ogoniant, ni phechais.

⁵⁵Wele ’r Arglwydd a ŵyr holl weithredoedd dynion, eu bwriadau, eu myddyliau at calonnau.

⁵⁶Canys ni ddywedodd efe ond y gair, (gwneler y ddaiar) a hi a wnaethbwyd: gwneler y nefoedd, a hwynt a wnaethbwyd.

⁵⁷Gan ei air ef y gwnaethbwyd y sêr, ac efe a ŵyr eu rhifedi hwynt.

⁵⁸Efe a chwilia waelodion y dyfnderoedd, ai tryssor, mesurodd y môr, a’r hyn sydd ynddo.

⁵⁹Efe a gaeodd y môr yng-hanol y dyfroedd, at ai air y crogodd efe y ddaiar ar y dyfroedd.

⁶⁰Efe a dana ’r nefoedd fel crom-glwyd, ac ar y dyfroedd y gwnaeth efe hi.

⁶¹Yn y diffaethwch a’r anialwch sych y gwnaeth efe ffynhonnau o ddwfr, a llynnoedd ar bennau ’r mynyddoedd, fel y galle ’r afonydd dywallt i lawr oddi ar y creigiau, i ddyfrhau y ddaiar.

⁶²Efe a wnaeth ŵr, ac a roddes ei galon yng-hanol ei gorph, a rhoddes iddo ef anadi enioes a deall.

⁶³Ie, ac ysbryd y galluog Dduw, ’r hwn a wnaeth bôb peth, ac a chwiliodd waelodion dirgelwch y ddaiar,

⁶⁴Efe a ŵyr eich amcānion a’ch bwriadau, a pha beth yw eich meddwl pan bechoch, a phan fynnoch guddio pechodau.

⁶⁵Am hynny y ceisiodd, ac y chwiliodd yr Arglwydd am eich holl weithreddoedd chwi, ac efe a’ch cyhudda.

⁶⁶A phan ddyger eich pechodau chwi allan, bydd cywilydd arnoch o flaen dynion, a’ch pechodau eich hunain a’ch cyhuddant yn y dydd hwnnw.

⁶⁷Pa beth a wnewch: neu pa fodd y cuddiwch chwi eich pechodau o flaen Duw ai angelion?

⁶⁸Wele, ’r Arglwydd ei hun sydd farnŵr, ofnwch ef: peidiwch a phechu, a gollyngwch dros gof eich anwireddau, na fydded: chwi a wneloch mwy â hwynt: felly yr arwain Duw chwi, ac a’ch gwared chwi oddi wrth bôb blinder.

⁶⁹Canys wele, gwrês lliaws mawr a gynneuwyd arnoch chwi, a hwy a ddygant ymmaith rai o honoch, ac a’ch lladdant yn fwyd iw delwau.

⁷⁰A’r rhai a gydtunaut â hwynt a watwarir, a ddiystyrir, ac a sathrir dann draed.

⁷¹Canys fe fydd ym mhob lle, ac ym mhob dinas lawer yn codi yn erbyn y rhai a ofnant yr Arglwydd.

⁷²Hwy a fyddant fel gwŷr ynfydion, nid arbedant neb, hwy a anrheithiant ac a laddant y rhai a fyddant etto yn ofni ’r Arglwydd:

⁷³Canys cymmerant eu da oddi arnynt, ac ai bwriant allan oi tai.

⁷⁴Yna y ceir gŵybod pwy yw fy netholedigion mau fi, a phrofir hwynt fel yr aur yn y tân.

⁷⁵Gwrandewch chwi fy annwylyd (medd yr Arglwydd) wele, dyddiau ’r helbul sy ger llaw, ond mi a’ch gwaredaf rhagddynt.

⁷⁶Nac ofnwch, ac na ddigalôn̄wch, canys Duw yw eich capten.

⁷⁷Y rhai a gadwant fyng-orchymynnion a’m deddfau mau fi (medd yr Arglwydd) na phwysed eich pechodau chwi i lawr, ac nac ymdderchafed eich anwireddau.

⁷⁸Gwae y rhai sy yn rhwym gan eu pechodau, ac wedi eu gorchguddio ai hanwireddau, fel maes wedi ei gaeu â pherthi, ai lwybr wedi ei guddio â drain, fel na allo neb fyned y ffordd honno: caewyd ef i fynu, a bwriwyd ef i’r tân yn dragywyddol iw ddifetha. Terfyn pedwerydd llyfr Esdras.