Read William Morgan Bible 1588 original edition 4.Esdras 3 Bible Online

4.Esdras 3 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

4.Esdras 3

¹4 Y rhyfeddodau a wnaeth Duw iw bobl. 31 Esdras yn rhyfeddu fod Duw yn dioddef i’r Babiloniaid pechadurus gael y llaw vchaf ar ei bobl ei hun. Y Ddecfed flwyddyn ar hugain yn ôl destruwiad y ddinas, yr oeddwn o fewn Babilon yn gorwedd ar fyng-wely yn drallodus, a’m meddyliau oeddynt yn dyfod i fynu ar fynghalon.

²Canys gwelais ang-hyfanneiddrwydd Sion, a digonolrwydd trigolion Babilon.

³A’m hysbryd a gynhyrfwyd yn ddirfawr, a dechreuais ddywedyd wrth y Goruchaf eiriau ofnadwy, gan ddywedyd,

⁴O Arglwydd a llywydd, dywedaist yn y dechreu pan osodaist y ddaiar (a hyn dy hun yn vnic) a phan roddaist orchymyn i’r bobl.

⁵A phan roddaist i Adda gorph marw, ond efe oedd greadur dy ddwylaw, a chwythaist ynddo ef anadl bywyd, ac efe a wnaethbwyd yn fyw ger dy fron di.

⁶A dygaist ef i Barâdwys yr hon a blannase dy ddwylo dy cyn dwyn o’r ddaiar ei ffrwyth.

⁷A gorchymynnaist iddo ef garu dy ffordd di, ac efe ai gwrthododd hi: ac allan o law ti a ordeiniaist iddo ef farwolaeth, ac iw heppil o honaw ef y daeth cenhedloedd, llwythau, pobl, a chenhedlaethau anelrif.

⁸A phob cenedl a rodiodd wrth ei hewyllys ei hun, a gwnaethant bethau rhyfedd yn dy olwg di, a diystyrâsant dy orchymynnion.

⁹Ond yn ôl ennyd o amser ti a ddugaist y diluw ar vchaf presswylwŷr y ddaiar, a difethaist hwynt.

¹⁰Ac felly y digwyddodd i bawb o honynt, feli Adda farw, a dyfod y diluw ar y rhai hynn.

¹¹Er hynny ti a adewaist vn Noah ai deulu, ac o honaw efy daeth pôb cyfiawn.

¹²A digwyddodd, pan ddechreuodd y rhai oeddynt yn presswylio ar y ddaiar amlhau, a phā oedd eiddynt lawer o blant, a phan oeddynt yn bobl ac yn genedl fawr, dechreuasant wneuthur mwy o anwiredd nâ’r rhai cyntaf.

¹³A digwyddodd, pan oeddynt yn annuwiol ger dy fron di, ddewis o honot it ŵr o honynt a elwyd Abraham.

¹⁴A hwnnw a geraist, a dangosaist iddo ef yn vnic dy ewyllys.

¹⁵A gwnaethost ag ef gyfammod tragywyddol, a dywedaist-wrtho, na wrthodit byth ei hâd ef.

¹⁶A rhoddaist iddo ef Isaac, ac i Isaac y rhoddaist Iacob ac Esau, ac Iacob o ddewisaist, a gwrthodaist Esau, ac Iacob a aeth yn genedl fawr.

¹⁷A phan ddygaist ei heppil ef allan o’r Aipht, ti ai derchefaist hwynt i fynydd Sinai,

¹⁸A gogwyddaist y nefoedd, ac a siccrheaist y tir, a chynhyrfaist y ddaiar, a gwnaethost i’r dyfnderoedd ofni, a thrallodaist y bŷd.

¹⁹A’th ogoniant a aeth drwy bedwar porth o dân, a daiar-gryniadau, gwynt, ac oerni fel y gellit roddi cyfraith i hâd Iacob, a diwydrwydd i genhedlaeth Israel.

²⁰Ac ni thynnaist oddi wrthynt hwy y galon ddrwg, fel y galle dy gyfraith ddwyn ffrwyth ynddynt hwy.

²¹Canys yr Adda cyntaf yn dwyn calon ddrwg a droseddodd ac a orchfygwyd, a phawb a’r a anwyd o honaw ef.

²²Fel hyn yr arhosodd gwendid, a’r gyfraith yng-halonnau ’r bobl, gyd â drygioni ’r gwreiddin, a’r hyn oedd dda a ymadawodd, a’r drwg a arhosodd.

²³Ac felly ’r amseroedd a gerddasant, a’r blynyddoedd a ddarfuant, a chodaist i fynu it wâs a elwyd Dafydd,

²⁴A pheraist iddo ef adailadu dinas i’th enw di, ac offrwm it yno thûs ac aberthau.

²⁵A hynny a wnaethpwyd dros lawer o flynyddoedd, a phresswyl-wŷr y ddinas a ymadawsant [â thi.]

²⁶Gan wneuthur ym mhob peth fel Adda ai holl genhedlaeth, canys calon ddrwg oedd ganddynt hwythau hefyd.

²⁷Ac felly y rhoddaist dy ddinas i ddwylo dy elynion.

²⁸A wnant hwy sydd yn presswilio yn Babilon ddim gwell, fel y caent hwy lywodraethu Sion:

²⁹A phan ddaethum yno, a gweled drygioni aneirif, a’m henaid a welodd lawer o droseddwŷr yn y ddecfed flwyddyn ar hugain hon, a’m calon a ddeffygiodd.

³⁰Canys gwelais fel y cyd-ddygaist â hwynt yn pechu, ac arbedaist y drwg weithredwŷr, a difethaist dy bobl dy hun, a chedwaist dy elynion, ac ni’s dangosaist hyn.

³¹Ni fedraf feddwl pa fodd y dylid gadel y ffordd hon, ai gwell y gwnânt hwy o Babilon, na hwy o Sion:

³²Neu a oes bobl yw cael a’th edwyn di heb law pobl Israel: neu, pa hiliogaeth a gredodd i’th gyfammodau di fel Iacob:

³³Ac er hynny ni’s gwelir moi gwobr hwynt, ac nid oes ffrwyth iw llafur hwy: canys aethym yma a thraw drwy ’r cenhedloedd, a gwelaf hwynt yn oludog ar ni’s meddyliant am dy orchymynnion di.

³⁴Am hynny, pwysa mewn clorian ein pechodau ni, ai hanwireddau hwynt sy yn presswylio yn y bŷd: ac ni cheffir dy enw ond yn Israel.

³⁵Neu pa bryd ni phechodd yn dy olwg di y rhai sydd yn presswylio ar y ddaiar: neu pa bobl a gadwodd felly dy orchymynnion:

³⁶Cei ŵybod mai Israel a gadwodd dy orchymynnion, ac nid y cenhedloedd.