Read William Morgan Bible 1588 original edition 4.Esdras 6 Bible Online

4.Esdras 6 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

4.Esdras 6

¹1 Duw a welodd y cwbl o’r blaen yn ei ddirgelwch, ac efe sydd awdur iddynt. AC efe a ddywedodd wrthif, yn nechreuad y byd, a chyn gosod ei derfynau, a chyn chwythu o’r gwynioedd,

²Cyn clywed trwst y taranau, a chyn gweled disclaerdeb y mellt, a chyn gosod sail Paradwys,

³A chyn gweled y blodau prydferth a chyn cadarhau y rhinweddau, a chyn casclu yng-hyd y llu aneirif o angelion.

⁴Cyn derchafu vchelder yr awyr, cyn henwi mesuroedd y ffurfafen, a chyn gwresogi o’r ffumerau yn Sion:

⁵Ac o flaen chwilio am y blynyddoedd presennol, a chyn gwrthod dychymygiadau y neb sydd y pryd hyn yn pechu, a chyn selio y rhai a gadwasant y ffydd fel tryssor,

⁶Y pryd hynny meddyliais, a gwnaethbwyd hwynt oll trwofi, ac nid trwy arall: ai diwedd hwynt fydd hefyd trwofi, ac nid trwy arall.

⁷Atebais gan ddywedyd, pa beth yw rhanniad yr amseroedd: a pha bryd y bydd diweddiad y cyntaf, a dechreuad yr olaf?

⁸Ac efe a ddywedodd wrthif, o Abraham hyd Isaac, pan anwyd iddo ef Iacob ac Esau, llaw Iacob yn y dechreu a ddaliodd sodl Esau:

⁹Canys Esau yw diwedd y byd hwn a Iacob yw dechreu y byd sydd i ddyfod.

¹⁰Llaw dyn rhwng sodl a llaw, na ofyn i mi mwy Esdras.

¹¹Atebais gan ddywedyd, ô Arglwydd llywydd, os cefais ffafor yn dy olwg di,

¹²Attolwg dangos i’th wâs derfyn dy arwyddion, y rhai y dangosaist i’m rann o honynt y nos ddiwethaf.

¹³Ac efe a’m hatebodd gan ddywedyd, cyfot ar dy draed, a gwrando lef gref soniarus.

¹⁴Daw fel daiar-gryn, ond y lle yr ydwyt yn sefyll arno nid yscog.

¹⁵Gan hynny pan lefaro efe, na ofna di, canys am y diwedd y bydd y gair, ac am sylfaen y ddaiar y deallir ef.

¹⁶O herwydd y gair o hynny a gryn ac a gynhyrfa, canys eu diwedd hwynt sydd raid ei newid.

¹⁷A digwyddodd pan glywais, mi a godais ar fy nhraed a gwrandewais, ac wele lef yn llefain, ai sŵn ydoedd fel sŵn llaweroedd o ddyfroedd.

¹⁸Ac hi a ddywedodd, y dyddiau sydd yn dyfod pan ddechreuwyf nessau i ymweled â phresswylwŷr y ddaiar.

¹⁹A phan ddechreuwyf a’r rhai a ddrygodd yn anghyfiawn ai hanghyfiawnder, a phan gyflawner darostyngiad Sion.

²⁰A phan selier y byd yr hwn a ddechreu fyned heibio, yr arwyddiō hyn a wnafi, y llyfrau a agorir o flaen yr holl ffurfafen, a phawb a gaiff weled ar vnwaith.

²¹A phlant blwyddiaid a lefarant, a gwragedd beichiogion a escorant ar blant cyn eu hamser ar ben y tri-mis a’r pedwar-mis, a byw fyddant, a chyfodir hwynt i fynu.

²²Ac yn ddisymmwth yr ymddengis y mānau a hauwyd fel y mannau ni’s hauwyd, a’r celloedd llawn a fyddant wâg yn ddisymmwth.

²³A’r vdcorn a gân, a phwy bynnac ai clyw ef a ddychryn yn ddisymmwth.

²⁴A’r pryd hynny yr ymladd cyfeillion ai gilydd fel pe byddent gelynion, a’r ddaiar a ddychryn gyd â hwynt, a’r ffynhonnau a safant, ac ni redant dros dair awr.

²⁵A phwy bynnac a ddiango rhag y pethau hyn oll a ddangosais i ti, a fydd gadwedic, ac a gaiff weled fy iechydwriaeth, a diwedd eich byd chwi.

²⁶Y rhai a dderbynniwyd a welant, y rhai ni phrofasant angeu er pan eu ganwyd hwyni, calon y presswylwŷr a newidir ac a droir i feddwl arall.

²⁷Canys bwrir ymmaith ddrygioni a diffoddir twyll.

²⁸A ffydd a flagura, a llygredigaeth a orchfygir, a gwirionedd yr hon a fu cyhyd yn ddiffrwyth a ddangosir.

²⁹A phan ymddiddanodd efe â myfi, wele mi a edrychais arno ef (bob ychydig, ac ychydig) yr hwn a safe ger fy mron.

³⁰Ac efe a ddywedodd y geiriau hyn wrthif, daethum i ddangos it amser y nos sydd yn dyfod.

³¹Os tydi a weddii etto, ac os ymprydi etto saith niwrnod, dangosaf it trachefn fwy o’r hyn a glywais am y dydd hwn.

³²Canys y Goruchaf a glywodd dy leferydd, y Galluog a welodd dy iniondeb, ac a ragwelodd y diweirdeb yr hon oedd gennit o’th ieuengtid

³³Ac am hyn efe a’m hanfonodd i ddangos it y pethau hyn oll, ac i ddywedyd wrthit, bydd gyssurus, ac nac ofna.

³⁴Ac na phryssura gyda yr amseroedd a aethant heibio i fyfyrio oferedd, fel na phryssurech di oddi wrth yr amseroedd diwethaf.

³⁵Ac yn ôl hyn yr ŵylais trachefn, ac ymprydiais saith niwrnod eraill, fel y gallwn gyflawni y tair wythnos y rhai a ddywedase efe wrthif.

³⁶A’r wythfed nôs yr oedd fyng-halon yn fy mlino trachefn, a dechreuais ddywedyd ger bron y Goruchaf.

³⁷Canys fy yspryd a enynnodd yn ddirfawr a’m henaid oedd mewn caledi.

³⁸A dywedais, ô Arglwydd ti a ddywedaist wrth dy greadur o’r dechrau yn y dydd cyntaf gan ddywedyd, gwneler nef a daiar, a’th air a aeth yn weithred berffaith.

³⁹A’r amser hwnnw yr ydoedd yr yspryd, a’r tywyllwch oedd o amgylch, a distawrwydd a sain lleferydd dŷn nid oedd oddi wrthit ti.

⁴⁰Yna y gorchymynnaist ddwyn allan oleuni disclaer o’th dryssorau fel yr ymddangose dy waith.

⁴¹A’r ail dydd y gwnaethost yspryd y ffurfafen a gorchymynnaist iddo ef ymrannu a gwneuthur dosparth rhwng y dyfroedd, fel y galle y naill ran fyned i fynu, a’r rhan arall aros i wared.

⁴²A’r trydydd dydd y gorchymynnaist i’r dyfroedd ymgasclu yn seithfed ran o’r ddaiar, chwe rhan i’r byd a sychaist ac a gedwaist fel y galle ddynion arnynt lafurio a hau ger dy fron di.

⁴³Dy air di a gerddodd, a’r gwaith a gyflawnwyd allan o law.

⁴⁴Canys yn ddisymmwth yr oedd ffrwyth mawr aneirif, a llawer o felusdra o bob rhywogaeth, a llysieuau o ddigolledic liwiau, ac aroglau rhyfedd anianawl, a hyn a wnaethpwyd y trydydd dydd.

⁴⁵Y pedwerydd dydd y gorchymynnaist wneuthur goleuni yr haul, a llewyrch y lleuad, a threfn y sêr.

⁴⁶A gorchymynnaist iddynt wasanaethu y dyn yr hwn a wnait.

⁴⁷A’r pumed dydd, dywedaist wrth y seithfed ran lle yr ydoedd y dyfroedd wedi ymgasclu yng-hyd, am iddi ddwyn anifeiliaid, ac adar, a physcod ac felly y bu.

⁴⁸Y dwfr mud ac heb fywyd, y rhai a orchmynnwyd wrth amnaid Duw, a ddygodd anifeiliaid, fel y galle y cenhedloedd ddangos dy ryfeddodau.

⁴⁹Yna y cedwaist ddau enaid, vn a elwaist Enoch, a’r ail a elwaist Leuiathan.

⁵⁰A didolaist y naill oddi wrth y llall: canys y seithfed ran lle yr ydoedd y dyfroedd wedi ymgynnull, ni’s galle eu dal hwynt.

⁵¹A rhoddaist i Enoch y naill ran yr hon a sychwyd y trydydd dydd, fel y galle efe aros yno, lle y mae mil o frynnau.

⁵²Ond i Lefiathan y rhoddaist y seithfed rann yr hon sydd wlŷb a chedwaist ef i ddifetha y pethau a fynech a phan y mynech.

⁵³A’r chweched dydd y gorchymynnaist i’r ddaiar ddwyn o’th flaen di anifeiliaid, bust-filod ac ymlusciaid.

⁵⁴Ac vwch y pethau hyn y rhoddaist Adda, ’r hwn a ordeiniaist yn dywysog ar dy holl weithredoedd a wnaethost, ac o honaw ef y daethom oll, a’th bobl a ddewisaist.

⁵⁵A’r pethau hyn oll a ddywedais ger dy fron di ô Arglwydd, canys er ein mwyn ni y gwnaethost y byd.

⁵⁶A’r bobl eraill a anwyd o Adda, dywedaist nad ynt ddim, ond tebyg ynt i boeryn, a chyffelybaist eu hamldra i ddiferiad o lestr.

⁵⁷Ac yn awr ô Arglwydd, wele y cenhedloedd hynny y rhai a ddirmygit a ddechreuant arglwyddiaethu arnom ni, a’n difetha.

⁵⁸A ninnau dy bobl di (y rhai a elwaist yn vnigenedic, yn gyntaf-anedic, a’r rhai a’th gar di yn gu) a roddwyd iw dwylo hwynt.

⁵⁹Ac os gwnaethbwyd y byd er ein mwyn ni, pan ham na chawn feddiannu etifeddiaeth gyd a’r byd: pa hyd y peri hyn?