Read William Morgan Bible 1588 original edition 4.Esdras 8 Bible Online

4.Esdras 8 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

4.Esdras 8

¹6 Gweithredoedd Duw sydd yn rhagori. 20 Mae Esdras yn gweddio drosto ei hun a thros y bobl. 39 A ddewid o iechydwriaeth i’r cyfiawn. AC efe a’m hattebodd gan ddywedyd, y Goruchaf a wnaeth y byd hwn i lawer, ond y byd a ddau i ychydig.

²Esdras, dangosaf i ti gyffelybrwydd fel pan ofynech i’r ddaiar, hithe a’th atyb ei bôd yn rhoddi llawer o bridd, o’r hwn y gwneir llestri pridd, ond ychydig o’r hwn y daw ’r aur allan: felly y mae am waith y byd hwn.

³Llawer a wnaethbwyd, ond ychydig a gedwir.

⁴Yna yr atebais gan ddywedyd, (ô fy enaid) llwngc di synnwyr, ac thraflyngca ddeall:

⁵Canys cytunaist i wrando, ac ewyllyscar ydwyt i brophwydo: canys nid oes i ti hwy o amser na’r fuchedd hon.

⁶O Arglwydd, oni roddi genad i’th wâs i erfyn arnat, ar i ti roddi hâd ein calon, ac adeiladu ein deall fel y dêl ffrwyth o honaw, fel y gallo pôb dyn llygredic fyw: pwy a all aros yn lle dyn:

⁷Canys ti wyt vnic, a ninnau oll ydym vn weithred dy ddwylaw, fel y dywedaist.

⁸Canys pan lunier y corph yn y groth, a phan roddech yr aelodau, dy greadur a gedwir mewn tân a dwfr, a naw mîs y dioddef dy waith y creadur a luniwyd ynddi.

⁹Ond y peth sydd yn cadw, a’r peth a gedwir, a ddiangant ill dau: a phan ddelo ’r amser, y groth a gadwed a geidw y pethau a fagwyd ynddi.

¹⁰Canys gorchymynnase i’r aelodau, yn enwedic i’r dwyfronau roddi llaeth i ffrwyth y dwyfronnau.

¹¹Fel y gallo y peth a wnaethost, ac a luniaist gael ei fagu dros amser, hyd oni threfnech ef a’th drugaredd.

¹²Magaist ef drwy dy gyfiawnder, dyscaist ef yn dy gyfraith, a cheryddaist ef a’th ddeall,

¹³A marwoleithi ef fel dy greadur, a bywhei ef fel dy waith.

¹⁴Os destruwi, gan hynny y peth a luniwyd, ac a wnaethbwyd drwy gymmaint o boen wrth dy orchymyn di, hawdd oedd i ti beri cadw y peth a wnaethbwyd.

¹⁵Gan hynny Arglwydd mi a ddywedaf, (am bôb dŷn yn gyffredinol ti a wyddost fwy) ond dros dy bobl, am y rhai yr ydwyf yn drist.

¹⁶Ac am dy etifeddiaeth, dros y rhai yr ydwyf yn galaru, ac Israel am yr hwn yr ydwyf, drist, ac Iacob er mwyn pwy yr ydwyf yn athrist.

¹⁷Am hynny y dechreuaf weddio ger dy fron di drosof fy hun, a thostynt hwy: canys gwelaf ein beiau ni y rhai sy yn y bŷd.

¹⁸Ond mi a glywais gyflymdra y barnwr sydd yn dyfod.

¹⁹Am hynny gwrando fy lleferydd, a deall fyng-eiriau, a pharablaf ger dy fron di. Dymma ddechreu geiriau Esdras cyn ei escyniad ef:

²⁰O Arglwydd, ty di ’r hwn ydwyt yn presswylio yn y byd yr hwn wyt o’r vchelder yn gweled pethau yn y nefoedd ac yn yr awyr:

²¹Eisteddle ’r hwn ni’s gellir ei phrisio, ai ogoniant ni’s gellir moi gynnwys, o flaen yr hwn y mae ’r lluoedd o angelion yn sefyll dan grynu,

²²(Cadwedigaeth y rhai a droir mewn gwynt a thân) yr hwn y mae ei eiriau yn wîr, ai orchymynnion yn ddianwadal, ai ddeddfau yn ofnadwy,

²³Ai ôlwg sydd yn sychu ’r dyfnder, ai ddicllonedd ef sydd yn gwneuthur i’r mynyddoedd doddi, ai wirionedd sydd yn dwyn testiolaeth:

²⁴O gwrando weddi dy wâs, ac ystyria a’th glustiau ddeisyfiad dy greadur,

²⁵Canys tra fyddwyf byw y llefaraf, a thra medrwyf ddeall yr atebaf.

²⁶Na cedrych ar bechodau dy bobl, ond ar y rhai sy yn dy wasanaethu mewn gwirionedd.

²⁷Na phrissia ar ddrwg amcannion y cenhedloedd: ond ar ddymuniad y rhai sy yn cadw dy destiolaethau o ewyllys eu calonnau.

²⁸Na feddwl am y rhai a rodiodd yn ffuantus ger dy fronn di, ond meddwl am y rhai yn ôl dy ewyllys a adnabuant dy ofn.

²⁹Nac ewyllysia ddifetha y rhai a ymddugasant yn anifeiliaidd: ond edrych ar y rhai a ddyscasant dy gyfraith yn berffaith.

³⁰Na chymmer ddigofaint wrth y rhai sydd waeth nag anifeiliaid: ond câr di hwynt a ymddyriedant yn wastadol yn dy gyfiawnder a’th ogoniant.

³¹Canys yr vn clefyd sydd arnom ni a’n tadau, ac o’n plegit ni bechaduriaid y gelwir di yn drugarog.

³²Canys os trugarhei wrthym, fe a’th elwir yn drugarog wrthym ni y rhai sy heb weithredoedd cyfiawnder.

³³Canys y rhai cyflawn a’r a roddasant yng-hyd lawer o weithredoedd da, a dderbyniant oi gweithredoedd wobr.

³⁴Ond pa beth yw dŷn pan ddigiech wrtho ef: ne pa beth yw ’r genhedlaeth lygredig farwol hon, pan fyddech morr chwerw wrthi hi:

³⁵Canys yn wîr, nid oes vn ym mhlith y rhai a aned heb wneuthur drygioni, ac nid oes vn ym mhlith y rhai cyfiawn heb wneuthur ar fai.

³⁶Canys am hyn ô Arglwydd, canmholir dy gyfiawnder a’th ddaion di os byddi drugarog wrth y rhai nid ydynt gyfoethogion ô weithredoedd di.

³⁷Yna i’m hatebodd gan ddywedyd, peth a ddywedaist yn dda, a hynny a gyflawnir yn ôl dy eiriau.

³⁸Canys yn wir, nid ystyriaf weithredoedd y rhai a bechasant cyn marwolaeth, a chyn barnedigaeth a destruw:

³⁹Ond llawenychaf am weithredoedd a myddyliau y rhai cyfiawn, a myddyliaf hefyd y pererindod, yr iechydwriaeth, ar gwobr a gânt.

⁴⁰Fel y dywedais yn awr, felly y digwydd.

⁴¹Canys fel y mae ’r llafurwr yn hau llawer o hâd ar y ddaiar, ac yn plannu llawer o goed, ac etto nid yw y peth a hauwyd ac a blannwyd, bôb amser yn ddiogel, nac yn gwreiddio: felly y mae am y bobl y rhai a hauwyd yn y byd, ni byddant oll gadwedic.

⁴²Yna yr atebais ac y dywedais, os cefais ras, gâd i’m ddywedyd.

⁴³Fel y diflanna hâd y llafurwr, oni daw efe i fynu, a derbyn dy law di yn ei amfer cyfaddas, ne os daw gormod glaw arno, ai lygru ef:

⁴⁴Felly hefyd y derfydd am ddyn, yr hwn a wnaeth dy ddwylaw di, ac sydd debyg i’th ddelw di, ac am ei fod yn debyg i ti er mwyn yr hwn y gwnaethost bôb peth, a chyffelybaist ef i hâd y llafur-wr.

⁴⁵Na fydd ddigllon wrthym ô Arglwydd, ond arbed dy bobl, a chymmer drugaredd ar dy etifeddiaeth: canys trugarog fyddi wrth dy greadur.

⁴⁶Yna efe a’m hatebodd gan ddywedyd, y pethau cydrychol sy i’r rhai cydrychol, a phethau ar ddyfod sydd i’r rhai sydd yn dyfod.

⁴⁷Canys mae llawer i ti yn ôl etto, fel y gallech garu fyng-hreadur yn fwy na myfi: Ond mi a nescais lawer gwaith attat ti ac atto yntef, ond ni neseais erioed at yr anghyfiawn.

⁴⁸Ac yn hyn hefyd yr ydwyt yn rhyfedd ger bron y Goruchaf,

⁴⁹Am i ti dy vfuddhau dy hun fel yr oedd weddus i ti, ac ni’s tybiaist dy hun yn deilwng i heuddu clôd ym mhlith y rhai cyfiawn.

⁵⁰Canys llawer o drueni mawr sydd i’r rhai a eris yn y byd yn y pen diwethaf, am iddynt rodio mewn balchder mawr.

⁵¹Ond dysc di drosot ty hun, ac edrych am ganmholiaeth y rhai tebyg i ti.

⁵²Canys i chwychwi yr agorwyd paradwys, plānwyd pren y bywyd, yr amser a ddaw a ddarparwyd, helaethrwydd sydd barod, y ddinas a gorphwysora a ordeniwyd a adeiladwyd i chwi îe a doethineb a daioni perffaith.

⁵³Gwreiddin drygioni a gadwyd oddi wrthych, gwendid a llwgr a guddiwyd oddi wrthychi a llygrydigaeth a ffy i vffern tan angof.

⁵⁴Galar a aeth ymmaith, a thryssor tragwyddoldeb a ddangosir yn y diwedd.

⁵⁵Ac am hynny nac ymofyn mwy am rifedi y rhai colledig.

⁵⁶Canys pan gawsāt rydd-dit, dibrissiasant y Goruchaf diystyrasant ei gyfraith, a gwrthodasant ei ffyrdd ef.

⁵⁷Heb law hynny, sathrasant ei rai cyfiawn ef.

⁵⁸A dywedasant yn eu calonnau, nid oes Dduw, a hynny o’r gwir waith ddioddef, canys meirw fyddant.

⁵⁹Canys fel y darparwyd i chwi y pethau a ddywedais, felly y darparwyd iddynt hwythau syched a llafur: canys nid ewyllys Duw oedd i ddyn fethu.

⁶⁰Ond y rhai a wnaethbwyd a halogasant enw y neb ai gwnaeth hwy, ac ydynt anniolchgar i’r hwn a ddarparodd iddynt fywyd.

⁶¹Am hynny y mae fy marn i ger-llaw.

⁶²Ni ddangosais i y pethau hyn i bawb ond i ychydic, hynny yw i ti, ac i’th gyffelyb: yna yr atebais gan ddywedyd,

⁶³Wele, Arglwydd, yn awr y dangosaist i mi y rhifedi arwyddion, y rhai a ddechreui eu gwneuthur yn yr amser diwethaf: ond ni ddangosaist i mi pa amser y gwnait hwy.