Read William Morgan Bible 1588 original edition Mathew 14 Bible Online

Mathew 14 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Mathew 14

¹1 Tyb Herod am Grist. 3 Carchar Ioan a’i ddihenydd. 23 Iesu yn porthi pum mil o bobl â phum torth, 23 Ac yn rhodio ar y môr. Y Pryd hynny y clybu Herod y Tetrarch sôn am yr Iesu,

²Ac efe a ddywedodd wrth ei weision, hwn yw Ioan fedyddiwr, efe a gyfodes o feirw, ac am hynny y mae gwrthiau yn gweithio ynddo ef.

³Canys Herod a ddaliase Ioan, ac a’i rhwymase, ac a’i dodase yng-harchar o blegit Herodias gwraig Philip ei frawd ef.

⁴Canys Ioan a ddywedodd wrtho, nid cyfraithlawn i ti ei chael hi.

⁵Ac phan oedd yn ei frŷd ef ei roddi ef i farwolaeth, efe a ofnodd y bobl, canys hwy a’i cymmerent ef fel prophwyd.

⁶Eithr pan gadwyd dydd genedigaeth Herod, y dawnsiodd merch Herodias ger eu bronn hwy, ac a ryngodd fodd Herod.

⁷Fel yr addawodd efe trwy lw y rhodde efe iddi beth bynnac a geisie hi.

⁸Ac y hi wedi ei dyscu gan ei mam, a ddywedodd, dyro i mi ymma ben Ioan fedyddiwr mewn dyscl.

⁹A’r brenin a fu drîst ganddo, eithr o herwydd y llw, a’r rhai a eisteddent gyd ag ef wrth y ford, efe a orchymmynodd i roi ef [iddi hi.]

¹⁰Ac efe a anfonodd gennad, ac a dorrodd ben Ioan yn y carchar.

¹¹A ducpwyd ei ben ef mewn dyscl, ac a’i rhoddwyd i’r llangces: ac hi a’i dug iw mam.

¹²A’i ddiscyblion ef a ddaethant, ac a gymerâsant ei gorph ef, ac a’i claddâsant, ac a aethant, ac a ddywedâsant i’r Iesu.

¹³A phan glybu’r Iesu, efe a giliodd oddi yno mewn llong i anghyfannedd-le o’r nailltu, ac wedi clywed o’r dyrfa, hwy a’i dilynasant ef ar draed allan o’r dinasoedd.

¹⁴A’r Iesu a aeth ymmaith, ac a welodd fintai fawr, ac a dosturiodd wrthynt, ac efe a iachaodd eu cleifion hwynt.

¹⁵Ac wedi ei myned hi yn hwyr y daeth ei ddiscyblion atto, gan ddywedyd: y lle sydd anghyfannedd, a’r awr a aeth weithian heibio: gollwng y dyrfa ymmaith i fyned i’r dinasoedd i brynu iddynt fwyd.

¹⁶A’r Iesu a ddywedodd wrthynt, nid rhaid iddynt fyned ymmaith: rhoddwch chwi iddynt beth iw fwytta.

¹⁷Yna y dywedasant wrtho, nid oes gennym ymma onid pum torth, a dau byscodyn.

¹⁸Ac efe a ddywedodd, dygwch hwynt ymma i mi.

¹⁹Ac efe a orchymynnodd i’r dorf eistedd ar y gwellt glâs, ac a gymmerth y pum torth, a’r ddau byscodyn, ac a edrychodd i fynu tu a’r nef, ac a fendithiodd, ac a dorrodd, ac a roddes y torthau iw ddiscyblion, a’r discyblion i’r dyrfa.

²⁰A hwynt oll a fwytâsant, ac a gawsant eu digon, ac a godâsant o’r briwfwyd yr hwn oedd yng-weddill ddeuddec bascedaid.

²¹A’r rhai a fwytâsent oeddynt yng-hylch pum mîl o wŷr heb law gwragedd a phlant.

²²Ac yn y fan y gyrrodd yr Iesu ei ddiscyblion i fyned i’r llong, ac i fyned i’r lan arall o’i flaen ef, tra y gollynge efe y dyrfa ymmaith.

²³Ac wedi iddo ddanfon y dyrfa ymmaith, efe a escynnodd i’r mynydd wrtho ei hun i weddio: ac wedi ei hwyrhau hi, yr oedd efe yno yn vnic.

²⁴A’r llong oedd bellach yng-hanol y môr, ac a drallodit gan donnau, canys gwynt gwrthwyneb ydoedd.

²⁵Ac yn y bedwaredd ŵylfa o’r nos yr aeth yr Iesu attynt, gan rodio ar y môr.

²⁶A phan welodd y discyblion ef yn rhodio ar y môr, y dychrynâsant hwy, gan ddywedyd, drychiolaeth ydyw, ac hwy a waeddasant rhag ofn.

²⁷Ac yn y man y llefarodd yr Iesu wrthynt, gan ddywedyd, cymmerwch gyssur, myfi ydwyf, nac ofnwch.

²⁸Yna yr attebodd Petr ef, ac a ddywedodd, ô Arglwydd, os ty di yw, arch i mi ddyfod attat ar y dwfr.

²⁹Ac efe a ddywedodd, tyret: ac wedi descyn o Petr o’r llong, efe a rodiodd ar y dwfr, i ddyfod at yr Iesu.

³⁰Ond pan welodd efe wynt cadarn, efe a ofnodd: a phan ddechreuodd suddo, efe a lefodd, gan ddywedyd, Arglwydd, cadw fi.

³¹Ac yn y man yr estynnodd yr Iesu ei law, ac a ymaflodd ynddo ef, ac a ddywedodd wrtho, ty di o ychydig ffydd, pa ham y petrusaist?

³²Ac er cynted yr aethant i’r llong y peidiodd y gwynt.

³³Yna y daeth y rhai oeddynt yn y llong ac a’i haddolasant ef, gan ddywedyd, yn wîr Mâb Duw ydwyt ti.

³⁴Ac wedi iddynt fyned trosodd, hwy a ddaethant i dîr Genezareth.

³⁵A phan adnabu gwŷr y fan honno ef, hwy a anfonasant i’r wlâd honno o amgylch ogylch, ac a ddugasant atto y rhai oll oeddynt mewn anhwyl,

³⁶Ac a attolygasant iddo gael cyffwrdd yn vnic ag ymyl ei wisc ef: a chynifer ac a gyffyrddodd â hi, a iachauwyd.