Read William Morgan Bible 1588 original edition Mathew 17 Bible Online

Mathew 17 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Mathew 17

¹1 Ymrithiad Crist ar fynydd Thabor. 11 Am Elias, ac Ioan fedyddiwr. 20 Grym ffydd, ympryd, a gweddi. 22 Crist yn rhagfynegi am ei ddioddefaint. 24 Ac yn talu teyrn-ged. Ac chwe diwrnod wedi [hynny] y cymmerodd yr Iesu Petr, ac Iaco, ac Ioan ei frawd, ac ai dug hwynt i fynydd vchel o’r nailltu.

²Ac efe a ymrithiodd ger eu bron hwy, a’i wyneb a ddiscleiriodd fel yr haul, a’i ddillad oedd cyn wynned â’r goleuni.

³Ac wele Moses ac Elias yn ymddangos iddynt, ac yn ymddiddan ag ef.

⁴Yna yr attebodd Petr, ac a ddywedodd wrth yr Iesu, ô Arglwydd, da ydyw i ni fod ymma: os ewyllysi, gwnawn ymma dair pabell, vn i ti, ac vn i Moses, ac vn i Elias,

⁵Ac efe etto yn llefaru, wele gwmwl goleu yn eu cyscodi hwynt, ac wele lef o’r cwmwl yn dywedyd, hwn yw fyng-haredig Fâb yn yr hwn i’m bodlonwid, gwrandewch arno ef.

⁶A phan glybu y discyblion hynny, syrthiasant ar eu hwynebau, ac hwy a ofnasant yn ddirfawr.

⁷Yna y daeth yr Iesu, ac y cyffyrddodd â hwynt, ac a ddywedodd, cyfodwch, ac nac ofnwch.

⁸Ac wedi iddynt dderchafu eu golwg, ni welsant neb onid yr Iesu yn vnic.

⁹Fel yr oeddynt yn descyn o’r mynydd y gorchymynnodd yr Iesu iddynt gan ddywedyd, na ddywedwch y weledigaeth i neb, hyd oni chyfodo Mâb y dŷn o feirw.

¹⁰A’i ddiscyblion a ofynnasant iddo, gan ddywedyd, pa ham gan hynny y mae’r scrifennyddion yn dywedyd fod yn rhaid i Elias ddyfod yn gyntaf.

¹¹A’r Iesu a attebodd, ac a ddywedodd wrthynt, Elias yn ddiau a ddaw yn gyntaf, ac a edfryd bôb peth.

¹²Eithr yr ydwyfi yn dywedyd i chwi, ddyfod o Elias yn barod, ac nad adnabuont hwy ef, a gwneuthur o honynt iddo ef beth bynnac a synnasant: felly y bydd i Fâb y dŷn ddioddef ganddynt hwy.

¹³Yna y dehallodd y discyblion, mai am Ioan Fedyddiwr y dywedase efe wrthynt.

¹⁴Ac wedi ei ddyfod at y dyrfa, y daeth rhyw ddŷn, ac a ofynnodd iddo ar ei liniau,

¹⁵Ac a ddywedodd, ô Arglwydd trugarhâ wrth fy mâb: o blegit y mae efe yn lloeric, ac yn ddioddef llawer, canys y mae efe yn syrthio yn y tân yn fynych, ac yn y dwfr lawer gwaith.

¹⁶Ac mi a’i dugym ef at dy ddiscyblion di, ac ni allasant hwy ei iachau ef.

¹⁷Yna yr attebodd yr Iesu, ac a ddywedodd, ôh genhedlaeth anffyddlon a gwrthnysig, pa hŷd y byddaf gyd â chwi? pa hŷd y dioddefaf chwi? dygwch ef ymma attafi.

¹⁸A’r Iesu a geryddodd y cythrael, ac efe a aeth allan o honaw: a’r bachgen a iachawyd o’r awr honno.

¹⁹Yna y daeth y discyblion at yr Iesu o’r nailltu, ac y dywedasant, pa ham na allem ni ei fwrw ef allan?

²⁰A’r Iesu a ddywedodd, o blegit eich anghredyniaeth: canys yn wîr y dywedaf i chwi, pe bydde gennych ffydd gymaint a gronyn o hâd mwstard, chwi a ddywedech wrth y mynydd hwn, symmut oddi ymma draw, ac efe a symmude, ac ni bydde dim amhossibl i chwi.

²¹Eithr nid aiff y rhywogaeth hyn allan, onid trwy weddi ac ympryd.

²²Ac fel yr oeddynt hwy yn aros yn Galilæa, y dywedodd yr Iesu wrthynt, Mab y dŷn a roddir yn nwylo dynion.

²³A hwy a’i lladdant, a’r trydydd dydd y cyfyd efe: ac hwy a aethant yn drist iawn.

²⁴Ac wedi dyfod o honynt i Capernaum, y rhai oeddynt yn derbyn arian y deyrn-ged a ddaethant at Petr, ac a ddywedasant, onid yw eich Athro chwi yn talu teyrn-ged?

²⁵Yntef a ddywedodd, ydyw: ac wedi ei ddyfod ef i’r tŷ, yr Iesu a achubodd ei flaen ef, gan ddywedyd, beth yr wyt ti yn ei dybied Simon? gan bwy y cymmer brenhinoedd y ddaiar deyrn-ged, ne dreth? gan eu plant, ai gan estroniaid?

²⁶Petr a ddywedodd wrtho, gan estroniaid, yna y dywedodd yr Iesu wrtho, gan hynny y mae y plant yn rhyddion.

²⁷Er hynny, rhag i ni eu rhwystro hwynt, dos i’r môr, a bwrw fach, a chymmer y pyscodyn cyntaf a ddêl i fynu, ac wedi agoryd ei safn, ti a gai ddarn o vgain ceiniog: cymmer hynny a dyro iddynt drosofi a thithe.