Read William Morgan Bible 1588 original edition Mathew 20 Bible Online

Mathew 20 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Mathew 20

¹Dammeg o gyflogi gwaith-wyr i’r winllan, 17 Crist yn eu rhybuddio hwynt i ddioddef. 20 Deisyfiad mam meibion Zebedeus, ac atteb Crist. 30 Dau ddeillion yn cael eu golwg. [24]Canys teyrnas nefoedd sydd debyg i berchen tŷ yr hwn a aeth allan a hi yn dyddhau i gyflogi gweith-wŷr iw win-llan.

²Ac wedi cyduno â’r gweith-wŷr er ceiniog y dydd, efe a’u hanfonodd hwy iw win-llan.

³Ac efe a aeth allan yng-hylch y drydedd awr, ac a welodd eraill yn sefyll yn segur yn y farchnadfa,

⁴Ac efe a ddywedodd wrthynt, ewch chwithau hefyd i’r win-llan, a pha beth bynnac a fydd cyfiawn mi a’i rhoddaf i chwi, ac hwy a aethant ymmaith.

⁵A thrachefn efe a aeth allan yng-hylch y chweched a’r nawfed awr, ac a wnaeth yr vn modd.

⁶Ac efe a aeth allan yng-hylch yr vnfed awr ar ddêc, ac a gafas eraill yn sefyll yn segur, ac a ddywedodd wrthynt, pa ham yr ydych chwi yn sefyll ymma ar hŷd y dydd yn segur?

⁷Dywedasant wrtho, am na chyflogodd neb nyni: yntef a ddywedodd wrthynt, ewch chwithau hefyd i’r win-llan, a pha beth bynnac fyddo cyfiawn, chwi a’i cewch.

⁸A phan aeth hi yn hwyr, arglwydd y win-llan a ddywedodd wrth ei oruchwiliwr, galw’r gweith-wŷr, a dyro iddynt eu cyflog, gan ddechreu o’r rhai diweddaf, hyd y rhai cyntaf.

⁹A phan ddaeth y rhai [a gyflogasid] ynghylch yr vnfed awr ar ddêc, cafodd pob vn geiniog.

¹⁰A phan ddaeth y rhai cyntaf, hwy a dybiasant y caent fwy, eithr hwythau a gawsant bob vn geiniog.

¹¹Ac wedi iddynt gael, grwgnach a wnaethant yn erbyn gŵr y tŷ,

¹²Gan ddywedyd, mai vn awr y gweithiodd y rhai olaf hyn, a thi a’u gwnaethost hwynt yn gystal a ninnau, y rhai a ddugasom bwys y dydd a’r gwrês.

¹³Yntef a attebodd i vn o honynt, ac a ddywedodd, y cyfaill, nid ydwyf yn gwneuthur dim cam â thi: ond er ceiniog y cydunaist â mi?

¹⁴Cymmer yr hyn sydd eiddot ti, a dos ymmaith: yr ydwyf yn ewyllysio rhoddi i’r olaf hwn megis i tithe.

¹⁵Neu, onid cyfreithlawn i mi wneuthur a fynnwyf am yr eiddo fi? a ydyw dy lygad ti yn ddrwg am fy môd i yn dda?

¹⁶Felly y bydd y rhai olaf yn flaenaf, a’r rhai blaenaf yn olaf: canys llawer a alwyd, ac ychydig a ddewiswyd.

¹⁷A’r Iesu a aeth i fynu i Ierusalem, ac a gymmerth y deuddec discybl o’r nailltu ar y ffordd, ac a ddywedodd wrthynt,

¹⁸Wele, nyni yn myned i fynu i Ierusalem, a Mâb y dŷn a draddodir i’r arch-offeiriaid. ac i’r scrifennyddion, a hwy ai condemniant ef i farwolaeth,

¹⁹Ac a’i traddodant ef i’r cenhedloedd iw watwar, ac iw fflangellu, ac iw groes-hoelio: a’r trydydd dydd yr adgyfŷd efe.

²⁰[25]Yna y daeth mam meibion Zebedeus atto yng-hŷd a’i meibion, gan addoli a deisyf peth ganddo ef.

²¹Ac efe a ddywedodd wrthi, pa beth a fynni? y hi a ddywedodd wrtho, dywet am gael o’m dau fâb hyn eistedd y naill ar dy law ddehau, a’r llall ar dy law asswy yn dy frenhiniaeth.

²²A’r Iesu a attebodd, ac a ddywedodd, ni ŵyddoch beth yr ydych yn ei geisio, a ellwch chwi yfed o’r cwppan yr ydwyfi ar yfed o honaw? a’ch bedyddio â’r bedydd y bedyddir fi? dywedasant wrtho, gallwn.

²³Ac efe a ddywedodd wrthynt, diogel yr yfwch o’m cwppan, ac i’ch bedyddir â’r bedydd i’m bedyddir ag ef, eithr eistedd ar fy llaw ddehau, ac ar fy llaw asswy, nid i mi y mae rhoi, eithr i’r sawl y darparwyd gan fy Nhâd [y rhoddir.].

²⁴A phan glybu y dêc hyn, hwy a lidiasant wrth y ddau frodyr.

²⁵A’r Iesu a’u galwodd hwynt atto, ac a ddywedodd, gŵyddoch fôd pennaethiaid y cenhedloedd yn tra arglwyddiaethu arnynt hwy, a’r gwŷr mawrion yn arfer awdurdod arnynt hwy.

²⁶Eithr nid felly y bydd yn eich plith chwi, ond pwy bynnac a fynno fôd yn fawr yn eich plith chwi, bydded yn wenidog i chwi,

²⁷A phwy bynnac a fynno fod yn bennaf yn eich plith, bydded eich gwâs i chwi,

²⁸Megis ni ddaeth Mab y dŷn iw wasanaethu, ond i wasanaethu, ac i roddi ei einioes yn bridwerth tros lawer.

²⁹Ac a hwynt hwy yn myned o Iericho y dilynodd tyrfa fawr ef.

³⁰Ac wele ddau ddeillion yn eistedd ar fin y ffordd, pan glywsant fod yr Iesu yn myned heibio, a lefasant, gan ddywedyd, Arglwydd fâb Dafydd trugarhâ wrthym.

³¹A’r dyrfa a’u ceryddodd hwynt fel y tawent: hwythau a lefasant fwy-fwy, gan ddywedyd, Arglwydd fâb Dafydd trugarhâ wrthym.

³²Yna y safodd yr Iesu, ac a’u galwodd hwynt, ac a ddywedodd, pa beth a ewyllysiwch i mi ei wneuthur i chwi?

³³Dywedasant wrtho, ô Arglwydd agoryd ein llygaid.

³⁴A’r Iesu gan dosturio, a gyffyrddodd â’u llygaid, ac yn ebrwydd y cafodd eu llygaid olwg, ac hwy a’i dilynasant ef.