Read William Morgan Bible 1588 original edition Luc 15 Bible Online

Luc 15 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Luc 15

¹Crist yn atteb y Pharisæaid y rhai oeddynt yn grwgnach am ei fod efe yn derbyn pechaduriaid, 4 yn gyntaf trwy ddammeg yr vn ddafad a gollasid o gant 11 a’r mâb ieuangaf yr hwn a fuase afradlon, 28 a’r atteb a gafodd y mab hynaf am ei soriant. [14]Ac yr oedd yr holl Publicanod a’r pechaduriaid yn dyfod atto ef, i wrando arno.

²A’r Pharisæaid, a’r scrifennyddion, a wrwgnachasant gan ddywedyd, y mae hwn yn derbyn pechaduriaid, ac yn bwytta gŷd â hwynt.

³Yna yr adroddodd efe y ddammeg hon wrthynt, gan ddywedyd:

⁴Pa vn o honoch a chanddo gant o ddefaid, ac os cyll vn o honynt, oni âd yr am yn vn pum vgain yn yr anialwch, ac a gerdd ar ôl yr hon a gollwyd, hyd oni chaffo efe hi?

⁵Ac wedi iddo ei chael, efe a’i rhydd hi ar ei yscwyddau trwy lawenydd.

⁶A phan ddel adref, efe a eilw yng-hŷd ei gyfeillion a’i gymydogion, gan ddywedyd wrthynt, llawenhewch gŷd â mi, canys cefais fy nafad a yr hon a gollase.

⁷Yr wyf yn dywedyd i chwi, mai felly y bydd llawenydd yn y nêf am vn pechadur edifeiriol, mwy nag am onid vn pum vgain o rai cyfiawn, y rhai nid rhaid iddynt wrth edifeirwch.

⁸Neu pa wraig ac iddi ddêc o ddracmonau os cyll hi vn ddracmon, ni oleu ganwyll, ac yscubo’r tŷ, a chwilio yn fanwl hyd onis caffo [hi?

⁹Ac wedi iddi ei chael, hi a eilw ei chyfeillesau a’i chymdogesau, gan ddywedyd, cŷd lawenychwch â mi, canys cefais fy nracmon yr hon a gollaswn.

¹⁰Felly meddaf i chwi, y mae llawenydd yng-ŵydd angelion Duw am vn pechadur a edifarhao.

¹¹Ac efe a ddywedodd, yr oedd i ryw ŵr ddau fab.

¹²A’r hynaf o honynt a ddywedodd wrth ei dâd, fy nhâd, dyro i mi y rhann a ddigwydd o’r da, ac efe a rannodd iddynt ei dda,

¹³Ac yn ôl ychydic ddyddiau, wedi i’r mâb ieuangaf gasclu y cwbl yng-hŷd, efe a gymmerth ei daith i wlad bell, ac yno efe a wascarodd ei dda, gan fyw yn afradlon.

¹⁴Ac wedi iddo dreulio’r cwbl, y cododd newyn mawr trwy’r wlâd honno, ac yntef a ddechreuodd fôd mewn eisieu.

¹⁵Yna efe a aeth, ac a lynodd wrth vn o ddinaswŷr y wlad honno, yr hwn a’i danfonodd ef iw faer-dref i borthi ei foch.

¹⁶Ac efe a chwennyche lenwi ei fol o’r cibau y rhai a fwyttae’r môch: ac nis rodde nêb iddo.

¹⁷A phan ddaeth atto ei hun, efe a ddywedodd, pa sawl gwâs cyflog o’ eiddo fy nhâd sydd yn cael eu gwala o fara? a minne yn marw o newyn.

¹⁸Mi a godaf, ac a âf at fy nhâd, ac a ddywedaf wrtho, fy nhâd, pechais yn erbyn y nef, ac o’th flaen dithe.

¹⁹Ac mwyach nid ydwyf deilwng i’m galw yn fâb i ti: gwna fi fel vn o’th weision cyflog.

²⁰Felly, efe a gododd, ac a aeth at ei dâd, a phan oedd efe etto ym mhell oddi wrtho, ei dâd a’i canfu ef, ac a dosturiodd, a chan redeg efe a syrthiodd ar ei wddf ef, ac a’i cusanodd.

²¹A’r mâb a ddywedodd wrtho, fy nhâd, pechais yn erbyn y nef, ac o’th flaen dithe, ac nid ydwyf mwy deilwng i’m galw yn fâb i ti.

²²A’r tâd a ddywedodd wrth ei weision, dygwch allan y wisc oref, a gwiscwch hi am dano ef, a rhoddwch fodrwy ar ei law, ac escidiau am ei draed.

²³A dygwch y llo pascedig, a lleddwch ef, a bwyttawn, a byddwn lawen.

²⁴Canys fy mâb hwn oedd farw, ac a aeth yn fyw trachefn: ac efe a gollesid, ac a gaed: a hwy a ddechreuasant wneuthur yn llawen.

²⁵Ac yr oedd y mâb hynaf yn y maes, a phan ddaeth efe a nesâu at y tŷ, efe a glywodd gerdd a dawnsio.

²⁶Ac wedi iddo alw vn o’r gweision, efe a ofynnodd beth oedd hynny.

²⁷A hwnnw a ddywedodd wrtho, dy frawd ti a ddaeth [adref], a’th dâd a laddodd y llo pascedig, am iddo ei dderbyn ef yn iach adref.

²⁸Yna y digiodd efe, ac nid ae i mewn: am hynny y daeth ei dâd allan, ac a ymbiliodd ag ef.

²⁹Ac yntef a attebodd ac a ddywedodd wrth ei dâd, wele, er ys hyn o flynyddoedd yr ydwyf yn dy wasanaethu di, ac ni throseddais i vn amser dy orchymmyn: ac er hynny ni roddaist i mi erioed fynn i wneuthur yn llawen gŷd â’m cyfeillion.

³⁰Eithr pan ddaeth dy fâb hwn [adref] yr hwn a dreuliodd dy dda di gŷd â phuteiniaid, ti a leddaist iddo ef y llo pascedig.

³¹Ac efe a ddywedodd wrtho: fy mâb, yr ydwyt ti yn wastadol gŷd â mi, a hynn a feddaf sydd eiddot ti.

³²Rhaid oedd lawenychu a gorfoleddu o blegit dy frawd hwn a fu farw: ac a aeth yn fyw a fu golledig, ac a gafwyd.