Read William Morgan Bible 1588 original edition Luc 17 Bible Online

Luc 17 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Luc 17

¹Crist yn erchi iw ddiscyblion na rwystrent neu na thramgwyddent y naill y llall. 3 a maddeu o honynt iw gylidd. 6 gan ddangos mor gref iw ffydd 10 ac mor wan yw dyn o honaw ei hun, Crist yn iachau dêc o rai gwahan-gleifion, 20 ac yn mynegu am ddiwed y byd. Yna y dywedodd efe wrth ei ddiscyblion, ni all amgenach na dyfod rhwystrau, ond gwae efe trwy’r hwn y deuant.

²Gwell fydde iddo pe rhoddid maen melin o amgylch ei wddf ef, a’i daflu i’r môr, nâg iddo rwystro vn o’r rhai bychain hynn.

³Edrychwch arnoch eich hunain, os gwna dy frawd yn dy erbyn, cerydda ef: ac os edifarhâ efe, maddeu iddo.

⁴Ac er iddo wneuthur yn dy erbyn saith-waith yn y dydd, a throi attat saith-waith yn y dydd, a dywedyd, y mae yn edifar genif: madde iddo.

⁵Yna’r Apostolion a ddywedasant wrth yr Arglwydd, anghwanega i ni ffydd.

⁶A’r Arglwydd a ddywedodd, pe bydde gennych ffydd gymmaint a gronyn o hâd mwstard, a dywedyd o honoch wrth y sycamorwŷdden hon, ymddadwreiddia, ac ymblanna yn y môr; efe a vfuddhae i chwi.

⁷Pwy o honoch chwi, ac iddo wâs yn aredig, neu yn porthi anifeiliaid, a ddywed wrtho yn y man pan ddêl o’r maes, dôs, ac eistedd i lawr?

⁸Ond yn hytrach a ddywed wrtho, arlwya i mi i swpperu, ac ymwregysa, a gwasanaetha fi nes i mi fwytta, ac yfed: ac wedi hynny y bwyttei, ac yr ŷfi dithe.

⁹A ddiolche efe i’r gwâs hwnnw am wneuthur o hôno y pethau a orchymmynesid iddo? nid wyf yn tybied.

¹⁰Felly chwithau hefyd, gwedi i chwi wneuthur y cwbl oll a’r a orchymynwyd i chwi, dywedwch, gweision anfuddiol ydym: o blegit yr hynn a ddylesem ei wneuthur a wnaethom.

¹¹[17]A digwyddodd, ac efe yn myned i Ierusalem, fyned o honaw ef trwy ganol Samaria a Galilæa.

¹²A phan oedd efe yn myned i mewn i ryw dref, y cyfarfu ag ef ddec o wŷr gwahân-gleifion: y rhai a safasant o hirbell,

¹³Ac a godasant eu llef, gan ddywedyd, Iesu y meistr, trugarha wrthym.

¹⁴A phan welodd efe [hwynt] efe a ddywedodd wrthynt: ewch, ymddangoswch i’r offeiriaid. Ac fe a ddarfu a hwy yn myned eu gwneuthur yn iach.

¹⁵Ac vn o honynt, pan welodd ddarfod ei iachau, a ddychwelodd, gan foliannu Duw â llef vchel.

¹⁶Ac efe a syrthiodd ar ei wyneb wrth ei draed ef, gan roddi diolch iddo, a hwnnw oedd Samariad.

¹⁷Yna’r Iesu a attebodd, ac a ddywedodd: oni lânhauwyd deg? a pha le y mae’r naw [eraill?]

¹⁸Ni châed nêb a ddaeth i roddi gogoniant i Dduw, ond yr estron hwn.

¹⁹Ac efe a ddywedodd wrtho: cyfot, a dôs ymmaith, dy ffydd a’th iachaodd.

²⁰A phan ofynnodd y Pharisæaid iddo, pa bryd y deue deyrnas Dduw, efe a attebodd iddynt, ac a ddywedodd: ni ddaw teyrnas Dduw wrth ei disgwil.

²¹Ac ni ddywedant, wele ymma, neu wele accw, canys wele, y mae genych deyrnas Dduw o’ch mewn.

²²Ac efe a ddywedodd wrth ei ddiscyblion: yr amser a ddaw, pan ddymunoch weled vn o ddyddiau Mâb y dŷn: ac nis cewch eu gweled.

²³A hwy a ddywedant wrthych, wele ymma, neu wele accw: [eithr] nac ewch, ac na chanlynwch [hwynt.]

²⁴Canys megis y fellden yr hon a ddiscleirio o’r naill fann dann y nef, a lewyrcha yn y fann arall dan y nef: felly y bydd Mâb y dŷn yn ei ddydd ef.

²⁵Eithr yn gyntaf rhaid iddo ei ddioddef llawer, a’i ddiystyru gan y genhedlaeth hon.

²⁶A megis y bu yn nyddiau Noe, felly y bydd hefyd yn nyddiau Mâb y dŷn.

²⁷Bwyttasant, yfasant, gwreiccasant, a gŵrhasant, hyd y dydd yr aeth Noe i’r arch: yna y daeth y diluw, ac au difethodd hwynt oll.

²⁸Yn yr vn modd hefyd, fel y darfu yn nyddiau Lot: bwyttasant, yfasant, prynasant, gwerthasant, plannasant, adeiladasant.

²⁹A’r dydd yr aeth Lot allan o Sodoma, y glawiodd tân, a brwmstân o’r nef, ac au difethodd hwynt oll.

³⁰Fel hyn y bydd y dydd, y dadcuddir Mâb y dŷn.

³¹Yn y dydd hwnnw, y nêb a fyddo ar y tŷ, ai ddodrefn o fewn y tŷ, na ddescynned iw cymmeryd hwynt: a’r vn modd, y nêb a fyddo yn y maes, na ddychweled yn ei ôl.

³²Meddyliwch am wraig Lot.

³³ Pwy bynnag a geisio gadw ei einnioes, ai cyll: a phwy bynnag ai cyll, ai bywha hi.

³⁴Y nôs honno meddaf i chwi y bydd dau yn yr vn gwely: vn a gymmerir, a’r llall a adewir.

³⁵Dwy a fyddant yn malu yn yr vn lle: vn a gymmerir, a’r llall a adewir.

³⁶Dau a fyddant yn y maes: vn a gymmerir, a’r llall a adewir.

³⁷Yna gan atteb y dywedasant wrtho ef: pa le Arglwydd? ac efe a ddywedodd wrthynt: pa le bynnag y byddo’r corph, yno yr ymgasgl yr eryrod.