Read William Morgan Bible 1588 original edition Luc 4 Bible Online

Luc 4 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Luc 4

¹Crist yn cael ei demtio. 14 Yn pregethu yn Galilæa. 16 Yn Nazareth. 30 Ac yn Capernaum yn iachau chwegr Petr. 41 Ac yn bwrw allan gythreuliaid heb adel iddynt ei gyfaddef ef. A’r Iesu yn llawn o’r Yspryd glân a ddychwelodd oddi wrth yr Iorddonen, ac a yrrwyd gan yr yspryd i’r anialwch

²Ddeugain nhiwrnod, a diafol yn ei demptio, ac ni fwytaodd efe ddim o fewn y dyddiau hynny: eithr wedi eu diweddu hwynt, daeth arno chwant bwyd.

³Yna dywedodd diafol wrtho: os Mab Duw ydwyt, dywet wrth y garreg hon am fyned yn fara.

⁴A’r Iesu a attebodd iddo gan ddywedyd: scrifennedic yw, nid ar fara yn vnic y bydd dŷn fyw, ond ar bôb gair Duw.

⁵Yna wedi i ddiafol ei ddwyn ef i fynydd vchel, efe a ddangosodd iddo holl deyrnasoedd y ddaiar, mewn munyd awr:

⁶A diafol a ddywedodd wrtho, i ti y rhoddaf yr awdurdod hon oll, a’u gogoniant hwynt, canys i mi y rhoddwyd, ac i bwy bynnag y mynnwyf y rhoddaf finne hi.

⁷Felly os ti a addoli o’m blaen, eiddo ti fyddant oll.

⁸A’r Iesu a attebodd gan ddywedyd, dos ymmaith Satan ar fy ôl: canys scrifennedic yw: addoli yr Arglwydd dy Dduw, ac ef yn vnic a wasanaethi.

⁹Yna y dug ef i Ierusalem, ac a’i gosodes ar binacl y Deml, ac a ddywedodd wrtho: os Mab Duw ydwyt bwrw dy hun i lawr oddi ymma.

¹⁰Canys scrifennedic yw, y gorchymyn efe iw angelion o’th achos di, a’r dy gadw di:

¹¹Ac yn eu dwylo y cyfodant di, fel na tharawech dy droed vn amser wrth garreg.

¹²A’r Iesu a attebodd, ac a ddywedodd wrtho, ddywedyd: na themptia’r Arglwydd dy Dduw.

¹³Ac wedi i ddiafol orphen yr holl demtasiwn, efe a ymadawodd ag ef tros amser.

¹⁴A’r Iesu a ddychwelodd trwy nerth yr Yspryd i Galilæa, a sôn a aeth am dano ef, trwy’r holl fro oddi amgylch.

¹⁵Ac yr oedd efe yn dyscu yn eu Synagogeu hwynt, ac yn cael anrhydedd gan bawb.

¹⁶Ac efe a ddaeth i Nazareth lle y magesid ef, ac (yn ôl ei arfer) efe a aeth i’r Synagog ar y dydd Sabboth, ac a safodd i fynu i ddarllen.

¹⁷Yna y rhoed atto lyfr y prophwyd Esaias, ac wedi iddo agoryd y llyfr, y cafodd y lle yr scrifennid,

¹⁸* Yspryd yr Arglwydd arnafi, o herwyddyr hwn yr eneiniodd fi: fel yr efangylwn i’r tlodion yr anfonodd fi i iachau y drylliedig o galon, i bregethu gollyngdod i’r caethion, caffaeliad golwg i’r deillion, i ollwng y rhai ysig mewn rhydd-deb,

¹⁹I bregethu blwyddyn gymmeradwy’r Arglwydd.

²⁰Ac wedi iddo gaeu’r llyfr a’i roddi i’r gweinidog yr eisteddodd: a llygaid pawb oll yn y Synagog oedd yn craffu arno.

²¹Ac efe a ddechreuodd ddywedyd wrthynt: heddyw y cyflawnyd yr scrythyr hon yn eich clustiau chwi.

²²Ac yr oedd pawb yn dwyn testiolaeth iddo: ac yr oeddynt yn rhyfeddu am y geiriau grasusol a ddaent allan o’i enau ef, gan ddywedyd: onid hwn yw mab Ioseph?

²³Ac efe a ddywedodd wrthynt: yn hollawl y dywedwch y ddihareb hon wrthif: y meddig, iachâ di dy hun, y pethau a glywsom i ti eu gwneuthur yn Capernaum, gwna ymma yn dy wlâd dy hun.

²⁴A dywedodd yntef, yn wir meddaf i chwi, nad yw vn prophwyd yn gymmeradwy yn eu wlad ei hun.

²⁵Eithr mewn gwirionedd meddaf i chwi, llawer o wragedd gweddwon yn nyddiau Elias oedd yn Israel, pan gaewyd y nef dair blynedd a chwe-mis, hyd pan oedd newyn mawr tros yr holl dir:

²⁶Ac nid at yr vn o honynt yr anfonwyd Elias, ond i Sarepta yn Sidon, at wraig weddw.

²⁷A llawer o wahan-gleifion oeddynt yn Israel yn amser Eliseus y prophwyd: ac ni lanhawyd yr vn o honynt ond Naaman y Syriad.

²⁸Yna y llanwyd hwynt oll o ddigofaint yn y Synagog, panh glywsant y pethau hyn.

²⁹A chan godi i fynu hwynt hwy a’i bwriasant ef allan o’r ddinas, ac a’i dugasant hyd ar ael y bryn yr adeiladasid eu dinas arno, ar fedr ei fwrw ef bendro-mwnwgl i lawr.

³⁰Yntef gan fyned drwy eu canol hwynt a aeth ymmaith.

³¹Ac efe a ddaeth i wared i Capernaum dinas Galilæa, ac yno y dyscodd efe hwynt ar y dyddiau Sabboth.

³²A rhyfeddu a wnaethant wrth ei athrawiaeth ef, canys ei ymadrodd ef oedd gyd ag awdurdod.

³³Ac yr oedd yn y Synagog ddŷn a chanddo yspryd cythreul aflan, yr hwn a waeddodd â llef vchel,

³⁴Gan ddywedyd, ô beth [sydd] i ni â thi Iesu o Nazareth? a ddaethost di i’n difetha ni? myfi a wn pwy ydwyt ti, [sef] Sanct Duw.

³⁵A’r Iesu a’i ceryddodd gan ddywedyd: distawa, a dos allan o honaw, yna y cythrael, wedi ei daflu ef yn y canol, a aeth allan o honaw, heb wneuthur dim niwed iddo.

³⁶A daeth ofn arnynt oll, a ymddiddanent wrth eu gilydd gan ddywedyd: pa beth yw hyn, gan ei fod efe trwy awdurdod a nerth yn gorchymyn yr ysprydion aflan, a hwynt yn myned allan?

³⁷A sôn a aeth am dano ym mhob man yn y wlâd o amgylch.

³⁸Pan gyfododd [yr Iesu] o’r Synagog yr aeth i mewn i dŷ Simon, ac yr oedd chwegr Simon yn glaf o grŷd blin, a hwynt hwy a ymbiliasant ag ef trosti hi.

³⁹Yna y safodd efe vwch ei phen hi, ac efe a geryddodd y crŷd, ac efe a’i gadawodd hi, ac yn y fan y cyfodes hi, ac a wasanaethodd arnynt hwy.

⁴⁰Pan fachludodd yr haul, pawb a’r oeddynt ganddynt rai cleifion o amryw glwyfau, a’u dygasant hwynt atto ef, ac efe gan roi ei ddwylo ar bob vn o honynt ac a’u hiachaodd hwynt.

⁴¹A chythreuliaid a aethant allan o lawer dann lefain a dywedyd: ti yw Crist Mab Duw, eithr efe a’i ceryddodd hwynt, ac ni adawe iddynt ddywedyd, y gwyddent mai efe oedd y Crist.

⁴²A phan aeth hi yn ddydd yr a aeth efe oddi yno ymmaith i’r diffaethwch a’r bobl a’i ceisiasant ef, ac hwy a ddaethant atto, ac a’i hattaliasant ef rhag myned ymmaith oddi wrthynt hwy.

⁴³Yna y dywedodd efe wrthynt, yn wir y mae yn rhaid i mi bregethu teyrnas Dduw i ddinasoedd eraill, canys i hyn i’m danfonwyd.

⁴⁴Ac efe a bregethodd yn Synagogau Galilæa.