Read William Morgan Bible 1588 original edition Deuteronomium 12 Bible Online

Deuteronomium 12 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Deuteronomium 12

¹Gorchymyn dinistrio pob lle’r hwn y buase delw-addoliad, neu gau-dduwiaeth ynddo. 5 Bod i ni addoli Duw y lle a’r modd y gorchymynno Duw. 19 Bod y rhaid ymgoleddu y Lefiaid. 20 Beth a ellir ei fwyta gartref. 23 Gwahardd gwaed. 31 offrymmiad plant. 32 parch a digonoldeb gair Duw. Dymma y deddfau, a’r barnedigaethau, y rhai a wiliwch am [eu] gwneuthur, (yn y tîr yr hwn a rydd Arglwydd Dduw dy dadau i ti iw orescyn,) yr holl ddyddiau y rhai y byddoch fyw ar y ddaiar.

²Gan ddinistrio dinistriwch yr holl fannau, y rhai y gwasanaethodd y cenhedloedd (y rhai yr ydych chwi yn eu gorescyn) eu duwiau ynddynt, ar y mynyddoedd vchel, ac ar y brynnau, a thann bob pren gwyrdd-las.

³Drylliwch hefyd eu hallorau hwynt, a thorrwch eu colofnau hwynt, lloscwch hefyd eu llwynau hwynt a thân: a thorrwch gerfiedic ddelwau eu duwiau hwynt, a dinistriwch eu hennwau hwynt o’r lle hwnnw.

⁴Na wnewch felly i’r Arglwydd eich Duw.

⁵Ond y lle (yr hwn a ddewiso’r Arglwydd eich Duw chwi o’ch holl lwythau chwi, i osod ei enw yno [ac] i fod yn drigfa iddo) a geisiwch, ac yno y deuwch.

⁶A dygwch yno eich poeth offrymmau, a’ch aberthau, a’ch degymmau, ac offrwm derchafel eich llaw, eich addunedau hefyd, a’ch offrymmau gwirfodd, a chyntaf-anedic eich gwarthec, a’ch defaid.

⁷A bwytewch yno ger bron yr Arglwydd eich Duw, a llawenhewch ym mhob dim yr estynnoch eich llaw arno, chwchwi a’ch teuluoedd y rhai y bendithiodd yr Arglwydd dy Dduw di [a hwynt.]

⁸Na wnewch yn ôl yr hyn oll yr ydym ni yn ei wneuthur ymma heddyw, pob vn yr hyn [sydd] inion yn ei olwg ei hun.

⁹Canys ni ddaethoch hyd yn hyn i’r orphywysfa, ac i’r etifeddiaeth yr hon y mae’r Arglwydd dy Dduw yn ei rhoddi it.

¹⁰Ond chwi a ewch tros yr Iorddonen, ac a drigwch yn y tîr yr hwn y mae’r Arglwydd eich Duw yn ei roddi yn etifeddiaeth i chwi, ac efe a rydd lonydd i chwi oddi wrth eich holl elynnion o amgylch, fel y presswylioch yn ddiogel.

¹¹Pan fyddo lle wedi i’r Arglwydd eich Duw ei ddewis iddo i beri iw enw aros ynddo, yno y dygwch yr hyn oll yr ydwyf fi y ei orchymyn i chwi: [sef] eich poeth offrymmau, a’ch aberthau, eich degymmau, a derchafel offrwm eich llaw, a’ch holl ddewis addunedau y rhai a addunedoch i’r Arglwydd.

¹²A llawenhewch ger bron yr Arglwydd eich Duw, chwi, a’ch meibion, a’ch merched a’ch gweision, a’ch morwynion, a’r Lefiad yr hwn [fydd] yn eich pyrth chwi: canys nid [oes] iddo ran, nac etifeddiaeth gyd a chwi.

¹³Gwilia arnat rhac poeth offrymmu o honot dy boeth offrymmau ym mhob lle ar a welech:

¹⁴Ond yn y lle yr hwn a ddewiso yr Arglwydd o fewn vn [o’th] lwythau di: yno y poeth offrymmi dy boeth offrymmau, ac y gwnei yr hyn oll yr ydwyfi yn ei orchymyn i ti.

¹⁵Er hynny ti a gei ladd, a bwytta cîg, yn ôl holl ddymuniant dy galon, yn ôl bendith yr Arglwydd dy dduw yr hon a rydd efe i ti, yn dy holl byrth: yr aflan, a’r glan a fwyttu o honaw megis o’r iwrch, a’r carw.

¹⁶Ond na fwyttewch y gwaed, ar y ddaiar y tywelltwch ef fel dwfr.

¹⁷Ni elli fwytta o fewn dy byrth ddecfed dy yd, na’th win, na’th olew, na chyntaf-anedic dy warthec, na’th ddefaid, na’th holl addunedau y rhai a addunech: na’th offrymmau gwirfodd, na derchafel offrwm dy law.

¹⁸Ond o flaen yr Arglwydd dy Dduw y bwyttei hyn, yn y lle yr hwn a ddewiso yr Arglwydd dy Dduw, ti a’th fab, a’th ferch, a’th wâs, a’th forwyn, a’r Lefiad yr hwn [fydd] yn dy byrth di: a llawenycha ger bron yr Arglwydd dy Dduw yn yr hyn oll yr estynnech dy law arno.

¹⁹Gwilia arnat rhac gwrthod y Lefiad tra fyddech byw ar dy ddaiar.

²⁰Pan helaetho’r Arglwydd dy Dduw dy derfyn di megis y dywedodd wrthit, os dywedi bwyttaf gîg: pan ddymuno dy galon fwytta cig, yn ôl holl ddymuniad dy galon y bwyttei gig.

²¹Os y lle’r hwn a ddewisodd yr Arglwydd dy Dduw i roddi ei enw ynddo fydd pell oddi wrthit, yna lladd o’th warther, ac o’th ddefaid y rhai a roddodd yr Arglwydd it, megis y gorchymynnais i ti: a bwytta o fewn dy byrth wrth holl ddymuniad dy galon.

²²Etto fel y bwytteir yr iwrth, a’r carw, felly y bwyttei ef, yr aflan, a’r glan ai bwyttu yng-hyd.

²³Yn vnic ymgryfhâ rhac bwytta y gwaed, canys y gwaed yw yr enioes: ac ni chei fwytta yr enioes yng-hyd a’r cîg.

²⁴Na fwytta ef: ar y ddaiar y tywellti ef fel dwfr.

²⁵Na fwytta ef, fel y byddo daioni i ti ac i’th feibion ar dy ôl: pan wnelech yr inion yng-olwg yr Arglwydd.

²⁶Etto cymmer dy gysse gredic [bethau] y rhai ydynt genit, a’th addunedau, a thyret i’r lle, ’r hwn a ddewiso’r Arglwydd.

²⁷Ac offrymma dy boeth offrwm ([sef] y cîg a’r gwaed) ar allor yr Arglwydd dy Dduw, a gwaed dy aberthau a dywelltir wrth allor yr Arglwydd dy Dduw: a’r cîg a fwyttei di.

²⁸Cadw a gwrando yr holl eiriau hyn y rhai’r ydwyfi yn eu gorchymyn i ti: fel y byddo daioni it, ac i’th feibion ar dy ôl byth, pan wnelech y daioni, a’r iniondeb yng-olwg yr Arglwydd dy Dduw.

²⁹Pan ddinistrio yr Arglwydd dy Dduw, y cenhedloedd, y rhai yr wyt i yn myned attynt iw gorescyn o’th flaen, ai gorescyn o honot, a phresswylio yn eu tîr hwynt.

³⁰Gwilia arnat rhac ymfaglu o honot ar eu hol hwynt, wedi eu dinistrio hwynt o’th flaen di: a rhac ymorol am eu duwiau hwynt, gan ddywedyd: pa fodd y gwasanaethodd y cenhedloedd hyn eu duwiau, myfi a wnaf felly hefyd?

³¹Na wna di felly i’r Arglwydd dy Dduw, canys pob ffieidd-dra yr hwn oedd gâs gan yr Arglwydd a wnaethant iw duwiau: canys eu meibion hefyd, ai merched a loscasant yn tân iw duwiau.

³²Pob gair yr hwn yr wyfi yn ei orchymyn i chwi, edrychwch am wneuthur hynny na chwanega atto, ac na thyn oddi wrtho.