Read William Morgan Bible 1588 original edition Deuteronomium 31 Bible Online

Deuteronomium 31 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Deuteronomium 31

¹1 Moses erbyn ei farw yn gosod Iosuah i lywodraethu y bobl. 9 Ac yn rhoddi y gyfraith at y Lefiaid iw darllen i’r bobl. 19 Duw yn rhoddi cân yn destiolaeth rhyngddo ei hun a’r bobl. 23 ac yn cadarnhau Iosuah. 29 Moses yn rhybyddio y bobl oi hanufydd-dod i Dduw wedi ei farwolaeth ef. Yna ’r aeth Moses, ac a lefarodd y geiriau hyn wrth holl Israel:

²Ac a ddywedodd wrthynt, mab chwech-vgain-mlwydd ydwyfi heddyw, ni allaf mwy fyned allan, a dyfod i mewn: yr Arglwydd hefyd a ddywedodd wrthif, ni chei fyned tros yr Iorddonen hon.

³Yr Arglwydd dy Dduw sydd yn myned trosodd o’th flaen di, efe a ddinistria y cenhedloedd hyn o’th flaen, fel y gorescynnech hwynt: Iosuah hefyd fydd yn myned trosodd o’th flaen, fel y llefarodd yr Arglwydd.

⁴A’r Arglwydd a wna iddynt fel y gwnaeth i Sehon, ac i Og, brenhinoedd yr Amoriaid, ac iw tîr hwynt, y rhai a ddinistriodd efe.

⁵A rhydd yr Arglwydd hwynt o’ch blaen chwi, gwnewch chwithe iddynt hwy yn ôl yr holl orchymynnion y rhai a orchymynnais i chwi.

⁶Ymgadarnhewch, ac ymnerthwch, nac ofnwch, ac na ddychrynnwch rhacddynt, canys yr Arglwydd dy Dduw sydd yn myned gyd a thi: ni’th edu efe di, ac ni’th wrthit.

⁷Galwodd Moses hefyd ar Iosuah, a dywedodd wrtho ef yng-olwg holl Israel: ymgadarnhâ, ac ymnertha: canys ti a ddygu y bobl ymma i’r tîr yr hwn a dyngodd yr Arglwydd wrth eu tadau hwynt ar ei roddi iddynt, a thi ai rhenni yn etifeddiaeth iddynt.

⁸Yr Arglwydd hefyd sydd yn myned o’th flaen di, efe a fydd gyd a thi, ni’th edu, ac ni’th wrthit, nac ofna, ac na lwfrhâ.

⁹A Moses a scrifennodd y gyfraith hon, ac ai rhoddes at yr offeiriaid meibion Lefi, arweinwŷr Arch cyfammod yr Arglwydd, ac at holl henuriaid Israel.

¹⁰A Moses a orchymynnodd iddynt ganddywedyd: yn ôl [pob] saith mlynedd, ar yr amser nodedic, ar flwyddyn y gollyngdod, ar ŵyl y pebyll:

¹¹Pan ddelo holl Israel i ymddangos ger bron yr Arglwydd dy Dduw yn y lle’r hwn a ddewiso efe, y darlleni y gyfraith hon, o flaen holl Israel lle y clywant.

¹²Cynnull y bobl, y gwŷr, y gwragedd, a’r plant, a’th dieithr [ddyn] yr hwn [fydd] o fewn dy byrth fel y gwrandawant, ac fel y dyscant, ac yr ofnant yr Arglwydd eich Duw: ac yr edrychant am wneuthur holl eiriau y gyfraith hon.

¹³Ac fel y clywo ac y dysco eu meibion hwynt, (y rhai ni wyddant) ofni’r Arglwydd eich Duw yr holl ddyddiau y rhai y byddoch byw ar y ddaiar yr hon yr ydych yn myned iddi tros yr Iorddonen iw gorescyn.

¹⁴A dywedodd yr Arglwydd wrth Moses, wele dy ddyddiau a ddaethant i farw, galw Iosuah, a sefwch ym mhabell y cyfarfod, fel y rhoddwyf orchymynnion iddo ef: yna’r aeth Moses, ac Iosuah, ac a safasant ym mhabell y cyfarfod.

¹⁵A’r Arglwydd a ymddangosodd yn y babell mewn colofn niwl, a’r golofn niwl a safodd ar ddrŵs y babell.

¹⁶Yna y dywedodd yr Arglwydd wrth Moses, wele di ar orwedd gyd a’th dadau, a’r bobl ymma a gyfyd ac a butteiniant ar ôl duwiau dieithriaid y tir yr hwn y maent hwy yn myned i mewn iddo, ac am gwrthydi, ac a ddiddymma fyng-hyfammod yr hwn a wneuthum ag ef.

¹⁷A’m dîg a enyn yn eu herbyn y dydd hwnnw, ac mi ai gwrthodaf hwynt, ac a guddiaf fy wyneb oddi wrthynt: yna y bwytteir ef, a drygau lawer, a chyfyngderau, a ddigwyddant iddo ef, a’r dydd hwnnw y dywed efe, onid am nad [yw]’r Arglwydd yn fy mysc y digwyddodd y drwg hwn i mi?

¹⁸Canys myfi gan guddio a guddiaf fy wyneb y dydd hwnnw, am yr holl ddrygioni’r hyn a wnaeth efe, pan drôdd at dduwiau dieithr

¹⁹Scrifennwch yr awran gan hynny i chwi y gân hon, dysc hi hefyd i feibion Israel, [a] gosot hi yn eu genau hwynt, fel y byddo y gân hon yn dŷst i mi yn erbyn meibion Israel.

²⁰Canys dygaf ef i dîr yn llifeirio o laeth, a mêl, yr hwn a addewais trwy lŵ iw dadau ef: fel y bwyttu, ac y digoner, ac yr elo yn frâs ond efe a dry at dduwiau dieithr, ac ai gwasanaetha hwynt, ac a’m dirmyga fi, ac a ddiddymma fyng-hyfammod.

²¹Yna pan digwyddo iddo ddrygau lawer, a chyfyngderau y bydd i’r gân hon destiolaethu yn dýst yn ei wyneb ef: canys nac anghofier hi o enau ei hâd ef, o herwydd mi a adwen ei amcan ef, yr hwn y mae efe yn ei wneuthur heddyw, cyn dwyn o honofi ef i’r tir yr hwn a addewais trwy lŵ.

²²Yna yr scrifennodd Moses y gân honno ar y dydd hwnnw, ac ai dyscodd hi i feibion Israel.

²³Gorchymynnodd efe hefyd i Iosuah fab Nun, a dywedodd, ymgadarnhâ, ac ymnertha, canys ti a arweini feibion Israel i’r tîr yr hwn trwy lŵ a addewais iddynt, a minne a fyddaf gyd a thi.

²⁴A phan ddarfu i Moses scrifennu geiriau y gyfraith hon ar lyfr hyd eu diwedd,

²⁵Yna y gorchymynnodd Moses i’r Lefiaid y rhai oeddynt yn dwyn Arch cyfammod yr Arglwydd, gan ddywedyd:

²⁶Cymmerwch lyfr y gyfraith hon, a gosodwch ef ar ystlys Arch cyfammod yr Arglwydd eich Duw, a bydded yno yn dyst i’th erbyn.

²⁷Canys mi a adwen dy wrthnyssigrwydd, a’th wargaledrwydd, wele a’m fi etto yn fyw gyd a chwi heddyw, gwrthryfolgar yn erbyn yr Arglwydd fuoch, a pha faint fwy [y byddwch] wedi fy marw?

²⁸Cesclwch attaf holl henuriaid eich llwythau, a’ch swyddogion fel y llefarwyf yr holl eirian hyn lle y clywant hwy, ac y cymmerwyf yn dystion yn eu herbyn hwynt y nefoedd a’r ddaiar.

²⁹Canys gwn mai wedi fy marw gan lygru y llygrwch, ac y ciliwch o’r ffordd, yr hon a orchymynnais i chwi, ac y digwydda i chwi ddrygioni yn y dyddiau diweddaf, am y gwnewch ddrygioni yng-olwg y, Arglwydd, gan ei ddigio ef yng-weithredoedd eich dwylo.

³⁰A llefarodd Moses lle y clybu holl gynnulleidfa Israel eiriau y gân hon hyd ei diwedd.