Read William Morgan Bible 1588 original edition Deuteronomium 32 Bible Online

Deuteronomium 32 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Deuteronomium 32

¹1 Cân yn cynnwys daioni Duw i Israel. 15 Eu hanniolch-garwch hwythau. 20 Ai cospedigaeth. 44 Moses yn cynghori y bobl i gadw y gyfraith, ai dyscu iw plant. 48 Duw yn rhybuddio Moses am ei farwolaeth. Ymwrandewch y nefoedd, a llefaraf: clywed y ddaiar eiriau fyng-enau.

²Fy athrawiaeth a ddefnynna fel glaw, fy ymmadrodd a ddifera fel gwlith: fel gwlithlaw ar i’r-wellt, ac fel cafodau ar lyssiau.

³Canys enw yr Arglwydd a gyhoeddafi, rhoddwch fawredd i’n Duw ni:

⁴Y Duw sydd berffaith ei weithred, canys ei holl lwybrau ydynt gyfiawn: Duw ffyddlon, ac heb anwiredd, cyfiawn ac iniawn [yw] efe.

⁵Y genhedlaeth ŵyroc, a throfaus a ymlygrodd yn ei erbyn ef trwy eu bai, heb [fod] yn blant iddo ef.

⁶Ai i’r Arglwydd y telwch hyn bobl ynfyd ac angall? ond efe [yw] dy dâd, [a’th] bryn-ŵr? efe a’th wnaeth, ac a’th ffyrfiodd.

⁷Cofia ddyddiau tragywyddoldeb, deallwch flynyddoedd cenhedlaeth, a chenhedlaeth, gofyn i’th dâd, ac efe a fynega i ti, i’th henuriaid, ac hwy a ddywedant wrthit.

⁸Pan gyfrannodd y Goruchaf etifeddiaeth y cenhedloedd, pan ddosparthodd efe feibion Adda, y gosododd efe derfynau y bobloedd, yn ôl rhifedi meibion Israel.

⁹Canys rhan yr Arglwydd [yw] ei bobl ef, Iacob [yw] rhan ei etifeddiaeth ef.

¹⁰Efe ai cafodd ef mewn tir anialwch, ac mewn gwâg vdfa ddiffaethwch yr amgylchodd efe ef, ac y parodd iddo ddeall, ac y cadwodd ef fel cannwyll ei lygad.

¹¹Fel y cyfyd eryr ei nŷth, y castella dros ei gywion, y lleda ei escill, y cymmer ef, ac yr arwain ef ar ei adenydd:

¹²[Felly] yr Arglwydd yn vnic ai harweiniodd yntef, ac nid [oedd] duw dieithr gyd ag ef.

¹³Gwnaeth iddo farchogeth ar vchelder y ddaiar, a bwytta cnwd y maes, ac iddo sugno mêl o’r graig, ac olew o’r graig gallestr.

¹⁴Ymenyn gwarthec, a llaeth defaid, ynghyd a brasder ŵyn, a hyrddodd meibion Basan, a bychod, yng-hyd a brasder grawn gwenith, a phur-waed grawn-wîn a yfaist.

¹⁵A’r inion a aeth yn frâs, ac a wingodd, brasseaist, tewychaist, pwyntiaist: gwrthododd hefyd Dduw yr hwn ai gwnaeth, a diystyrodd graig ei iechydwriaeth.

¹⁶A dieithr [dduwiau] y gyrrasant eddigedd arno, a ffiaidd-dra y digiasant ef.

¹⁷Aberthasant i gythreuliaid, nid [i] Dduw, [ond i] dduwiau [y rhai] nid adwaenent, [duwiau] newydd a ddaethant o agos [y rhai] nid ofnodd eich tadau.

¹⁸Y Duw a’th genhedlodd a anghofiaist di, a’r Duw a’th luniodd a ollyngaist ti tros gof.

¹⁹Yna y gwelodd yr Arglwydd, ac a gyffroiwyd gan ddig [wrth] ei feibion, ai ferched.

²⁰Ac a ddywedodd, cuddiaf fy wyneb oddi wrthynt, edrychaf beth [fydd] eu diwedd hwynt: canys cenhedlaeth drofaus [ydynt] hwy, meibion heb ffyddlondeb ynddynt.

²¹Hwynt a yrrasant eiddigedd arnaf, a’r [peth] nid [oedd] dduw, digiasant fi ai hoferedd: minne a yrraf eiddigedd arnynt a’r [rhai] nid [ydynt] bobl: a chenedl ynfyd y digiaf hwynt.

²²Canys tân a gynneu yn fy nig, ac a lŷsc hyd vffern isod, ac a ddifa y tîr ai gynnyrch, ac a wna i sylfeini y mynyddoedd ffaglu.

²³Casclaf ddrygau yn eu herbyn, treuliaf fy saethau arnynt.

²⁴Lloscedic [fyddant gan] newyn, ac wedi eu bwytta gan wrês, a chwerw ddinistr, anfonaf hefyd arnynt ddaint anifail, yng-hyd a chynddaredd seirph daiarol.

²⁵Oddi allan y diddymma y cleddyf, ac o’r stafelloedd ofn, yn gystal y gŵr ieuangc, a’r weryf: y plentyn sugno yng-hyd a’r gŵr brig-lwyd.

²⁶Dywedais gwascaraf hwynt, paraf iw coffadwriaeth ddarfod o fysc dynnion.

²⁷Oni bai i’m ofni dig y gelyn, rhac ymddieithro oi gwrthwynebwŷr hwynt, [a] rhac dywedyd o honynt, ein llaw vchel ni, ac nid yr Arglwydd a wnaeth hyn oll.

²⁸Canys cenhedlaeth golledig [am] gynghorion ydynt hwy, ac heb ddeall ynddynt.

²⁹Oh na baent ddoethion, na ddeallent hynna ddeallent eu diwedd eu hun.

³⁰Pa fodd yr ymlidie vn fil? ac y gyrre dau fyrddiwn i ffoi? ond am eu gwerthu oi Duw hwynt, a chaeu o’r Arglwydd arnynt.

³¹Canys nid fel ein Duw ni [y mae] eu duw hwynt, a’n gelynion [fyddant] farn-wŷr.

³²Canys o wîn-wydden Sodom, ac o feusydd Gomorra [y mae] eu gwin-wydden hwynt, eu grawn-win hwynt [ydynt] rawn-win bustlaidd, chwerw wrysc grawn-wîn [sydd] iddynt.

³³Gwenwyn dreigiau [yw] eu gwîn hwynt, a chreulon wenwyn aspiaid.

³⁴Onid yw hyn yng-hudd gyd a’m fi, wedi ei selio ym mysc fy nhrysorau?

³⁵I mi [y perthyn] dial, a thalu y pwyth, mewn prŷd y llithria eu troed hwynt, canys agos yw dydd eu trychineb, a phryssuro y mae yr hyn a baratoiwyd iddynt.

³⁶Canys yr Arglwydd a farna ei bobl, ac a dosturia wrth ei weision, pan welo ymado y nerth, ac nad [oes] na gwarchaedic, na gweddilledic.

³⁷Ac efe a ddywed pa le [y mae] eu duwiau hwynt, [a’r] graig yr ymddyriedasant ynddi?

³⁸Y rhai y bwyttasant frasder eu haberthau, [ac] yr yfasant win eu diod offrwm, codant a chynnorthwyant chwi, a byddant loches i chwi.

³⁹Gwelwch bellach mai myfi, myfi [yw] efe, ac nad oes duw onid myfi: myfi sydd yn llâdd, ac yn bywhau: myfi a archollaf, ac mi a feddiginiaethaf, ac ni bydd a achubo o’m llaw.

⁴⁰Canys codaf fy llaw hyd y nefoedd, a dywedaf: mi a fyddaf fyw bŷth.

⁴¹Os hogaf fyng-hleddyf disclaer, ac ymaflyd o’m llaw mewn barn, dychwelaf ddial ar fyng-elynnion, a thalaf y pwyth i’m caseion.

⁴²Meddwaf fy saethau a gwaed, a’m cleddyf a fwyttu gîg: am waed y lladdedig, a’r caeth o ddechreu dialeddau y gelyn.

⁴³Y cenhedloedd cenwch [iw] bobl ef, canys efe a ddial waed ei weision, ac a ddychwel ddial ar ei elynion: ac a drugarha wrth ei dîr, [ai] bobl ei hun.

⁴⁴Yna y daeth Moses, ac a lefarodd holl eiriau y gân hon lle y clybu y bobl: efe ac Iosuah mab Nun.

⁴⁵A darfu i Moses lefaru’r holl eiriau hyn, wrth holl Israel:

⁴⁶A dywedodd wrthynt, meddyliwch yn eich calonnau am yr holl eiriau y rhai yr ydwyfi yn eu testiolaethu wrthych chwi heddyw, y rhai a orchymynnwch i’ch plant, i edrych am wneuthur holl eiriau y gyfraith hon.

⁴⁷Canys nid gair ofer yw hwn oddi wrthych chwi, o herwydd eich enioes chwi [yw] efe: a thrwy y gair hwn yr estynnwch ddyddiau yn y tir yr hwn yr ydych yn myned iddo tros yr Iorddonen iw orescyn.

⁴⁸A’r Arglwydd a lefarodd wrth Moses yng-horph y dydd hwnnw, gan ddywedyd:

⁴⁹Escynn i’r mynydd Abarim hwn, [sef] mynydd Nebo yr hwn [sydd] yn nhir Moab ar gyfer Iericho: ac edrych wlâd Canaan yr hon yr ydwyfi yn ei rhoddi i feibion Israel yn etifeddiaeth.

⁵⁰Canys byddi farw yn y mynydd yr hwn yr escynni iddo, a thi a gesclir at dy bobl: megis y bu farw Aaron dy frawd ym mynydd Hor, ac y casclwyd ef at ei bobl.

⁵¹O herwydd gwrthryfelasoch i’m herbyn ym mysc meibion Israel wrth ddyfroedd cynnen Cades [yn] anialwch Zin: o blegit ni’m sanctaiddiasoch ym mhlith meibion Israel.

⁵²Canis y wlâd a gei di ei gweled ar [dy] gyfer, ac yno nid ei i’r tir, yr hwn yr ydwyfi yn [ei] roddi i feibion Israel.