Read William Morgan Bible 1588 original edition Deuteronomium 4 Bible Online

Deuteronomium 4 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Deuteronomium 4

¹1 Moses yn annog i gadw gorchymynnion Duw. 2 Na rodder at air Duw, ac na thynner oddi wrtho ddim. 3 Beth a ddaeth o galyn Baal peor. 6 Doethineb pobl Dduw. 9 Rhaid iw dyscu gorchymynnion Duw i’n plant. 15 Na wneler vn ddelw o ddim iw haddoli. 24 Duw’n dân yssol. 26 Bugythion yn erbyn y rhai a ymwrthodant a gorchymynnion Duw. 31 Duw’n drugarog. 37 Am garu o Dduw y tadau efe a ddewisodd eu heppil hwynt. 43 Dinasoedd y noddfa. Bellach gan hynny ô Israel gwrando ar y deddfau, ac ar y barnedigaethau, y rhai’r [ydwyf] yn dyscu i chwi iw gwneuthur, fel y byddoch byw, ac yr eloch, ac y gorescynnoch y wlâd yr hon y mae Arglwydd Dduw eich tadau’n ei rhoddi i chwi.

²Na chwanegwch at y gair yr hwn yr ydwyf yn ei orchymyn i chwi, ac na leihewch [ddim] o honaw ef, gan gadw gorchymynnion yr Arglwydd eich Duw y rhai [’r wyfi] yn eu gorchymyn i chwi.

³Eich llygaid chwi a oeddynt yn gweled yr hyn a wnaeth yr Arglwydd am Baal-Peor, o blegit pob gŵr yr hwn a aeth ar ôl Baal-Peor, yr Arglwydd dy Dduw ai difethodd ef, o’th blith di.

⁴Ond chwi y rhai oeddych yn glynu wrth yr Arglwydd eich Duw, byw ydych heddyw oll.

⁵Wele dyscais i chwi ddeddfau, a barnedigaethau, fel y gorchymynnodd yr Arglwydd fy Nuw i mi: i wneuthur [o honoch] felly, yng-hanol y wlâd yr hon [yr ydych] chi ar fyned i mewn iddi iw gorescyn.

⁶Cedwch gan hynny, a gwnewch [hwynt] o blegit hyn [yw] eich doethineb, a’ch deall chwi, yng-olwg y bobloedd, y rhai a glywant yr holl ddeddfau hyn, ac a ddywedant, yn ddiau pobl ddoeth, a deallus [yw] y genedl fawr hon.

⁷O blegit pa genedl [morr] fawr, yr hon [y mae] duwiau iddi yn nessau atti, fel yr Arglwydd ein Duw ni, ym mhob [dim] a’r y galwom arno?

⁸A pha genedl [morr] fawr, yr hon y mae] iddi ddeddfau, a barnedigaethau cyfiawn, megis yr holl gyfraith hon, yr hon yr ydwyfi yn ei rhoddi heddyw ger eich bron chwi?

⁹Ond gochel arnat, a chadw dy enaid yn ddyfal, rhac anghofio o honot y pethau y rhai a welodd dy lygaid, a chilio o honynt allan o’th galon di, holl ddyddiau dy enioes: ond yspyssa hwynt i’th feibion, ac i feibion, dy feibion.

¹⁰[Sef] y dydd yr hwn y sefaist ger bron yr Arglwydd dy Dduw yn Horeb, pan ddywedodd yr Arglwydd wrthif, cynnull i mi y bobl, fel y gwnelwyf iddynt glywed fyng-eiriau y rhai a ddyscant i’m hofni fi, ’r holl ddyddiau y rhai y byddant fyw ar y ddaiar, ac y dyscant [hwynt]iw meibion.

¹¹Yna y nessasoch, ac y safasoch dan y mynydd, a’r mynydd oedd yn llosci gan dân, hyd entrych awyr, yn dywyllwch, a niwl, a chwmwl.

¹²A’r Arglwydd a lefarodd wrthych o ganol y tân, [a] chwithau nid oeddych yn gweled llûn [dim] heb law llais.

¹³Yna efe a fynegodd i chwi ei gyfammod yr hwn a orchymynnodd i chwi iw wneuthur, [sef] y deng-hair, ac ai scrifennodd hwynt, ar ddwy lech faen.

¹⁴A’r Arglwydd a orchymynnodd i mi’r amser hwnnw ddyscu i chwi ddeddfau, a barnedigaethau i wneuthur o honoch hwynt yn y wlâd, yr hon yr ydych chi yn myned iddi iw gorescyn

¹⁵Gwiliwch gan hynny yn ddyfal ar eich eneidiau, o blegit ni welsoch ddim llûn yn y dydd y llefarodd yr Arglwydd wrthych yn Horeb o ganol y tân.

¹⁶Rhac ymlygru o honoch, a gwneuthur i chwi ddelw gerfiedic, cyffelybrwydd vn ddelw, llûn gwryw, neu fenyw.

¹⁷Llûn vn anifail yr hwn [sydd] ar y ddaiar, llûn vn aderyn ascelloc yr hwn a eheda yn yr awyr.

¹⁸Llûn vn ymlusciad ar y ddaiar, llûn vn pyscodyn a’r y [sydd] yn y dyfroedd tann y ddaiar.

¹⁹Hefyd rhac derchafu o honot dy lygaid tu a’r nefoed, a gweled yr haul, a’r lleuad, a’r sêr [sef] holl lu y nefoedd, a’th yrru di i ymgrymmu iddynt, a gwasanaethu o honot hwynt, y rhai o rannodd yr Arglwydd dy Dduw i’r holl bobloedd dann y nefoedd.

²⁰Ond yr Arglwydd a’ch cymmerodd chwi, ac a’ch dug chwi allan o’r pair haiarn, o’r Aipht, i fod iddo yn bobl, [ac] yn etifeddiaeth fel [y gwelir] y dydd hwn.

²¹A’r Arglwydd a ddigiodd wrthif am eich geiriau chwi, ac a dyngodd nad awn i tros yr Iorddonen, ac na chawn fyned i mewn i’r wlâd dda, yr hon y mae’r Arglwydd dy Dduw ar roddi i ti yn etifeddiaeth.

²²O blegit byddaf farw yn y wlâd hon, nid âf i tros yr Iorddonen: ond chwychwi ydych yn myned trosodd, ac a orescynnwch y wlâd ddâ honno.

²³Ymgedwch arnoch rhac anghofio cyfammod yr Arglwydd eich Duw, yr hwn a ammododd efe a chwi, a gwneuthur o honoch i chwi ddelw gerfiedic, llûn dim oll a waharddodd yr Arglwydd dy Dduw i ti.

²⁴O blegit yr Arglwydd dy Dduw sydd dân yssol, [a] Duw eiddigus.

²⁵Pan genhedlech feibion, ac ŵyrion, ac heneiddio o honoch yn y wlâd, ac ymlygru o honoch, a gwneuthur o honoch ddelw gerfiedic, llûn dim fel y gwneloch ddryganiaeth yng-olwg yr Arglwydd dy Dduw iw ddigio ef,

²⁶Galw’r ydwyf yn dystion yn eich erbyn chwi, heddyw y nefoedd a’r ddaiar, gan ddarfod y derfydd am danoch yn fuan oddi ar y tir, yr hwn yr ydych yn myned tros yr Iorddonen iddo iw orescyn, nid estynnwch ddyddiau ynddo, canys gan ddifetha ei’ch difethir.

²⁷A’r Arglwydd a’ch gwascara chwi ym mhlith y bobloedd, a chwi a adewir yn ddynion anaml ym-mysc y cenhedloedd, y rhai y dwg yr Arglwydd chwi attynt.

²⁸Ac yno y gwasanaethwch dduwiau [o] waith dwylo dyn, [sef] pren, a maen, y rhai ni welant, ac ni chlywant, ac ni fwyttânt, ac ni aroglant.

²⁹Pan geisiech oddi yno yr Arglwydd dy Dduw, yna y cei, os ceisi ef a’th holl galon, ac a’th holl enaid.

³⁰Pan gyfyngo arnat, a digwyddo’r holl bethau hyn i ti yn y dyddiau diweddaf, a dychwelyd o honot at yr Arglwydd dy Dduw, a gwrando o honot ar ei lais ef:

³¹(O herwydd yr Arglwydd dy Dduw [sydd] Dduw trugarog) ni edu efe di, ac ni’th ddifetha, ac nid anghofi a gyfammod dy dadau di, ’r hwn a dyngodd efe wrthynt.

³²Canys ymofyn yn awr, am y dyddiau cyntaf y rhai a fuant o’th flaen di, o’r dydd y creawdd Duw ddŷn ar y ddaiar, ac o’r [naill] gwrr i’r nefoedd, hyd y cwrr [arall] i’r nefoedd, a fu megis y mawr-beth hwn? neu a glybuwyd ei gyffelyb ef?

³³A glybu pobl lais Duw yn llefaru o ganol y tân, fel y clywaist ti, a byw o honynt?

³⁴A brofodd [vn] Duw ddyfod i gymmeryd iddo genedl o ganol cenedl? mewn profedigaethau, mewn arwyddion, ac mewn rhyfeddodau, mewn rhyfel, mewn llaw gadarn, mewn braich estynnedic, ac mewn ofn mawr: fel yr hyn oll a wnaeth yr Arglwydd eich Duw i chwi yn yr Aipht yng-ŵydd dy lygaid?

³⁵Gwnaethbwyt i ti weled [hynny] i wybod mai yr Arglwydd sydd Dduw, [ac] nad oes neb arall ond efe.

³⁶O’r nefoedd y parodd i ti glywed ei lais, i’th hyfforddi di, ac ar y ddaiar y parodd i ti weled ei dân mawr, a thi a glywaist o ganol y tân ei eiriau ef.

³⁷Ac o achos iddo garu dy dadau di, am hynny y dewisodd eu hâd hwynt, ar eu hôl, ac a’th ddug di oi flaen ai fawr allu allan o’r Aipht.

³⁸I orescyn cenhedloedd mwy, a chryfach na thi, o’th flaen di, i’th ddwyn i mewn, i roddi i ti eu gwlâd hwynt yn etifeddiaeth, fel heddyw.

³⁹Gwybydd gan hynny heddyw, a chofia yn dy galon, mai’r Arglwydd sydd Dduw yn y nefoedd oddi arnodd, ac ar y ddaiar oddi tanodd, [ac] nid neb arall.

⁴⁰Cadw dithe ei ddeddfau ef, ai orchymynnion y rhai [yr ydwyf] yn eu gorchymyn i ti heddyw, fel y byddo yn ddâ i ti, ac i’th feibion ar dy ôl di, fel yr estynnech ddyddiau ar y ddaiar, yr hon y mae’r Arglwydd dy Dduw’n ei rhoddi i ti byth.

⁴¹Yna Moses, a nailltuodd dair dinas, ar tu hwnt i’r Iorddonen, tuâ chodiad haul.

⁴²I ffoi o’r llofrudd yno yr hwn a ladde ei gymydog yn amryfus, ac efe heb ei gasau o’r blaen: fel y galle ffoi i vn o’r dinasoedd hynny, a byw.

⁴³[Sef] Bezer yn yr anialwch, yng-gwastad-tir y Rubeniaid, a Ramoth yn Gilead y Gadiaid, a Golan o fewn Basan y Manassiaid.

⁴⁴Felly dymma y gyfraith yr hon a osododd Moses o flaen meibion Israel.

⁴⁵Dymma y testiolaethau, a’r deddfau, a’r barnedigaethau, a lefarodd Moses wrth feibion Israel pan ddaethant allan o’r Aipht.

⁴⁶Tu hwnt i’r Iorddonen yn y dyffryn ar gyfer Beth-Peor yng-wlâd Sehon brenin yr Amoriaid, yr hwn oedd yn trigo yn Hesbon, yr hwn a darawse Moses, a meibion Israel, pan ddaethent o’r Aipht.

⁴⁷Ac a orescynnasent ei wlâd ef, a gwlâd Og brenin Basan, dau o frenhinoedd yr Amoriaid y rhai [oeddynt] tu hwnt i’r Iorddonen tua chodiad haul.

⁴⁸O Aroer yr hon [oedd] ar lann afon Arnon hyd fynydd Sion, hwn yw Hermon.

⁴⁹A’r holl rôs tu hwnt i’r Iorddonen tua’r dwyrain, ac hyd at fôr y rhôs dan fronnydd y brynn.