Read William Morgan Bible 1588 original edition Ioan 13 Bible Online

Ioan 13 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ioan 13

¹Crist yn golchi traed yr Apostolion, 6 yr ymddiddan a fu rhyngddo â Phetr, 18 bradychiad Crist, 35 drwy gariad perffaith yr adwaenir discyblion Crist, 37 hyder Petr a’i wendid. Cyn gŵyl y Pasc, yr Iesu yn gŵybod dyfod ei awr i fyned o’r byd ymma at y Tad, [ac] yn caru yr eiddo y rhai oeddynt yn y bŷd, hyd y diwedd y carodd efe hwynt.

²A hwynt ar swpper (wedi i ddiafol eusus yrru yng-halon Iudas [fab] Simon Iscariotes, ei fradychu ef)

³Yr Iesu yn gŵybod roddi o’r Tad bob peth oll yn ei ddwylo ef, a’i fod wedi dyfod oddi wrth Dduw, ac yn myned at Dduw,

⁴Efe a gyfododd oddi a’r ei swpper, ac a fwriodd heibio ei gochl-wisc, a chan gymmeryd tywel, efe a ymwregysodd.

⁵Wedi hynny efe a dywalltodd ddwfr i’r cawg, ac a ddechreuodd olchi traed y discyblion, a’u sychu â’r lliain, â’r hwn y gwregysasid ef.

⁶Yna y daeth efe at Simon Petr, ac yntef a ddywedodd wrtho, ô Arglwydd, a’i tydi a olchi fy nrhaed i?

⁷A’r Iesu a attebodd, ac a ddywedodd wrtho, y peth yr wyf fi yn ei wneuthur, ni wyddost di yr awron: eithr ti a gei ŵybod yn ôl hyn.

⁸Petr a ddywedodd wrtho: ni chei olchi fy nrhaed i byth, ac attebodd yr Iesu iddo: oni olchaf dy di, nid oes i ti gyfran gyd â myfi.

⁹Simon Petr a ddywedodd wrtho: ô Arglwydd, nid fy nrhaed i yn vnic, ond fy nwylaw, am pen hefyd.

¹⁰A’r Iesu a ddywedodd wrtho, yr hwn a olchwyd, nid rhaid iddo ond golchi ei draed, eithr y mae yn lân oll: a chwithau ydych yn lân, ond nid bob vn.

¹¹Canys efe a ŵydde pwy a’i bradyche ef, ac am hynny y dywedodd: nid ydych chwi yn lân bob vn.

¹²Felly wedi iddo olchi eu traed hwy, a chymmeryd ei gochl-wisc am dano, gan eistedd ail-waith y dywedodd wrthynt, a ŵyddoch chwi pa beth a wnaethum i chwi?

¹³Yr ydych chwi yn fyng-alwi, yr Athro, yr Arglwydd: a da y dywedwch: o herwydd, yr wyfi [felly.]

¹⁴Am hynny, os myfi yn Arglwydd, ac yn Athro, a olchais eich traed chwi, chwithau a ddylech hefyd olchi traed eu gilydd.

¹⁵Canys mi a ddodais siampl i chwi i wneuthur o honoch fel y gwneuthum i chwi.

¹⁶Yn wir, yn wîr meddaf i chwi: nid yw’r gwâs yn fwy nâ’i arglwydd, na’r cennadwr yn fwy nâ’r hwn a’i danfonodd ef.

¹⁷Os gŵyddoch y pethau hyn, gwyn eich byd, os chwi a’u gwnewch hwynt.

¹⁸Nid wyfi yn dywedyd am danoch oll, mi a wn pwy a etholais, ond er cyflawni yr scrythur, [sef:] hwn sydd yn bwyta bara gyd â mi, a gododd ei sodl yn fy erbyn.

¹⁹Bellach yr wyf yn dywedyd wrthych, cyn ei ddyfod, fel gwedi y dêl y credoch mai myfi yw efe.

²⁰Yn wîr, yn wîr meddaf i chwi: yr hwn sydd yn derbyn y neb a ddanfonwyfi, sydd yn fy nerbyn i, a’r hwn sydd yn fy nerbyn i, sydd yn derbyn y neb am danfonodd.

²¹Wedi i’r Iesu ddywedyd hyn, efe a gyffroiwyd yn yr yspryd, ac a destiolaethodd, ac a ddywedodd, yn wîr, yn wîr, meddaf i chwi, mai vn o honoch a’m bradycha fi.

²²Am hynny yr edrychodd y discyblion ar ei gilydd, gan ammau am bwy y dywedase efe.

²³Yna vn o’i ddiscyblion ef, oedd yn pwyso ar fonwes yr Iesu, [sef] yr hwn yr oedd Iesu yn ei garu.

²⁴Ac fe a amneidiodd Simon Petr ar hwn, i ofyn, pwy oedd yr hwn a ddywedase efe am dano.

²⁵Ac yntef yn pwyso ar fynwes Iesu, a ddywedodd wrtho, ô Arglwydd, pwy yw efe.

²⁶A’r Iesu a attebodd, hwnnw yw efe i’r hwn y rhoddaf fi dammaid wedi ei wlychu, ac wedi iddo wlychu y tammaid efe a’i rhoddodd i Iudas [fab] Simon Iscariotes.

²⁷Ac ar ôl y tammaid yr aeth Satan i mewn iddo, ac yna y dywedodd yr Iesu wrtho: a wnelech, gwna ar frys.

²⁸Ac ni wydde neb o’r rhai oeddynt yn eistedd, am ba beth y dywedase efe hynny wrtho.

²⁹Canys rhai oedd yn tybied, mai am fod y gôd gyd ag Iudas, y dywedase Iesu wrtho: pryn y pethau sydd anghenrhaid i ni erbyn yr ŵyl, neu ar ddodi o honaw ef beth i’r tlodion.

³⁰Ac yntef wedi derbyn y tammaid, a aeth allan yn ebrwydd: ac yr oedd hi yn nos.

³¹Ac wedi iddo fyned allan, yr Iesu a ddywedodd, yn awr y gogoneddwyd Mab y dyn, a Duw a ogoneddwyd ynddo ef.

³²Os gogoneddwyd Duw ynddo ef, Duw hefyd a’i gogonedda ef ynddo ei hun, ac yn ebrwydd y gogonedda efe ef.

³³O blant bychain etto yr wyf ennyd fechan gyd â chwi, chwi a’m ceisiwch, ac fel y dywedais wrth yr Iddewon, yr ydwyf yn dywedyd wrthych chwi hefyd yr awron: i’r lle yr ydwyf fi yn myned ni ellwch chwi ddyfod.

³⁴Gorchymyn newydd yr wyf yn ei roddi i chwi, ar garu o honoch ei gilydd, fel y cerais i chwi, ar garu o honoch ei gilydd felly.

³⁵Wrth hyn yr adnebydd pawb eich bod yn ddiscyblion i mi, os bydd cariad rhwng pawb o honoch a’i gilydd.

³⁶A Simon Petr a ddywedodd wrtho: ô Arglwydd i ba le yr ydwyt ti yn myned, yr Iesu a attebodd iddo, lle yr ydwyfi yn myned ni elli di yr awron fyng-hanlyn: eithr yn ôl hyn i’m canlyni,

³⁷Petr a ddywedodd wrtho: ô Arglwydd, pa ham na allaf fi dy ganlyn yr awron? mi a roddaf fy einioes drosot.

³⁸Yr Iesu a’i hattebodd, a roddi di dy einioes drosofi? yn wîr, yn wîr meddaf i ti: ni chân y ceiliog nes i ti fyng-wadu dair gwaith.