Read William Morgan Bible 1588 original edition Ioan 19 Bible Online

Ioan 19 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Ioan 19

¹Curo, a gwatwar yr Iesu. 9 Wedi i Pilat holi Crist, a’r Iddêwon, efe a ddododd Crist iddynt iw groes-hoelio, 24 Bwrw coel-brennau am ei wisc ef. 26 Efe yn cynghori Mair ei fam ac Ioan efangylwr. 30 Dioddefaint Crist, 38 A’i gladdedigaeth. Yna y cymmerodd Pilat yr Iesu, ac a’i fflanghellodd ef.

²A’r mil-wŷr a blethasant goron o ddrain, ac a’i gosodasant ar ei ben, ac a roesant gochlwisc o borphor am dano,

³Ac a ddywedâsant: henffych well, Brenin yr Iddewon, ac a roesant iddo gernodiau.

⁴A Philat a aeth allan trachefn attynt, ac a ddywedodd wrthynt: wele, yr wyfi yn ei ddwyn ef allan i chwi, fel y gwypoch nad wyfi yn cael ynddo ef vn bai.

⁵Yna yr aeth yr Iesu allan, yn arwain coron o ddrain a’r wisc borphor, a [Philat] a ddywedodd wrthynt, wele y dyn.

⁶Yna yr arch-offeiriaid a’r swyddogion pan welsant ef, a lefâsant gan ddywedyd: croes-hoelia, croes-hoelia ef: Pilat a ddywedodd wrthynt: cymmerwch chwi ef, a chroes-hoeliwch canys nid wyfi yn cael ynddo vn bai.

⁷Yr Iddewon a attebasant iddo, y mae gennym ni gyfraith, ac wrth ein cyfraith ni efe a ddyle farw, am iddo ei wneuthur ei hun yn Fab Duw.

⁸A phan glybu Pilat yr ymadrodd hwnnw, efe a ofnodd yn fwy:

⁹Ac a aeth trachefn i’r dadleu-dŷ, ac a ddywedodd wrth yr Iesu: o ba le yr wyt ti: ond ni roes yr Iesu atteb iddo.

¹⁰Yna Pilat a ddywedodd wrtho, oni ddywedi di wrthif fi? oni ŵyddost di fod i mi awdurdod i’th groes-hoelio di, ac awdurdod i’th ollwng?

¹¹Yr Iesu a attebodd, ni bydde i ti ddim awdurdod arnafi oni bai ei ddodi i ti oddi vchod: am hynny y neb a’m rhoddes i ti, sydd yn fwy ei bechod.

¹²O hynny allan y ceisiodd Pilat ei ollwng ef yn rhydd: a’r Iddewon a lefasant gan ddywedyd, os gollyngi di hwn, nid wyt ti yn garedig i Cæsar: pwy bynnac a’i gwnel ei hun yn frenin, y mae efe yn dywedyd yn erbyn Cæsar.

¹³Pan glybu Pilat yr ymadrodd hwn, efe a ddug allan yr Iesu, ac a eisteddodd ar yr orsedd-faingc yn y lle a elwir Lithostrotos, ac yn Hebriw Gabbatha.

¹⁴A darparwyl y Pasc oedd hi, yng-hylch y chweched awr, ac efe a ddywedodd wrth yr Iddewon, wele eich Brenin.

¹⁵Hwythau a lefâsant, ymmaith ag ef, ymmaith ag ef, croes-hoelia ef, Pilat a ddywedodd wrthynt: a groes-holiaf fi eich Brenin chwi? a’r arch-offeiriaid a attebasant, nid oes i ni vn brenin ond Cæsar.

¹⁶Yna efe a’i dodes ef iddynt iw groes-hoelio, ac hwy a gymmerasant yr Iesu, ac a’i dugasant ymmaith.

¹⁷Ac efe gan ddwyn ei groes a ddaeth i le a elwid y Benglogfa, ac a elwir yn Hebriw Golgatha.

¹⁸Lle y croes-hoeliasant ef a dau eraill, vn o bôb tu, a’r Iesu yn y canol.

¹⁹A Philat a scrifennodd y titl, ac a’i dododd ar y groes, a’r hyn a scrifennasid oedd, IESV O NAZARETH, BRENIN YR IDDEWON.

²⁰A llawer o’r Iddewon a ddarllenasant y titl hwn, canys agos i’r ddinas oedd y lle y croes-hoeliasid Iesu: ac yr oedd wedi ei scrifennu yn Hebriw, Groeg a Lladin.

²¹Yno arch-offeiriaid yr Iddewon a ddywedâsant wrth Pilat, na scrifenna, Brenin yr Iddewon, eithr ei fod yn dywedyd, Brenin yr Iddewon ydwyfi.

²²Pilat a attebodd, yr hyn a scrifennais a scrifennais.

²³A’r mil-wŷr pan ddarfu iddynt groshoelio yr Iesu, a gymmerasant ei ddillad (ac a’i gwnaethant yn bedair rhann i bôb milwr) a’i bais ef: a’i bais oedd ddi-wnîad, wedi ei gwêu o’r cwr vchaf oll.

²⁴Ac hwy a ddywedâsant yn eu plith eu hun: na thorrwn hi, ond bwriwn goel-brennau pwy a’i caiff hi: i gyflawni yr scrythur gan ddywedyd, hwy a rannâsant fy nillad iddynt, a’m fy mhais y bwriâsant goelbrennau: a’r mil-wŷr a wnaethant hyn.

²⁵Ac yr oedd yn sefyll wrth groes yr Iesu, ei fam ef, a chwaer ei fam, a Mair Cleophas, a Mair Fagdalen.

²⁶A phan welodd Iesu ei fam a’r discybl yr hwn a gare efe yn sefyll ger llaw, efe a ddywedodd wrth ei fam, ô wraig, wele dy fab.

²⁷Ac wedi hynny y dywedodd wrth y discybl: wele dy fam, ac o’r awr honno y cymmerodd y discybl hi iw gartref.

²⁸Yn ôl hynny pan ŵybu yr Iesu fod pob peth wedi ei derfynu: er cyflawni yr scrythyrau, efe a ddywedodd, y mae syched arnaf.

²⁹Ac yr oedd llestr wedi ei osod yn llawn o finegr, a hwy a lanwâsant spong o finegr, ac a’i rhoddasant yng-hylch Ysop, ac a’i dodasant wrth ei enau ef.

³⁰Ac wedi i’r Iesu gymmeryd y finegr efe a ddywedodd, gorphennwyd, a chan ogwyddo ei ben efe a rhoddes i fynu yr yspryd.

³¹A’r Iddewon, rhag aros o’r cyrph ar y groes drôs y Sabboth, (canys darpar-ŵyl y Pasc ydoedd hi, a mawr oedd y Sabboth hwnnw) a ddeisyfiasant ar Pilat gael torri eu hesceiriau hwynt, a’i tynnu i lawr.

³²Yna y mil-wŷr a ddaethant, ac a dorrasant esceiriau y cyntaf, a’r llall yr hwn a groeshoeliasid gyd ag ef.

³³Eithr pan ddaethant at yr Iesu a’i weled wedi marw eusys, ni thorrasant ei esceiriau ef.

³⁴Ond vn o’r mil-wŷr a frathodd ei ystlys ef â gwaiw-ffon, ac yn y fan gwaed a dwfr a ddaeth allan.

³⁵A’r hwn a’i gwelodd sydd yn testiolaethu, a gwir yw ei destiolaeth ef, ac efe a ŵyr ei fod yn dywedyd gwir, fel y credoch chwithau.

³⁶Canys y pethau hyn a wnaethpwyd, fel y cyflawnid yr scrythur.Ni ddryllir ascwrn o honaw ef.

³⁷Ac eil-waith scrythur arall sydd yn dywedyd.Hwy a edrychant ar yr hwn a wanâsant.

³⁸Ac yn ôl hyn Ioseph o Arimathæa, (yr hwn oedd ddiscybl i’r Iesu, eithr yn guddiedic rhag ofn yr Iddewon, a ddeisyfiodd ar Pilat gael tynnu i lawr gorph yr Iesu: a Philat a gennadhâodd iddo. Yna y daeth efe, ac a ddug ymmaith gorph yr Iesu.

³⁹Ac fe ddaeth Nicodemus hefyd yr hwn yn gyntaf a ddaethe at yr Iesu o hŷd nos, ac a ddug Myrr, ac Aloes yng-hymmysc, tu a chanpwys.

⁴⁰Yna y cymmerasant gorph yr Iesu, ac a’i rhwymasant mewn llieiniau gyd ag aroglau, fel y mae arfer yr Iddewon i gladdu.

⁴¹Ac yn y fangre lle y croes-hoeliasid ef yr oedd gardd, a bedd newydd yn yr ardd, yn yr hwn ni ddodasid dŷn er ioed.

⁴²Ac yno, rhag nesed oedd darpar-ŵyl yr Iddewon, (am fod y bedd hwnnw yn agos,) y rhoddasant yr Iesu.