Read William Morgan Bible 1588 original edition Gweithredoedd yr Apostolion 15 Bible Online

Gweithredoedd yr Apostolion 15 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Gweithredoedd yr Apostolion 15

¹Ymryson yng-hylch enwaediad, 35. Pabl a Barnabas yn pregethu yn Antiochia, 39. Paul a Barnabas yn ymadel. Yna y daeth rhai i wared o Iudæa, ac a ddyscasant y brodyr [gan ddywedyd:] onid enwaedir chwi yn ôl deddf Moses, ni ellwch fod yn gadwedic.

²A phan ydoedd ymryson a oedlau nid bychan gan Paul a Barnabas yn eu herbyn hwy, fe gytunwyd fyned o Paul a Barnabas, ac eraill o honynt hwy i fynu i Ierusalem at yr Apostolion a’r henuriaid yng-hylch y cwestiwn ymma.

³Yna wedi eu danfon hwy ymmaith gan yr eglwys, teithiasant trwy Phænice a Samaria gan fynegu troad y cenhedloedd: ac hwy a wnaethant lawenydd mawr i’r brodyr oll.

⁴A phan ddaethant i Ierusalem, â’u derbyn gan yr eglwys, a’r Apostolion, a’r henuriaid, hwy a adroddâsant y pethau oll a wnaethe Duw trwyddynt hwy.

⁵Ond fe gyfododd [ebr hwy] rhai o sect y Pharisæaid yr rhai oeddynt yn credu, gan ddywedyd: mai rhaid iddynt eu henwaedu, a gorchymyn cadw deddf Moses.

⁶Yna y daeth yr Apostolion a’r henuriaid i edrych ar yr ymadrodd hwn.

⁷Ac wedi bod ymddadlau mawr, y cyfododd Petr, ac y dywedodd wrthynt, ha-wŷr frodyr, chwi a ŵyddoch ddarfod i Dduw er ys talm yn ein plith ni fy ethol i, fel y cae y cenhedloedd drwy fyng-enau i glywed gair yr Efengyl, a chredu.

⁸A Duw adnabydd-ŵr calon, a destiolaethodd gyd â hwynt gan roddi iddynt yr Yspryd glan fel i ninnau.

⁹Ac ni wnaeth efe ddim gwahaniad rhyngom ni ag hwynt, gan iddo trwy ffydd lanhau eu calonnau hwynt.

¹⁰Ac yn awr pa ham yr ydych chwi yn temtio Duw, gan ddodi iau ar warrau y discyblion, yr hon ni allodd na’n tadau, na ninnau ei dwyn?

¹¹Eithr credu yr ydym, trwy râs yr Arglwydd Iesu Grist ein bod ni yn gadwedic fel hwythau.

¹²Yna y distawodd yr holl dyrfa, ac y gwrandawsant Barnabas, a Phaul yn mynegu pa arwyddion a rhyfeddodau eu maint a wnaethe Duw ym mhlith y cenhedloedd trwyddynt hwy

¹³Ac wedi iddynt ostegu, attebodd Iaco a dywedodd: ha-wŷr frodyr gwrandewch fi.

¹⁴Mynegodd Simon i chwi pa wedd yr ymwelodd Duw gyntaf, i gymmeryd pobl iw enw ef o’r cenhedloedd.

¹⁵Ac â hyn y cyduna geiriau y prophwydi: megis y mae yn scrifenedic:

¹⁶ Yn ôl hyn y dychwelaf, ac yr adnewyddaf Tabernacl Dafydd yr hwn a syrthiase, ac a gyweiriaf ei adwyau, ac ai cyfodaf ail-waith.

¹⁷Fel y ceisio dynion eraill yr Arglwydd a’r holl genhedloedd ar ba rai y galwyd fy enw, medd yr Arglwydd yr hwn sydd yn gwneuthur yr holl bethau hyn.

¹⁸Yspys i Dduw yw ei weithredoedd oll, er cyn yr oesoedd.

¹⁹O herwydd paham, yr ydwyfi yn barnu na ddylid cyffroi y rhai o’r cenhedloedd a droasant at Dduw:

²⁰Eithr scrifennu o honom ni attynt ar ymgadw o honynt oddi wrth halogrwydd delwau, a godineb, a’r peth a dagwyd, a gwaed.

²¹Canys y mae i Moses ym mhob dinas, er yr hen amseroedd rhai a’r pregethant ef, yn y Synagogau [lle] y darllennir ef bob Sabboth.

²²Yna y gwelodd yr Apostolion yn dda a’r henuriaid, yng-hyd a’r holl eglwys anfon gwyr etholedic o honynt i Antiochia gyd â Phaul a Barnabas, [sef] Iudas a gyfenwir Barsabas, a Silas, y gwŷr rhagoraf ym mysc y brodyr:

²³Gan scrifennu gyd â hwynt fel hyn, yr Apostolion a’r henuriaid a’r brodyr, at y brodyr y rhai sy o’r cenhedloedd yn Antiochia, a Syria, a Cilicia yn danfon annerch.

²⁴Yn gymmaint a chlywed o honom ni i rai a aethant allan oddi wrthym ni eich cyffroi chwi â geiriau, gan rwystro eich meddyliau, a dywedyd: rhaid i chwi eich enwaedu a chadw y ddeddf, i’r rhai ni orchymynnasem ni [hynny]

²⁵Ni a welsom yn dda wedi i ni ymgasclu yng-hyd, anfon trwy gytundeb attoch wŷr etholedic gyd â’n hannwyl Barnabas a Phaul:

²⁶Gwŷr a roesant eu bywyd er mwyn enw ein Harglwydd Iesu Grist.

²⁷Ni a anfonasom Iudas a Silas y rhai a fynegant i chwi yr vn rhyw bethau ar eu [tafod] leferydd.

²⁸Canys gwelwyd yn dda i’r Yspryd glân a ninnau, na ddodem arnoch faich amgenach na’r pethau angenrheidiol hyn.

²⁹Bod i chwi ymgadw oddi wrth y pethau a offrymmir i ddelwau, a gwaed, a’r peth a dagwyd, a godineb, oddi wrth y pethau hyn, os chwi a ymgedwch, da y gwnewch: byddwch iach.

³⁰Ac wedi eu gollwng ymmaith, y daethant i Antiochia, ac yn ôl cael y dyrfa yng-hyd, hwy a roesant y llythyr [iddynt.]

³¹Ac wedi iddynt ddarllen, llawenychu a wnaethant am y cyngor.

³²Iudas hefyd a Silas y rhai oeddynt hwythau yn brophwydi, ai cynghorasant a llawer o ymadrodd, ac a gadarnhâsant y brodyr.

³³Ac wedi iddynt aros yno ennyd o amser, hwy a ollyngwyd mewn heddwch gan y brodyr at yr Apostolion.

³⁴Er hynny Silas a welodd yn dda aros [yno.]

³⁵A Phaul a Barnabas a arhoesant yn Antiochia, gan ddyscu, ac efengylu gair yr Arglwydd gyd â lliaws eraill.

³⁶Gwedi ennyd o ddyddiau y dywedodd Paul wrth Barnabas, dychwelwn, ac ymwelwn â’n brodyr ym mhob dinas yn y rhai y pregethasom air yr Arglwydd [i weled] pa fodd y maent hwy.

³⁷A Barnabas a gynghorodd gymmeryd gyd â hwynt Ioan yr hwn a elwir Marcus.

³⁸Ond ni wele Paul yn addas ei gymmeryd ef yn eu cymdeithas, yr hwn a dynnase oddi wrthynt o Pamphilia, ac nid aethe gyd â hwynt i’r gwaith.

³⁹Ac yna yr aeth cymmaint o ddigter rhyngddynt hyd oni ymadawodd y naill â’r llall, a Barnabas a gymmerth Marcus gydag ef, ac a foriodd i Cyprus.

⁴⁰Eithr Paul a ddewisodd Silas, ac a aeth ymmaith wedi ei orchymyn o’r brodyr i râs Duw.

⁴¹Ac efe a drammwyodd trwy Syria a Cilicia, gan gadarnhau yr eglwys.