Read William Morgan Bible 1588 original edition Gweithredoedd yr Apostolion 2 Bible Online

Gweithredoedd yr Apostolion 2 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Gweithredoedd yr Apostolion 2

¹Yr Yspryd glân yn dyfod ar ddull tafodau, 7 Gweithred yr Yspryd glân. 14 Petr yn atteb yn erbyn cabl-wyr yr Yspryd. 41 Cynnydd yr eglwys: buchedd, ac ymddygiad y ffyddloniad. Wedi dyfod dydd y Pentecost yr oeddynt hwy oll yn gytun yn yr vn-lle.[3]

²Ac yn ddisymmwth fe ddaeth swn o’r nef, fel gwth gwynt yn rhuthro, ac a lanwodd yr holl dŷ lle yr oeddynt yn eistedd.

³A thafodau gwahannedic a ymddangosasant iddynt fel tân, ac efe a eisteddodd ar bob vn o honynt.

⁴A hwy a gyflawnwyd oll â’r Yspryd glân, ac a ddechreuasant lefaru â thafodau eraill megis y rhoddes yr Yspryd iddynt lefaru.

⁵Ac yr oedd yn trigo yn Ierusalem Iddewon bucheddol, o bob cenedl dann y nef.

⁶Wedi myned y gair o hynn, y daeth lliaws yng-hyd, ac a synnodd, o blegit bod pawb yn eu clywed hwy yn llefaru yn ei dafod-iaith ei hun.

⁷Synnodd hefyd ar bawb, a rhyfeddu a wnaethant gan ddywedyd wrth ei gilydd, wele onid yw y rhai hyn oll sy yn llefaru o Galilæa?

⁸Pa wedd gan hynny yr ydym ni yn eu clywed hwynt, pawb yn ein tafod-iaith ein hunain yn yr hon ein ganed ni?

⁹Pârthiaid, Mediaid, Elamidiad, a thrigolion Mesopotamia, ac Iudæa, a Chappadocia, a Phontus, ac Asia,

¹⁰Phrygia, a Phamphilia, yr Aipht, a rhannau Libya yr hon sydd ger-llaw Cyrene, a dieithriaid o Rufein-wŷr, yn Iddewon, ac yn broselytiaid,

¹¹Cretiaid ac Arabiaid, yr ydym ni yn eu clywed hwynt yn traethu mawrion weithredoedd Duw, yn ein tafod-iaith ein hun.

¹²A hwy a ryfeddâsant eu gyd oll, ac a synnasant gan ddywedyd y naill wrth y llall: beth a all hyn fod?

¹³Ac eraill yn gwatwar a ddywedâsant, mai llawn o win mêlus oeddynt hwy.

¹⁴Eithr Petr yn sefyll gyd â’r vn ar ddêc, a gyfododd ei leferydd, ac a ddywedodd wrthynt, ô wŷr, Iddewon, a chwi oll sydd yn trigo yn Ierusalem bydded yspysol hyn i chwi, a chlustymwrandewch â’m geiriau:

¹⁵Canys nid yw y rhai hyn yn feddwon fel yr ydych chwi yn tybied, o blegit y drydedd awr o’r dydd yw hi.

¹⁶Eithr dymma y peth a ddywetpwyd trwy y prophwyd Ioel:

¹⁷Ac fe fydd yn y dyddiau diweddaf (medd Duw) y tywalltaf o’m Hyspryd ar bob cnawd, a’ch meibion a’ch merched a brophwydant, a’ch gwyr ieuaingc a welant weledigaethau, a’ch hynaf-gwŷr a freuddwydiant freuddwydion.

¹⁸Ac ar fyng-weision, ac ar fy llaw-forwynion y tywalltaf o’m Hyspryd yn y dyddiau hynny, a hwy a brophwydant.

¹⁹Ac mi a roddaf ryfeddodau yn y nef vchod, ac arwyddion yn y ddaiar i fod, gwaed, a thân, a tharth mwg.

²⁰Yr haul a droir yn dywyllwch, a’r lloer yn waed, cyn i ddydd mawr ac eglur yr Arglwydd ddyfod.

²¹A bydd: pwy bynnag a alwo ar enw yr Arglwydd fydd yn gadwedic.

²²Ha wŷr Israel, clywch y geiriau hyn, Iesu hwnnw o Nazareth gŵr profedic gan Dduw yn eich plith trwy weithredoedd nerthol, a rhyfeddodau, ac arwyddion, y rhai a wnaeth Duw trwyddo ef yn eich mysc chwi, fel y gwyddoch chwi,

²³Hwn wedi ei roddi trwy derfynedic gyngor a rhagŵybodaeth Duw, a gymmerasoch chwi: ac wedi i chwi trwy ddwylo anwir ei hoelio, a laddasoch chwi.

²⁴Yr hwn a gyfodes Duw i fynu gan ryddhau gofidiau angeu, canys amhossibl oedd i hwnnw ei attal ef.

²⁵O blegit Dafydd a ddywed am dano: yr Arglwydd a welais ger fy mron yn oestad: sef ar fy nehaulaw y mae fel na’m yscoger.

²⁶Am hynny y llawenhâodd fyng-halon, ac y gorfoleddodd fy nhafod, ac y gorphywys fyng-nhawd hefyd mewn gobaith:

²⁷Am na adewi fy enaid yn vffern, ac na oddefi i’th Sanct weled llygredigaeth.

²⁸Gwnaethost yn hyspys i mi ffyrdd y bywyd: Ti a’m cyflawni o lawenydd â’th wyneb[pryd.]

²⁹Ha wŷr frodyr, mi a gaf yn hyf ddywedyd wrthych am y patriarch Dafydd, ei farw ef, a’i gladdu, a bod ei feddrod gyd â ni hyd y dydd heddyw.

³⁰Am hynny ac efe yn brophwyd, ac yn gŵybod dyngu o Dduw lw, mai o ffrwyth ei lwyn ef o herwydd y cnawd y cyfode efe Grist i eistedd ar ei orseddfa ef,

³¹Ac efe yn gŵybod o’r blaen a ddywedodd am gyfodiad Crist: na adawsid ei enaid yn vffern, ac na welse ei gnawd lygredigaeth:

³²Yr Iesu hwn a gyfododd Duw i fynu, i’r hyn yr ydym ni oll yn dystion.

³³Gan ei gyfodi ef fel hyn drwy ddehaulaw Dduw, ac iddo dderbyn gan y Tad yr addewid am yr Yspryd glân, efe a dywalltodd yr hyn ymma a welwch, ac a glywch y pryd hyn.

³⁴O blegit ni dderchafodd Dafydd i’r nefoedd, ond y mae efe yn dywedyd ei hun, yr Arglwydd a ddywedodd wrth fy Arglwydd, eistedd ar fy neheu-law,

³⁵Oni osodwyf dy elynion yn droed-faingc i’th draed.

³⁶Am hynny gwybydded holl dy Israel yn ddiogel ddarfod i Dduw ei wneuthur ef yn Arglwydd, ac yn Grist, sef yr Iesu hwn a groeshoeliasoch chwi.

³⁷Wedi clywed y geiriau hyn y cydbigid hwy yn eu calonnau, ac y dywedâsant wrth Petr, a’r apostolion eraill, ha wŷr frodyr, beth a wnawn ni?

³⁸Yna y dywedodd Petr wrthynt: edifarhewch, a bedyddier pawb o honoch yn enw yr Iesu Grist er maddeuant pechodau, a chwi a dderbyniwch ddawn yr Yspryd glân.

³⁹Canys i chwi y mae yr addewid, ac i’ch plant, i bawb ym mhell, pa rai bynnac a alwo yr Arglwydd ein Duw ni.

⁴⁰Ac â llawer o ymadroddion eraill y testiolaethodd ac y cynghorodd, gan ddywedyd, ymgedwch rhag y genhedlaeth anhydyn hon.

⁴¹Am hynny y rhai a dderbyniasant yn ewyllyscar ei air ef, a fedyddiwyd, a chwannegwyd at [yr Eglwys] y dydd hwnnw ynghylch tair mil o eneidiau.

⁴²Ac yr oeddynt yn parhau yn athrawiaeth yr apostolion, â chymdeithas, ac yn torri bara, ac mewn gweddiau.

⁴³Ac ofn a gyfodes ar bawb, a llawer o ryfeddodau ac arwyddion a wnaethpwyd gan yr apostolion.

⁴⁴A phawb a’r a gredâsant oeddynt yn vn lle, a phob peth ganddynt yn gyffredin.

⁴⁵Ac hwy a werthâsant eu meddiannau, a’u da, ac a’u rhannasant i bawb, fel yr oedd yr eisieu ar neb.

⁴⁶Ac yr oeddynt yn parhau beunydd yn y Deml yn gytun, gan dorri bara o dŷ i dŷ, a chan gymmeryd bwyd mewn llawenydd, a symledd calon:

⁴⁷Gan foli Duw, a chael ffafor gan yr holl bobl, a’r Arglwydd a chwanegodd at yr Eglwys beunydd y rhai fyddent gadwedig.